پرسش :
در اوایل سن تکلیف ۶ روز ماه رمضان را به حرام شکستم ولی با توجه به این موضوع که بعدا کفاره آن را می‌دهم روزه مستحبی زیادی گرفتم حکم چیست؟ آیا باز هم می‌توانم بگیرم؟ مبلغ ریالی آن چقدر می‌شود و چگونه قابل پرداخت است؟
پاسخ :
اگر کسى روزه ماه رمضان را به خوردن یا آشامیدن یا جماع یا استمناء یا باقى ماندن بر جنابت باطل کند، در صورتى که بداند آن کار روزه را باطل مى‌کند، علاوه بر قضا، کفاره هم بر او واجب مى‌شود. و همچنین (بنا بر احتیاط واجب) قضا و کفاره لازم است بر کسى که جاهل به حکم بوده ولی در جهل خود معذور نبوده، و احتمال مى‌داده که این کار مبطل روزه باشد. و اما کسى که مساله را نمى‌دانسته و در جهل خود معذور بوده یا مطمئن بوده که این کار روزه را باطل نمى‌کند کفاره بر او نیست و فقط قضا کافی است. و اگر استمناء کند یا باقی بر جنابت بماند، در حالى که جاهل باشد به اینکه چنین کاری روزه را باطل مى‌کند چنان‌چه در جهل خود معذور باشد، روزه اش صحیح است. ولى اگر مى‌دانسته این کار مبطل روزه است ولی نمى‌دانست کفاره دارد در این صورت باید قضا کند و کفاره هم بدهد.
و در کفاره افطار روزه ماه رمضان، کافی است به شصت فقیر هر کدام یک مد طعام بدهد (۷۵۰ گرم گندم یا آرد یا نان یا ماکارونی و مانند آن‌ها). و اگر قضای آن را یک سال تأخیر بیاندازد تا ماه رمضان بعد برسد باید بابت هر یک روزعلاوه بر قضا یک مد طعام (کفاره تأخیر) به فقیر بدهد و اگر بیش از یک سال تاخیر بیاندازد کفاره تکرار نمى‌شود.
و دادن قیمت در کفارات مجزی نیست، بله می‌توانید مبلغ را به شخص دیگری بدهید و او را وکیل کنید تا با آن غذا بخرد ( ۷۵۰ گرم نان یا آرد یا ماکارونی یا مانند آن ) وآن را تملیک فقیر کند، هم‌چنان‌که می‌توانید قیمت را به مستحق داده و او را وکیل کنید تا با آن به وکالت از شما غذا بخرد وبرای خود قبول کند، ولی ذمه شما مشغول می‌ماند تا اینکه وکیل یا مستحق این فعل را به وکالت از شما انجام دهد، پس باید یقین به آن پیدا کرد.
منبع: sistani.org
اگر کسى روزه ماه رمضان را به خوردن یا آشامیدن یا جماع یا استمناء یا باقى ماندن بر جنابت باطل کند، در صورتى که بداند آن کار روزه را باطل مى‌کند، علاوه بر قضا، کفاره هم بر او واجب مى‌شود. و همچنین (بنا بر احتیاط واجب) قضا و کفاره لازم است بر کسى که جاهل به حکم بوده ولی در جهل خود معذور نبوده، و احتمال مى‌داده که این کار مبطل روزه باشد. و اما کسى که مساله را نمى‌دانسته و در جهل خود معذور بوده یا مطمئن بوده که این کار روزه را باطل نمى‌کند کفاره بر او نیست و فقط قضا کافی است. و اگر استمناء کند یا باقی بر جنابت بماند، در حالى که جاهل باشد به اینکه چنین کاری روزه را باطل مى‌کند چنان‌چه در جهل خود معذور باشد، روزه اش صحیح است. ولى اگر مى‌دانسته این کار مبطل روزه است ولی نمى‌دانست کفاره دارد در این صورت باید قضا کند و کفاره هم بدهد.
و در کفاره افطار روزه ماه رمضان، کافی است به شصت فقیر هر کدام یک مد طعام بدهد (۷۵۰ گرم گندم یا آرد یا نان یا ماکارونی و مانند آن‌ها). و اگر قضای آن را یک سال تأخیر بیاندازد تا ماه رمضان بعد برسد باید بابت هر یک روزعلاوه بر قضا یک مد طعام (کفاره تأخیر) به فقیر بدهد و اگر بیش از یک سال تاخیر بیاندازد کفاره تکرار نمى‌شود.
و دادن قیمت در کفارات مجزی نیست، بله می‌توانید مبلغ را به شخص دیگری بدهید و او را وکیل کنید تا با آن غذا بخرد ( ۷۵۰ گرم نان یا آرد یا ماکارونی یا مانند آن ) وآن را تملیک فقیر کند، هم‌چنان‌که می‌توانید قیمت را به مستحق داده و او را وکیل کنید تا با آن به وکالت از شما غذا بخرد وبرای خود قبول کند، ولی ذمه شما مشغول می‌ماند تا اینکه وکیل یا مستحق این فعل را به وکالت از شما انجام دهد، پس باید یقین به آن پیدا کرد.
منبع: sistani.org
.jpg "با وجود قرآن و حدیث چه احتیاجی به تقلید داریم؟")
