باسلام خدمت مشاوره عزیز و گرامی ببخشید من مشکلی که الان دارم مربوط به گذشته و افکاری که از اون موقع میاد به ذهنم و نمیتونم به نتیجه ای برسم و پرونده اون رابطم رو نمیتونم ببندم.ازشما عاجزانه میخام بهم کمک کنید.سپاس از لطفتون من حدود هفت سال پیش با اقایی از طریق سایتی اشنا شدم و هدفم فقط ازدواج بود چون اون زمان هرچی خاستگار برای من میومد ولی متاسفانه نمیشد منم تصمیم گرفتم خودم عشقمو پیداکنم.این اقا هم وقتی من بهشون گفتم فقط به خاطر ازدواج هست خیلی خرسندشدن و گفتن منم همینه هدفم.بعد از مدتی اشنایی ایشون خیلی ابراز علاقه به من میکردند ولی منم تعجب میکردم باخودم فکر میکردم اخه ایشون منوندیدند چطور میتونند ایقدر علاقه نشون بدن منم ازشون کم کم خوشم اومد.بعد از مدتی مدام به من اصرار میکردند همو ببینیم و بالاخره من قبول کردم قرار گذاشتیم و باماشین اومدن دنبالم و وقتی منو دید گفت تو همونی هستی که من میخام رفتیم کافی شاپ حرف زدیم.به من گفتن برنامت چیه گفتم فعلت درس میخام بخونم گفت خوبه.بهم گفت خیلیاتااین مرحله هم که تو رسیدی نرسیدن...بعدرفتیم سوارماشین برگردیم تو راه گفت طراح کابینت هستم و میخای مدلاشوببینی منم گفتم باشه.نمیدونسم منم میخادببره خونه.ومنوبرد داخل ساختمونی بعدگفت خونه خواهرمه رفتم داخل دیدم بعد بهش گفتم بیابریم گفت حالابیایکم اب بخورخوردم بهش گفتم خوب کافیه بیابریم.راستش من تااون موقع تاحالا باهیچ پسری رابطه نداشتم و باورم نمیشد یه پسرچی توذهنشه.پر از استرس بودم دستام میلرزید گفت بشین حرف بزنیم.راجب خانوادهامون گفتیم اون گفت خانواده پدریم تهرانی هستن و خانواده بازی هستن ولی خانواده مادراهل اصفهان و مذهبی.مادروپدرشم تهران هستند.خودشم اصفهان زندگی میکرد.بعد به من گفت تو بامن راحت نیستی رفت تو فکر بهش گفتم چرارفتی تو فکر منم ساده...گفت میخام کاری کنم بامن راحت باشی بعدم به انگشترم اشاره کرد گفت چقدر قشنگه و بعدهیچی نفهمیدم منوبوسیدوقتی به خودم اومدم زدمش کنارجیغ زدم و گفتم خدایااین چکاری بودکردم وخاستم فرارکنم درقفل بوداونم هول شد اروم باش تمام بدن اونم میلرزید و بعد رفت بیرون برام ابمیوه خرید.وقتی برگشت بهم گفت نکنه بعداخاستیم ازدواج کنیم اینجورکنی و دل من مطمین کرد.و ابمیوه بهم داد بهم نزدیک شد دوباره نفهمیدم رفتم توبغلش احساس میکردم من مال اونم و اونم مال من.باورت نمیشه من دختر بدی نبودم و نیستم.توخانواده مذهبی بزرگ شدم و تو امتحان الهی ردشدم.بعد دوباره به خودم اومدم ولی شیطون گولم زد و بدنمم لمس کرد...بعد بهش گفتم تو منوگول زدی ناراحت شد خیلی و گفت من گولت نزدم اگه میخاستم گولت بزنم هزار کارمیتونسم بکنم.ولی خیلی راحت شده بودم باهاش.من خیلی بهش وابسته شده بودم و خیلی علاقه مند بهش شدم. بعد منوتاجایی رسوند و باهم در تماس بودیم تاهفته بعدش دوباره گفت هموببینیم دوباره منوبردهمون خونه و قبلش به من نگفت میریم اونجا باسرعت رفت اونجا.رفتیم داخل خونه دست منوکشید بردتواتاق خواب اونجاکمی درمورد پدربزرگم باهاش حرفزدم که فوت کرده و دوستش داشتم.منوبغل کردمنم ایقدردوست داری و به زور روسریم برداشت گفت محرمم برای تو و بعد رابطه برقرارکردیم و نفهمیدم چی شد ولی فقط بوسه و ارضاکردن من و خودش بود دخول نبود.بعدش من پشیمون شدم موقع برگشت توماشین ایقدر گریه کردم گفتم این چه رابطه ای من اینجورنمیخاستم هدف تو چیه؟نکنه بازیم بدی اونم ناراحت شد گفت فعلادوستی.بهش گفتم من فقط قصدم ازدواجه.رفتم خونه بهش پیام دادم گفتم من خیلی دوستت دارم ولی اینجورنمیتونم ادامه بدم حتی به من میگفت غسل هم بکن.اونم اولش گفت باشه بعد فرداش گفت نمیتونم جلوی خودم بگیرم اگه تو رو ببینم و منم گفتم منم نمیتونم اینجور رابطه خوشم نمیاد.بعد گفت من اینجور میخام میل خودته بمونی.ولی بخاطر علاقه ای که بهش داشتم باهاش موندم.ولی همش حرف ازدواج زدم و گفتم به مادر و پدرت بگو گفت باشه و قبول کرد.ولی یه روزش بهم گفت ما نمیتونیم ازدواج کنیم تو نمیتونی بدون روسری باشی جلوی اقوام من من دست میدم به دخترای فامیل از لحاظ مذهبی بهم نمیخوریم.منم میگفتم من روسری سرمیکنم چه اشکال داره.تااینکه رفت تهران به خانوادش بگه ولی وقتی رسید به من گفت شیطونی نکنی و بدون اینکه بگه گوشیش خاموش کردو تا دوماه ازش خبری نبود منم بهش دسترسی نداشتم چقدر بهم ریختم ضربه بدی خوردم گریه کردم و باخودم گفتم چه نامرد.منم توسایت با یه نفردیگه اشناشدم ولی اینبار محافظه کارانه از حرفای پسره متوجه شدم قصد خوبی نداره باهاش قطع رابطه کردم.نسبت به پسرابدبین شدم تااینکه بعددوماه اومد توسایت گفت باکی حرف زدی به من شک کرد گفت اینجایه فضای مجازی ادما کارایی می کنند که اگه تو عالم واقعی براشون اتفاق بیافته همون کارو میکنند من سعی کردم مجابش کنم ولی فایده نداشتم گفتم توکجابودی من فکر کردم تو به طور کلی بامن قطع رابطه کردی.چرایه دفعه ناپدیدشدی وگریه کردم اونم گفت من میخام برم یه جای دور منم میگفتم ولی دروغ میگفت.و دیگه باهام حرف نزد.منم بهش گفتم تو ترسو بزدلی هستی وقتی گفتم ازدواج عقب کشیدی اونم بعد یه مدت بهم زنگ زد حتی صداشم نشناختم فکرکردم پسرخالمه پشت گوشی بهم گفت با چندتا دوست شدی چندتا.منم گفتم خجالت بکش منم اشتباهی گرفتمت و شروع کردم به گریه چطور تونستی گوشیت خاموش قطع کنی برای من.من خیلی دوست دارم.بهش گفتم تو منودوست نداشتی وگرنه اینجورنمیکردی گفت چطورنفهمیدی دوستت دارم و داد میزد و بعد گوشیش خاموش کرد.بعد یک ماه دیگه با من تماس گرفت گفت منو میشناسی گفتم مگه میشه ولی من هنوز تودلم بهش علاقه داشتم گفت میخام باهم دوست باشیم.و منم چون میخاستمش و اینکه بالاخره باهاش ازدواج میکنم قبول کردم و ادامه دادیم رابطه رو.حدودا یکسال باهم رابطه داشتیم و در این مدت هر روز با من تماس داشت و حداقل هر هفته به من میگفت میخام ببینمت ولی من به یه بهانه ای و اینکه کار دارم نمیرفتم ولی اون میگفت اشکال نداره همینکه پشت گوشی ببوسمت برام کافیه.فقط سه بار اینم به خاطر اصرار زیادش در طی این یکسال رفتم پیشش و اونم رابطه لمسی و ارضاکردن هموداشتیم ولی من با اینحال خیلی بهش گفتم من به غیر از تو باکسی نمیتونم ازدواج کنم میدونست ولی هربار یه جور طفره میرفت.من از اینجور رابطه ها خوشم نمیومد و بار اخری که رفتم پیشش برای اینکه بهش بفهمونم من برای رابطه جنسی داشته باشیم نیومدم پیشت فقط دلم برات تنگ شده اومدم ببینمت و نزاشتم دست به من بزنه اونم ناراحت شد و بعد داخل ماشین بهش نگاه میکردم و باخودم فکرمیکردم شاید این اخرین باری که میبینمش وفقط نگاهش می کردم اونم گفت رانندگی بلدی بعد من رانندگی کردم و گفت تو خیلی نگام کردی حالا من فقط میخام نگات کنم و از طرز نگاهش مشخص بود دوستم دارم.بعدم از اونروز به بعد باهام تماس نگرفت و منم بهش زنگ نزدم.گذشت و من فوق لیسانس شهر دور قبول شدم و هفت ماهی ارتباط هیچی باهم نداشتیم.اخه اونموقع من فکرمیکردم اگه نیاد سراغم یعنی منونمیخاد.بعد ازهفت از بس خابش دیدم و به یادش بودم خودم طاقت نیاوردم باهاش تماس گرفتم بهش گفتم من نمیتونم دوستت دارم اونم گفت چی شد که با من تماس گرفتی نکنه اونجا دوست پیدا کردی و من خیلی ناراحت شدم اخه من اهل این چیزا نبودم و نیستم و این موردم اتفاقی پیش اومده بوده و هرچی فکرشو میکردم نمیتونسم به کسی جز اون فکر کنم من عاشقش بودم.بهش گفتم بیاهموببینیم اونم قبول کرد تا منو برد خونه داییش و بهم گفت من هر کسی رو اینجا نمیارم.بعد میخاست دوباره به من نزدیک شه ولی من نمیتونستم بعد گفت چرا اینجوری می کنی توچته.منم گفتم اگه به ازدواج فکر نمیکنی و واقعا منو دوست نداری به من دست نزار.اون گفت من مثل پسرای دیگه نیستم که همش بگم ازدواج و بعد از مدتی بزنم زیرش.من از الان میگم دوستی و اگه خدای نکرده اتفاقی افتاد بینمون اونقدر نامرد نیستم ازدواج می کنیم.بعد دوباره خواست بیاد نزدیکم ولی من باز قبول نکردم گفتم اگه به فکر ازدواج نباشی نمیتونم متاسفم.بعد یه مقدار فکر گفت باشه.ولی فکر کنم دروغ گفت.و باهام رابطه لمسی و ارضاکردن داشتیم.وبعد که منو رسونددیگه بعدش گوشیش خاموش کرد.منم شماره گوشی اصلیشو از طریقی پیداکردم شماره ای که هیچوقت به من نداده بود. بعد باهاش حرفزدم وبهش گفتم چرااینجور میکنی گفت من شرایط ازدواج ندارم گفتم چقدر طول میکشه گفت دو یا سه سال منم گفتم باشه من برات صبر میکنم گفت نه من اصلا نمیخام ازدواج کنم و ازدواج بدم میاد و یه طرفه که فایده نداره منم ناراحت شدم و بهش زنگ نزدم.ولی میدونستم شرایطشم ندارم اون میخاست اول خونه و ماشینش اماده باشه و بعد زن بگیره مثل خیلی جوان های الان از جمله داداشم.خوب من باهاش دیگه تماس نداشتم تا اینکه خاستگار برام اومد و پسر خوبی بود و منم بله گفتم ولی دلم اجازه نمیداد چون دلم با اون بود.ولی چون فکر میکردم دوستم نداره گفتم فایده نداره و عقد کردم.بهش گفتم عقد کردم گفت به سلامتی مبارک باشه بعد یکسال که خاستم عروسی کنم دوباره بهش گفتم من میخام عروسی کنم میخاستم بدونم واقعا منو میخاسته.اونم گفت میشه یه عکس از خودت بهم بدی گفتم چرا.گفت میخام هرموقع دلم تنگ شد نگات کنم منم گفتم حالا دبگه گفت باورم نمیشد از دستت بدم.منم ادامه ندادم باخودم گفتم حتما دروغ میگه.عروسی کردم بعد دوماه باردارشدم ولی تواین مدت اونم میمومد توذهنم و مدام حرفی که بهم زده بود میومد توذهنم.ولی بخاطر بچم گفتم نباید بهش فکرکنم.وقتی بچم به دنیااومد شوهرم شهر دور دکتراقبول شد و منم به خاطر شرایط مالی نتونستم باهاش برم و ازهم دور شدیم.من رفتم پیش خانوادم و شوهرم ماهی یه بار سه چهار روز میومد پیشمون.شوهرم سرکار نمیرفت تا دوسال بخاطر کارش و هرموقع میومد پیشم گرفته و ناراحت بود و منم یواش یواش ازش سرد شدم طوریکه ازش بدم میومد.وبعد به فکر رابطه گذشتم افتادم و یه شبم خواب اونو دیدم که ازدواج کرده و خاستم ازش خبر بگیرم و بدونم ازدواج کرده باهاش تلگرام حرف زدم گفت بهت الهام شده اره ازدواج کردم اما راست میگفت درست همون سه سالی که خودش گفته بود شرایطش ندارم بعد اونموقع ازدواج کرده بود.و منم بهش گفتم هنوز به تو فکر میکنم گفت اگه منو دوست داشتی چراازدواج کردی من گفتم چون از تو مطمین نبودم و نمیدونسم منو دوست داری یانه.بعد گفت من اونموقع شرایطشو نداشتم و توهمش میگفتی ازدواج اما اگه باهام میموندی و باهم بودیم تو گزینه اصلیم برا ازدواج بودی.من اونموقع دنیاروسرم خراب شدچون اونو حتی بیشتر شوهرم دوست داشتم.بعد بهم گفت الانم دیر نشده میتونیم در کنار همسرامون باهم رابطه داشته باشیم.من گفتم یعنی بهشون دروغ بگیم گفت هرکی زندگی خودش داره.منم گفتم در صورت طلاق من میتونم باهات رابطه داشته باشم.گفت این رابطه میشه دوستی یا شریک جنسی.منم گفتم دوباره دوستی.بهم گفت توقع داری من طلاق بگیرم توهم طلاق بگیری ازدواج کنیم این میشه فیلم هندی که.و گفت من زنمو دوست دارم و نمیخام ازش جداشم.منم از این حرفش که گفت رابطه جنسی داشته باشیم بدم اومد گفتم چطوری میتونی از من چنین درخواستی کنه.یه مدت از فکرش اومدم بیرون بعد دوباره شروع شد و گفتم بهش قصدش چی بوده گفت ما اصلا بهم نمیخوردیم خانواده هامون اعتقاداتمون بهم نمیخوره و اینکه ماتومجالسمون مشروب سرو میشع ما بادخترا حتی تو استخر میریم دست بهشون میدم و هزاران دلیل.بهش گفتم چرااونموقع بهم نگفتی گفت اونموقع گفتم خانواده پدریم باز هستند اما به این شفاهی نگفته بود.گفت رابطه ما فقط یه دوستی بوده و مانمیتونسیم ازدواج کنیم.نمیدونم چراهربار یه حرفی میزد یه بار میگفت اگه باهام میموندی ازدواج میکردیم و بعداینومیگه واقعا گیج شدم به نتیجه هم نمیتونم برسم ازتون خواهش میکنم شما بگید قصد اون چی بوده؟من از تو فکرش نمیتونم بیام بیرون.مدام باخودم فکرمیکنم این راطه چی بوده؟چطور به خودش اجازه داد باحرف ازدواج به من نزدیک شه من هرچه میخام فکرنکنم یه مدت فکرنمیکنم بعد دوباره هجومی از افکارش میلد ذهنم که مثل دیونه ها میشم.راستش من هنوز دوستش دارم با اینکه ایقدر بدی داره و این باعث شده از شوهرم فاصله بگیرم.یه مدت اونو با شوهرم مقایسه کردم از چهره شوهرم بدم میومد ولی شوهرم هم بی تقصیر نبود که فکر به اون طرف شروع شد تو ذهنم.شوهرم بخاطر شرایطش بامن سرد رفتار میکرد و من از اون دلسرد شدم به فکر گذشتم افتادم.ولی خداروشکر شوهرم کار پیداکرده و اخلاقش بهتر شده ولی نگاهم هنوز نسبت بهش مثل قبل نشده. میدونم اینا ناشی از افکاری که به سراغم اومده.اما مثل وسواس فکری شده و ازذهنم نمیره همش میگم اگه با اون مونده بودم باهاش ازدواج کرده بودم از این افکار مخرب.هفت سال از این قضیه میگذره و من کماکان نتونسم فراموشش کنم..تو روخدا شما منو راهنمایی کنید بگید قصد اون در گذشته من چی بوده من نمیتونم پرونده افکارموببندم کمکم کنید ازتون خواهش میکنم... ببخشید ایقدر طولانی شد‌... سپاس از وقتی که میگذارید... یاحق