با سلام خدمت شما پرسشگر محترم ، ارتباط شما با مشاورین راسخون نشان آن است که قصد دارید مسیر درستی را انتخاب کنید که امیدوارم بتوانم راهنمای خوبی برای شما باشم.
اینکه شما الاَن 17ساله هستید و شروع رابطه تان در 14سالگی بوده، نشان از عدم پختگی هر دو طرف رابطه می باشد ، اینکه هر دوی شما در ابتدای نوجوانی که هیجانات بر افکار غلبه دارد، رابطه را شروع کردید و این هیجانات شما را با خود می برد و به پایان راه توجه آن چنانی نکردید. اولین سوالی که باید از خود بکنید این است که هدف شما از این رابطه چیست؟ یعنی میخواهید با ادامه رابطه به چه چیزی برسید؟ قرار است تا کی این رابطه ادامه داشته باشد؟ در اینجا با توجه به هدفتان از برقراری رابطه دو راهی ای پیش می آید یعنی یا هدفتان ازدواج است و یا غیر ازدواج.
1. اگر هدف از رابطه ازدواج است، به نظرتان چند سال دیگر شرایط ازدواج را پیدا خواهید کرد؟ آیا معیارهایتان تغییر نخواهد کرد؟ برای ازدواج لازم است ابتدا خود را به درستی بشناسید یعنی از علائق نقاط قوت، ضعف ، حساسیت، و ...آگاه شوید. بدانید چه شغلی را میخواهید انتخاب کنید؟ چه چیزهایی برای شما ارزشمند است و سپس به همسرشناسی بپردازید یعنی همسری انتخاب کنید که با شمااز نظر خانوادگی فرهنگی اقتصادی مذهبی شخصیتی و...همخوانی داشته باشد. شما در سنی هستید که هنوز هویتتان ثابت نیست و دایم در حال تغییر است و الان در دوره نوجوانی یعنی بین کودکی و بزرگسالی هستید و خواسته هایتان تغییر میکند معیارهای تان برای ازدواج به مرور تغییر خواهد کرد و پخته تر می شود. حتی احتمال دارد الان هدفتان ازدواج باشد اما به مرور زمان که بزرگ تر شدید و هویتتان شکل گرفت و ثبات پیدا کرد نظرتان تغییر کند. و بعد ها از انتخاب خود پشیمان باشید بگوئید اولین انتخابم بود خام بودم، عجله کردم، .... از آنجا که ازدواج به خودی خود با مشکلات جانبی که به همراه دارد، موقعیتی تنش زاست و از طرفی هر دوی شما نیز در دوران بلوغ و عدم ثبات هویت هستید و هنوز مهارت ها و کفایت های لازم برای رو به رو شدن با مسائل و مشکلات زندگی مشترک را ندارید این تنش را چند برابر می کندو سلامت روان هر دوی شما را تحت الشعاع قرار می دهد. پس بهتر است از خودتان بپرسید آیا آمادگی های لازم برای ازدواج را دارید؟ پس بدانید که ازدواج مسئله ساده ای نیست که صرفا با توجه به اینکه هر دوی ما یکدیگر را دوست داریم و نسبت به یکدیگر حساس هستیم، حل شود.
2. در صورتی که هدفتان ازدواج نباشد و به قول خودتان فعلا دوست هستیم ، شاید این تصور شما ست و آن خانم با محبت هایی که از شما دیده است شما را به عنوان همسر آینده اش تصور میکند و اکثر دخترها برای ایجاد زمینه های شناخت بیشتر که منجر به ازدواج و رابطه متعهدانه و بلند مدت شود به سمت برقراری ارتباط با جنس مخالف می روند، بنابراین در صورتی که متوجه شود که تصمیم شما ازدواج نبوده است، ضربه روانی شدیدی را تجربه خواهد کرد. و هر دوی شما تصمیمات درستی در مورد آینده خود نتوانید بگیرید و از فرصت های آتی خود دست بشویید ، در نتیجه بهترین کار این است که این رابطه ادامه نداشته باشد. زیرا روابط که با دوستی شروع شود ، شما را به یکدیگر وابسته می کند و چون این تصمیمی است که با هیجانات خود گرفته اید نه با فکر و منطق برای هر دو طرف مشکلات روحی به همراه دارد . شما بیان کردید که مسائل جنسی مطرح نشده است و این خود کنترلی شما قابل تحسین می باشد اما چه تضمینی وجود دارد که همین گونه ادامه داشته باشد. بنابراین در ادامه مسیر بیشتر بیندیشید و راهی را انتخاب کنید که آثار مخرب کمتری برای دو طرف داشته باشد.
موفق باشید.

بیشتر بخوانید:

دیدگاه اسلام درباره رابطه‏ های دوستانه میان دختر و پسر