احکام نماز | نماز جماعت: سوال سی و پنج
پرسش :
آیا گذاشتن تسبیح جلوى سجاده و مهر (که بعضى از نمازگزاران چنین مى کنند) وجه شرعى دارد؟
پاسخ :
بلى، در مواردى که جلوى نمازگزار صف جماعت یا دیوار نباشد و جلوى او معرض عبور و مرور باشد، مستحب است چیزى مانند تسبیح یا عصا و امثال آن جلوى مهر و سجاده خود بگذارند تا اگر عبور و مرورى صورت گرفت، بین او و مرورکننده فاصله و حائلى باشد و همینطور است اگر جلوى او شخصى حضور داشته باشد که در این صورت نیز مستحب است چیزى جلوى مهر و سجاده خود بگذارند.(1)
پی‌نوشت:
1 ـ منظور از گذاشتن چیزى جلوى مهرو سجاده در حال نماز، اظهار نوعى توقیر و تعظیم نسبت به نماز است و اشاره دارد که نمازگزار از خلق و و آنچه غیر خداوند است، چشم پوشیده و از همه چیز جدا شده و تمام وجود خود را متوجه خالق و خداى خود کرده است. کأنّه لایفکر الاّ فیما بینه و بین ذلک الحد ولاینظر الاّ مابین مصلاه و مسجده و لایبعد ان یستفاده من الاخبار استحباب ذلک مطلقاً و ان لم یکن قدامه معرض العبور و المرور و لم یکن هناک شخص حاضر و موجود، والله العالم. (عروة الوثقى، فصل فى الامکنة المکروهة، مسأله 3 و مستند العروة الوثقى، کتاب الصلاة، الجزء الثانى، ص 231)
منبع: جامع المسائل، استفتائات آیت الله العظمی محمد فاضل لنکرانی (ره)، جلد دوم، قم: امیر العلم، 1383.
بلى، در مواردى که جلوى نمازگزار صف جماعت یا دیوار نباشد و جلوى او معرض عبور و مرور باشد، مستحب است چیزى مانند تسبیح یا عصا و امثال آن جلوى مهر و سجاده خود بگذارند تا اگر عبور و مرورى صورت گرفت، بین او و مرورکننده فاصله و حائلى باشد و همینطور است اگر جلوى او شخصى حضور داشته باشد که در این صورت نیز مستحب است چیزى جلوى مهر و سجاده خود بگذارند.(1)
پی‌نوشت:
1 ـ منظور از گذاشتن چیزى جلوى مهرو سجاده در حال نماز، اظهار نوعى توقیر و تعظیم نسبت به نماز است و اشاره دارد که نمازگزار از خلق و و آنچه غیر خداوند است، چشم پوشیده و از همه چیز جدا شده و تمام وجود خود را متوجه خالق و خداى خود کرده است. کأنّه لایفکر الاّ فیما بینه و بین ذلک الحد ولاینظر الاّ مابین مصلاه و مسجده و لایبعد ان یستفاده من الاخبار استحباب ذلک مطلقاً و ان لم یکن قدامه معرض العبور و المرور و لم یکن هناک شخص حاضر و موجود، والله العالم. (عروة الوثقى، فصل فى الامکنة المکروهة، مسأله 3 و مستند العروة الوثقى، کتاب الصلاة، الجزء الثانى، ص 231)
منبع: جامع المسائل، استفتائات آیت الله العظمی محمد فاضل لنکرانی (ره)، جلد دوم، قم: امیر العلم، 1383.
