با عرض سلام و تشکر از اعتماد شما. من شما را درک میکنم که الان بخاطر مسائل مختلف تحت فشار هستید، اما نکته ای که هست اینه که امتحانات مهم هستند، زندگی مشترک و همسر هم مهمه، فرزندان هم مهم هستند، اما سوال اینجاست که آیا اهمیت همه این موارد به یک اندازه است؟ اولویت با کدام است؟ کدام را میشود برای مدتی به تاخیر انداخت تا به قول شما فشار روانی کم شود؟ اگر به این سوالات جواب بدید احتمالا قضیه برای شما شفاف تر میشود، به عنوان مثال شما میتونید با همسرتان صحبت کنید و بگید اگر در این مدت امتحان من نسبت به وظایفم کوتاهی کردم ببخشید و انشاالله بعد از امتحانات جبران میکنم، اما در رابطه با فرزند شش ماهه اگر خدای ناکرده مسئله ای یا مشکلی دارد نمیشود این را به تاخیر انداخت تا بعد از امتحانات، امتحان مهم هست ولی نه به اندازه سلامتی فرزند، نکته بعد اینکه بقول امام خمینی (رحمه الله علیه) ما مامور به تکلیف هستیم نه مامور به نتیجه، ما باید در هر شغل، وظیفه، درس، مرد خانه یا هرجائی که هستیم تمام سعی و تلاش خودمون را به کار ببندیم، ولی اینکه نتیجه چه میشود نباید بیش از حد به آن توجه کنیم و برای ما اهمیت زیادی داشته باشد. نکته دیگه اینکه شما گفتید« الان واقعا اذیت میشم و نمیدونم باید چکار کنم برا امتحاناتم» یعنی تا حدودی شما نسبت به امتحانات بیش از حد ارزنده سازی میکنید یا به بیان دیگه اهمیت امتحانات را بیش از آنچه هست برای خودتان مهم کرده اید. گفتم امتحان مهم هست ولی نه به اندازه ای که زندگی من دچار اختلال بشه و به قول شما اذیت بشم، شما حتما افرادی را دیده اید که روز امتحان و غیر امتحان هیچ تفاوتی برای آنها نمیکند و بی خیال بی خیال، حتی شاید یک بار هم کتاب را نگاه نکرده باشند، و در مقابلِ این افراد، کسانی مثل شما هستند که بخاطر امتحان احتمالا ممکن است مریض هم بشن، هیچ کدام از این دو خوب نیست، یکی تفریط است و یکی افراط، و اهمیت امتحان برای ما باید به اندازه باشد نه زیاد نه کم، نهایتش این است که نمره کم میشه، یا در درسی می افتید دنیا که به آخر نمیرسه، پس اولا امتحانات را بیش از اندازه برای خودتان بزرگ نکنید. ثانیا اولویت بندی کنید که در شرایط فعلی کدام وظیفه من از همه مهم تر و حیاتی تر است، ثالثا برنامه ریزی کنید. رابعا فراموش نکنید که ما مامور به تکلیف هستیم نه نتیجه. شاد و پیروز باشید.