وکالت زوج از زوجه در اجرای صیغه نکاح

در ازدواج دختر و پسری، دختر با اجازه پدرش به پسر برای جاری نمودن عقد دایم بین خودشان وکالت داده است و پسر بنا به وکالتی که دختر به وی داده است خودش عقد دایم را بین خود و موکله‌‏اش از روی رساله و به قصد انشا جاری نموده است و برای اطمینان بیشتر ـ با این که قواعد دستور زبان عربی را نمی‌‏داند، ولی معنای هر یک از کلمات صیغه عقد دایم را می‏داندـ یک بار هم عقد را در دو صیغه «انکحت موکلتی... لنفسی دواماً علی الصّداق المعلوم» و «زوّجت موکلتی... لنفسی دواماً علی الصّداق المعلوم» به ترتیب با جواب‌های «قبلت النّکاح علی الصّداق المعلوم» و «قبلت التّزویج علی الصّداق المعلوم» اجرا کرده است. با توجه به این که پسر دستور زبان عربی را نمی‌‏داند (ولی با دانستن معنای هر یک از کلمات، با قرائت صحیح، به قصد انشا عقد دایم را در دو صیغه فوق هم در زبان عربی و هم برای تأکید به زبان فارسی بین خود و موکله‏اش جاری نموده است)؛ آیا عقد صحیح است یا خیر؟