چرا نباید ماهواره داشته باشیم؟!
پرسش :
من دو فرزند دختر دارم که یکی از آن ها نوجوان نوزده ساله و دیگری سیزده ساله است. آن ها اصرار دارند که ما ماهواره داشته باشیم [و این خواسته به دلیل] این است که آن ها جامعه را می بینند و دوستان خود را می بینند که همگی ماهواره دارند. از وقتی که دوستانشان از فیلم ها و برنامه های ماهواره تعریف می کنند، این ها خیلی علاقه مند شده اند و چند وقت است که اصرار می کنند، ما هم ماهواره داشته باشیم؛ امّا ما تا به حال در این زمینه مقاومت کرده ایم. بنده با توجه به توان خودم و توان علمی که دارم، برای آن ها از نظر عقلی و منطقی دلیل می آورم که این وسیله در شأن ما نیست، پس چرا ما باید چنین وسیله ای را داشته باشیم! من می خواستم از کارشناس برنامه بپرسم که برای این نوجوانانی که به داشتن این نوع وسایل اصرار دارند، ما چه طور دلیل بیاوریم تا این ها قانع شوند؟
پاسخ :
پاسخ از حجت الاسلام سیدعلیرضا تراشیون (کارشناس و مشاور تربیت کودک و نوجوان):
نکته ای که ایشان اشاره فرمودند، در جامعه ما به معذلی تبدیل شده است. بسیاری از نوجوان ها بر خانواده ی خود فشار وارد می کنند و می گویند که باید حتما برای ما ماهواره تهیه کنید؛ البته این اصرار علت و انگیزه هایی را دارد. انگیزه ی این فشارها چند مورد می تواند باشد؛ یکی به خاطر رقابت با دوستان است؛ همان طور که این پدر محترم نیز اشاره فرمودند، الان در مدارس و یا محیط های آموزشی بچه ها برای هم [فیلم های ماهواره را] تعریف می کنند و ممکن است یکی از بچه هایی که ماهواره ندارد، احساس کمبود کند و چون می خواهد به نوعی خودش را نشان بدهد، [از خانواده تقاضای ماهواره می کند]؛ یا در این محیط ها به گونه ای جا افتاده است که مثلا داشتن ماهواره نوعی کلاس بوده و تشریفاتی است که منزلت و جایگاه خاصی را برای خانواده به همراه دارد، که متاسفانه برای بعضی ها این طور قلمداد شده است.
باید با این مشکل چه کار کرد؟ در واقع حسادت یکی از این علت ها [برای اصرار در خرید ماهواره] است. چون نوجوان با این افراد نشست و برخواست می کند، تمایل پیدا می کند که چنین وسیله ای داشته باشد؛ یا [از آنجایی که] داشتن این وسیله در اقوام و فامیل رایج است، مثلا خاله و دایی و عمو این وسیله را دارند، حالا او هم می خواهد که آن را داشته باشد؛ و از این قبیل مسائل که وجود دارد.
بعضی دیگر از انگیزه ها نیز وجود دارد؛ [به عنوان مثال] چون نوجوان ها وقت های خالی در خانه زیاد دارند و ممکن است احیانا بگویند که برنامه های تلویزیونی هم نمی تواند وقت ما را پر کند و به همین دلیل آن ها برای تنوع طلبی دوست دارند به دنبال برنامه های خارجی بروند و ببینند که آن شبکه ها چه برنامه هایی را پخش می کنند. این هم ممکن است که بعضی از علت ها و انگیزه ها باشد؛ که البته این مورد کم است.
امّا به نظر من انگیزه اصلی در بین نوجوانان، همان است که می خواهند خودشان را مطابق با جوّ مدرسه یا محیط کنند و سطح خانوادگی، بالا نشان بدهند و بگویند که ما هم کلاس داریم، ماهواره داریم.
حالا این پدر عزیز پرسیدند که ما باید چه کار کنیم؟ همان طور که خودشان اشاره فرمودند، [در مرحله ی اوّل] دلایل عقلی را برای آن ها بیان کنیم و بگوییم که این ماهواره از کجا پخش می شود و چه کسانی آن ها را پخش می کنند. ما الان بیش از صد و خورده ای شبکه داریم که فقط برای ایران برنامه می سازند؛ چرا این طور است؟ چرا فقط بر روی ایران تمرکز کرده اند؟ خب اگر پدر و مادر بتوانند به درستی در یک جوّ عاطفی [این مسائل را بیان کنند، فرزند قانع می شود.] من این نکته را تاکید می کنم که جوّ باید عاطفی باشد.
یکی از مسائلی که باید به آن اشاره کنیم، این است که وقتی ما می خواهیم یک مسئله خوب را به فرزندانمان بگوییم، اگر جوّ، یک جوّ خوب نباشد، [تاثیر نمی گذارد]. اگر صرفا جوّ فقط منطقی باشد و چاشنی عاطفه نداشته باشد، باز هم فایده ای ندارد و اثر مطلوب را نمی گذارد. حتما باید جوّ عاطفی عمیقی بین پدر و بچه ها و یا مادر و بچه ها [وجود داشته] باشد. آن وقت اگر ما در این جو عاطفی به مرحله دشمن شناسی که عرض کردم بپردازیم، [آن ها قانع می شوند].
بیایم بر اساس آمار و بر اساس آنچه که خودشان گفته اند، [فرزندانمان را روشن کنیم.] الان در این زمینه کتاب هایی وجود دارد که اعترافات خود این ها در آن ثبت شده است که چرا ما این برنامه ها را پخش می کنیم.
در کتاب “پروتوکل های صهیون“، خودشان در واقع بعضی از این دلایل را افشا کرده اند؛ البته [شاید این مطالب] درز پیدا کرده است. در آن جا می گویند که ما باید در رسانه ها چه کار کنیم، [تا به اهداف خود برسیم]؛ مثلا ببینید، خود معاون “گریسی“ که ریئس سازمان سیاه است می گوید: “ما اگر بخواهیم ایران را یا هر کشور دیگر را، تصرّف کنیم، اوّل باید از کوتاه کردن دامن زنان و دختران شروع کنیم.“
ببینید این ها اعترافاتی است که آن ها می کنند و یا می گوید: “اگر ما به جای آن همه بمب که در افغانستان ریختیم، دامن های کوتاه و یا لباس های زننده می ریختیم، زودتر به نتیجه می رسیدیم.“ [پس معلوم است که] پشت این رسانه و این نوع فیلم ها دشمنان وجود دارد.
اگر ما بتوانیم این مطالب را برای فرزندانمان توضیح دهیم و برای آن ها اشاراتی به تاریخ داشته باشیم و بعضی از جنایت هایی را که این ها انجام داده اند، [بیان کنیم، خیلی تاثیر می گذارد]؛ مثلا آن جنایت هایی را که چقدر آدم را کشتند، جوانان را کشتند، بچه و زنان را بی گناه کشتند، [برای آنها بیان کنیم.] الان هم به شیوه دیگر دارند روح ما را می کشند و شخصیت ما را زیر سوال می برند.
من فکر می کنم که اگر این پدر یکی از فیلم هایی را که از ماهواره پخش می شود [برای دخترانش] تهیه کند، مشکلی نداشته باشد؛ امّا به شرطی که آن را برای بچه ها آنالیز کند و بگوید که ببینید این جا حیا شما را نشانه گرفته است، در این جا حیای زنان را نشانه گرفته است، در این جا می خواهد کدام ابتذال را به ما القا کند، و دانه دانه ی [آن را به بچه ها بگوید]؛ این موارد در همه صحنه ها موجود است و اگر این پدر خیلی زرنگ باشد، [چنین کاری را انجام می دهد]. اگر خودش هم نتوانست، از یک متخصص استفاده کند. چه طور بچه ها را به دکتر می برند و دکتر یک صفحه برای آن ها توضیح می دهد؟! برای این مشکل هم آن ها را پیش دکتر ببرد.
یکی از برنامه هایی را که این بچّه ها می گویند خوب است، مخصوصا فیلم هایی که از شبکه های فارسی زبان پخش می کنند، [تهیّه کند و به آسیب شناسی این فیلم ها بپردازد.] این فیلم ها واقعا خطر جدی برای خانواده های ما دارد و ممکن است که بعضی از خانواده ها فریب ظواهر این رسانه ها را بخورند.
بعضی از شبکه ها هستند که ممکن است حتی در تولّد ها مانند تولد امام سجاد علیه السلام تبریک هم بگویند و یا در ایّام شهادت و در ایّام محرم تسلیت هم بگویند؛ [امّا باید مواظب همین شبکه ها باشید! بعضی از] مردم فکر می کنند که این ها که با دین مشکلی ندارند، [پس برنامه های آن ها قابل مشاهده است]؛ امّا نمی دانند که از آن طرف، مخفیانه ریشه دین را می زند. اصلا بعضی از این ها ماموریت دارند که فقط حیا را در بین خانواده ها از بین ببرند، بعضی ها ماموریت دارند که پیوندهای عاطفی بین پدر و فرزند را از بین ببرند، یا مثلا رابطه ی بین زن و شوهر را کاملا منهدم کنند و ما باید این ها را برای بچه ها بگوییم؛ البته بچّه ها این مطالب را می فهمند و من فکر می کنم که این بچّه ها با این خطرات آشنا نیستند.
اگر ما به درستی این خطرات را برای آن ها بگوییم، مخصوصا این خطراتی که منجر به از هم گسیختگی و از هم پاشیدگی می شود، [اگر آن ها این مطالب] را بدانند و اگر ما تمام مطالب را بگوییم، به شدّت تحت تاثیر قرار می گیرند. منتهی بچه ها فکر می کنند که خسارت و ضرر باید آنی باشد و [در غیر این صورت، خطری نیست؛ بنابراین] ما هم باید به این نکته اشاره کنیم که دشمن می خواهد، در بلند مدت این مشکل را ایجاد کند؛ همچنین بگویم که آن ها نمی آیند چنین مطالب و قصد و غرضی را آشکار کنند تا برای آن ها مشهود و تابلو باشد؛ بلکه آن ها سعی می کنند که سمّی را به صورت پنهانی وارد فضاهای روحی ما بکنند. اگر این مطالب را آنالیز کنیم و به بچّه ها بگوییم، مطمئن هستم که بچّه ها می پذیرند؛ حتی این بچّه ها می توانند به روی دوستان و آشنایان خود نیز تاثیر بگذارند؛ البته اگر آموزش ما خوب و درست باشد.
به نظر من یک دوره کلاس برای این فرزندان لازم است و باید یک متخصص به صورت کامل برای آن ها این موارد را توضیح دهد.
پرسش های مرتبط:
نکته ای که ایشان اشاره فرمودند، در جامعه ما به معذلی تبدیل شده است. بسیاری از نوجوان ها بر خانواده ی خود فشار وارد می کنند و می گویند که باید حتما برای ما ماهواره تهیه کنید؛ البته این اصرار علت و انگیزه هایی را دارد. انگیزه ی این فشارها چند مورد می تواند باشد؛ یکی به خاطر رقابت با دوستان است؛ همان طور که این پدر محترم نیز اشاره فرمودند، الان در مدارس و یا محیط های آموزشی بچه ها برای هم [فیلم های ماهواره را] تعریف می کنند و ممکن است یکی از بچه هایی که ماهواره ندارد، احساس کمبود کند و چون می خواهد به نوعی خودش را نشان بدهد، [از خانواده تقاضای ماهواره می کند]؛ یا در این محیط ها به گونه ای جا افتاده است که مثلا داشتن ماهواره نوعی کلاس بوده و تشریفاتی است که منزلت و جایگاه خاصی را برای خانواده به همراه دارد، که متاسفانه برای بعضی ها این طور قلمداد شده است.
باید با این مشکل چه کار کرد؟ در واقع حسادت یکی از این علت ها [برای اصرار در خرید ماهواره] است. چون نوجوان با این افراد نشست و برخواست می کند، تمایل پیدا می کند که چنین وسیله ای داشته باشد؛ یا [از آنجایی که] داشتن این وسیله در اقوام و فامیل رایج است، مثلا خاله و دایی و عمو این وسیله را دارند، حالا او هم می خواهد که آن را داشته باشد؛ و از این قبیل مسائل که وجود دارد.
بعضی دیگر از انگیزه ها نیز وجود دارد؛ [به عنوان مثال] چون نوجوان ها وقت های خالی در خانه زیاد دارند و ممکن است احیانا بگویند که برنامه های تلویزیونی هم نمی تواند وقت ما را پر کند و به همین دلیل آن ها برای تنوع طلبی دوست دارند به دنبال برنامه های خارجی بروند و ببینند که آن شبکه ها چه برنامه هایی را پخش می کنند. این هم ممکن است که بعضی از علت ها و انگیزه ها باشد؛ که البته این مورد کم است.
امّا به نظر من انگیزه اصلی در بین نوجوانان، همان است که می خواهند خودشان را مطابق با جوّ مدرسه یا محیط کنند و سطح خانوادگی، بالا نشان بدهند و بگویند که ما هم کلاس داریم، ماهواره داریم.
حالا این پدر عزیز پرسیدند که ما باید چه کار کنیم؟ همان طور که خودشان اشاره فرمودند، [در مرحله ی اوّل] دلایل عقلی را برای آن ها بیان کنیم و بگوییم که این ماهواره از کجا پخش می شود و چه کسانی آن ها را پخش می کنند. ما الان بیش از صد و خورده ای شبکه داریم که فقط برای ایران برنامه می سازند؛ چرا این طور است؟ چرا فقط بر روی ایران تمرکز کرده اند؟ خب اگر پدر و مادر بتوانند به درستی در یک جوّ عاطفی [این مسائل را بیان کنند، فرزند قانع می شود.] من این نکته را تاکید می کنم که جوّ باید عاطفی باشد.
یکی از مسائلی که باید به آن اشاره کنیم، این است که وقتی ما می خواهیم یک مسئله خوب را به فرزندانمان بگوییم، اگر جوّ، یک جوّ خوب نباشد، [تاثیر نمی گذارد]. اگر صرفا جوّ فقط منطقی باشد و چاشنی عاطفه نداشته باشد، باز هم فایده ای ندارد و اثر مطلوب را نمی گذارد. حتما باید جوّ عاطفی عمیقی بین پدر و بچه ها و یا مادر و بچه ها [وجود داشته] باشد. آن وقت اگر ما در این جو عاطفی به مرحله دشمن شناسی که عرض کردم بپردازیم، [آن ها قانع می شوند].
بیایم بر اساس آمار و بر اساس آنچه که خودشان گفته اند، [فرزندانمان را روشن کنیم.] الان در این زمینه کتاب هایی وجود دارد که اعترافات خود این ها در آن ثبت شده است که چرا ما این برنامه ها را پخش می کنیم.
در کتاب “پروتوکل های صهیون“، خودشان در واقع بعضی از این دلایل را افشا کرده اند؛ البته [شاید این مطالب] درز پیدا کرده است. در آن جا می گویند که ما باید در رسانه ها چه کار کنیم، [تا به اهداف خود برسیم]؛ مثلا ببینید، خود معاون “گریسی“ که ریئس سازمان سیاه است می گوید: “ما اگر بخواهیم ایران را یا هر کشور دیگر را، تصرّف کنیم، اوّل باید از کوتاه کردن دامن زنان و دختران شروع کنیم.“
ببینید این ها اعترافاتی است که آن ها می کنند و یا می گوید: “اگر ما به جای آن همه بمب که در افغانستان ریختیم، دامن های کوتاه و یا لباس های زننده می ریختیم، زودتر به نتیجه می رسیدیم.“ [پس معلوم است که] پشت این رسانه و این نوع فیلم ها دشمنان وجود دارد.
اگر ما بتوانیم این مطالب را برای فرزندانمان توضیح دهیم و برای آن ها اشاراتی به تاریخ داشته باشیم و بعضی از جنایت هایی را که این ها انجام داده اند، [بیان کنیم، خیلی تاثیر می گذارد]؛ مثلا آن جنایت هایی را که چقدر آدم را کشتند، جوانان را کشتند، بچه و زنان را بی گناه کشتند، [برای آنها بیان کنیم.] الان هم به شیوه دیگر دارند روح ما را می کشند و شخصیت ما را زیر سوال می برند.
من فکر می کنم که اگر این پدر یکی از فیلم هایی را که از ماهواره پخش می شود [برای دخترانش] تهیه کند، مشکلی نداشته باشد؛ امّا به شرطی که آن را برای بچه ها آنالیز کند و بگوید که ببینید این جا حیا شما را نشانه گرفته است، در این جا حیای زنان را نشانه گرفته است، در این جا می خواهد کدام ابتذال را به ما القا کند، و دانه دانه ی [آن را به بچه ها بگوید]؛ این موارد در همه صحنه ها موجود است و اگر این پدر خیلی زرنگ باشد، [چنین کاری را انجام می دهد]. اگر خودش هم نتوانست، از یک متخصص استفاده کند. چه طور بچه ها را به دکتر می برند و دکتر یک صفحه برای آن ها توضیح می دهد؟! برای این مشکل هم آن ها را پیش دکتر ببرد.
یکی از برنامه هایی را که این بچّه ها می گویند خوب است، مخصوصا فیلم هایی که از شبکه های فارسی زبان پخش می کنند، [تهیّه کند و به آسیب شناسی این فیلم ها بپردازد.] این فیلم ها واقعا خطر جدی برای خانواده های ما دارد و ممکن است که بعضی از خانواده ها فریب ظواهر این رسانه ها را بخورند.
بعضی از شبکه ها هستند که ممکن است حتی در تولّد ها مانند تولد امام سجاد علیه السلام تبریک هم بگویند و یا در ایّام شهادت و در ایّام محرم تسلیت هم بگویند؛ [امّا باید مواظب همین شبکه ها باشید! بعضی از] مردم فکر می کنند که این ها که با دین مشکلی ندارند، [پس برنامه های آن ها قابل مشاهده است]؛ امّا نمی دانند که از آن طرف، مخفیانه ریشه دین را می زند. اصلا بعضی از این ها ماموریت دارند که فقط حیا را در بین خانواده ها از بین ببرند، بعضی ها ماموریت دارند که پیوندهای عاطفی بین پدر و فرزند را از بین ببرند، یا مثلا رابطه ی بین زن و شوهر را کاملا منهدم کنند و ما باید این ها را برای بچه ها بگوییم؛ البته بچّه ها این مطالب را می فهمند و من فکر می کنم که این بچّه ها با این خطرات آشنا نیستند.
اگر ما به درستی این خطرات را برای آن ها بگوییم، مخصوصا این خطراتی که منجر به از هم گسیختگی و از هم پاشیدگی می شود، [اگر آن ها این مطالب] را بدانند و اگر ما تمام مطالب را بگوییم، به شدّت تحت تاثیر قرار می گیرند. منتهی بچه ها فکر می کنند که خسارت و ضرر باید آنی باشد و [در غیر این صورت، خطری نیست؛ بنابراین] ما هم باید به این نکته اشاره کنیم که دشمن می خواهد، در بلند مدت این مشکل را ایجاد کند؛ همچنین بگویم که آن ها نمی آیند چنین مطالب و قصد و غرضی را آشکار کنند تا برای آن ها مشهود و تابلو باشد؛ بلکه آن ها سعی می کنند که سمّی را به صورت پنهانی وارد فضاهای روحی ما بکنند. اگر این مطالب را آنالیز کنیم و به بچّه ها بگوییم، مطمئن هستم که بچّه ها می پذیرند؛ حتی این بچّه ها می توانند به روی دوستان و آشنایان خود نیز تاثیر بگذارند؛ البته اگر آموزش ما خوب و درست باشد.
به نظر من یک دوره کلاس برای این فرزندان لازم است و باید یک متخصص به صورت کامل برای آن ها این موارد را توضیح دهد.
پرسش های مرتبط:
