شیوه علاقه مند نمودن جوانان به نماز و حجاب

پرسش :

در فامیلمان چند جوان پسر و دختر هستند که اصلا نماز نمی خوانند مگر اینکه روز عاشورا به خاطر امام حسین علیه السلام بیایند و در نماز شرکت کنند حتی پدر و مادر و اقوام بهشون گفتند که کسی که نماز نخواند چه عواقبی و سرنوشتی دارند و دخترها هم از نظر حجاب خوب نیستند. چطوری می توان این جوانان را عاشق نماز و حجاب کنم؟

پاسخ :
یکی از راه های توجه به نماز گوش زد کردن آثار دنیوی و اخروی و برعکس آن عاقبت ترک یا سستی در ادای نماز است حال که اقوام شما نماز می خوانند هرچند فقط در روز عاشورا در عین اینکه آنها را به توصیه های دینی سفارش می کنید از مهمترین علل نهضت امام حسین علیه السلام که برپای نماز است را یاد آوری کنید و البته اخلاص و ظرافت در این کار را حتما فراموش نکید و همچنین سعی کنید لذت نماز خواندن را به نحوی به آنها بچشانید و یا مثلا فیلم اقامه نماز حضرت آیت الله العظمی بهجت (رحمه الله) را به او نشان بدهید که با چه عشقی در حال راز و نیاز با خدای متعال است و برای راهنمای بیشتر کتاب اسرار الصلاة شیخ میرزا جواد آقای ملکی تبریزی را برای فهم بیشتر از نماز را معرفی و یا حتی هدیه دهید تا آنها به اهمیت نماز وقوف بیشتری پیدا کنند.
 
در دعای ابوحمزه ثمالی، امام سجاد علیه السلام به بررسی عوامل بی رغبتی نسبت به نماز و مناجات پرداخته و به خداوند تبارک و تعالی عرض می کند:
«خدایا چه شده است که هرگاه با خود می گویم که آماده نماز شوم و مناجاتی با تو داشته باشم، کسالت را در هنگام نماز بر من مسلط می نمایی؟ و لذت مناجات را از من سلب می کنی... شاید مرا بی اعتنا به ربوبیت خود یافتی و از خود دور نموده ای... شاید به جرم و گناهم مرا مجازات نموده ای؟ شاید مرا مأنوس با اهل بطالت می دانی و انس با نماز را از من سلب کردی؟»
 
آری بدین سان امام سجاد علیه السلام، گناه و آلودگی را از عوامل مهم بی رغبتی به نماز معرفی می فرمایند.
 

عدم شناخت و بی مهری به خداوند

شخصیتی که ناشناخته و توصیف نشده باشد، جاذبه و حریم نخواهد داشت. در سوره مبارکه حمد خداوند سبحان، نخست خود را برای جهانیان توصیف می کند که رابطه اش با آنان رابطه مالک و مربی است و او نسبت به مملوکین و مربوبین خویش، سراپا محبت و لطف است و این ارتباط با ختم پرونده انسانها در نشا اولی و دار دنیا قطع نمی گردد و در جهان آخرت، مرکز همه توجهات و قدرتها اوست و لاغیر. پس از آنکه انسان خدای خویش را شناخت و در پرتو این شناخت احساس محبت و عشق پیدا کرد، آنگاه از قول انسان می فرماید: "ایّاک نعبد و ایّاک نستعین".
 
آن کس که در برابر دریای بیکران رحمت و لطف الهی سر تعظیم فرو نمی آورد و نسبت به او احساس محبتی ندارد.

منبع: پرسمان حجاب، حسین مهدی ‌زاده، ناشر: مرکز مدیریت حوزه علمیه قم، ۱۳۸۱.