ضرر ازدواج و بارداری برای دررفتگی مادرزادی لگن
پرسش :
آیا ازدواج و بارداری برای خانمی که جراحی دررفتگی لگن را در کودکی انجام داده،مضر نیست؟ و آیا منجر به افزایش آسیب مفصلی نمی شود؟
پاسخ :
پاسخ از آقای دکتر مهرداد منصوری، متخصص ارتوپدی:
مسلما ازدواج ضرری برای کسی که دررفتگی مادرزادی لگن دارد نخواهد داشت. چه آن فرد قبلا تحت درمان قرار گرفته و یا نگرفته باشد. با این حال در مورد بارداری باید با کمی تامل و احتیاط رفتار کرد.
کسانی که در زمان کودکی به علت دررفتگی مادرزادی لگن تحت عمل جراحی قرار میگیرند معمولا سن بالای یک سالگی دارند. در این سنین نتیجه درمان ممکن است به خوبی درمان در سن نوزادی نباشد. گرچه عمل جراحی دررفتگی مادرزادی لگن در بسیاری اوقات موفقیت آمیز است با این وجود ممکن است رشد حفره استابولوم در سنین بالاتر در بعضی از بیماران به خوبی صورت نگیرد. این امر موجب استعداد فرد به بروز آرتروز در دهه سوم و چهارم عمر میشود.
خانمی که در کودکی به علت ابتلا به دررفتگی مادرزادی مفصل ران جراحی شده باید با پزشک ارتوپد مشورت کند. پزشک بیمار را معاینه کرده و از لگن وی رادیوگرافی به عمل میاورد. در صورتیکه در رادیوگرافی علائمی از آرتروز و ساییدگی مفصل ران دیده شود بیمار باید در مورد بارداری احتیاط کند.
البته بارداری برای چنین فردی ممنوع نیست ولی با در نظر گرفتن اینکه در ماه های آخر بارداری وزن مادر زیاد میشود ممکن است این افزایش وزن موجب وارد شدن فشار زیادی به مفصل ران شود. این فشار میتواند موجب تشدید درد بیمار شده و میتواند روند تخریب مفصل را شدت دهد. البته در مواردی که شدت آرتروز کم باشد این مشکلات کمتر خواهد بود ولی در آرتروز شدیدتر بیمار باید احتیاط بیشتری کند.
در صورتیکه آرتروز مفصل ران بیمار شدید باشد و بیمار تصمیم به بارداری بگیرد باید در سه ماهه آخر بارداری حتی الامکان از وارد آوردن فشار زیاد به مفصل ران اجتناب کند.
این فرد باید از افزایش بی رویه وزن در ماه های آخر بارداری دوری کند با این حال تغذیه مناسبی داشته باشد. استفاده از صندلی و اجتناب از نشستن بر روی زمین برای این افراد مفید است. استفاده نکردن از توالت های سنتی هم مورد دیگری است که بیمار باید مراعات کند.
بیمار در ماه های آخر بارداری باید از فعالیت های شدید بدنی و بلند کردن اجسام سنگین اجتناب کرده و در استفاده از پله و یا راه رفتن بر روی زمین شیب دار جانب احتیاط را نگه دارد.
منبع: ایران ارتوپد
پاسخ از آقای دکتر مهرداد منصوری، متخصص ارتوپدی:
مسلما ازدواج ضرری برای کسی که دررفتگی مادرزادی لگن دارد نخواهد داشت. چه آن فرد قبلا تحت درمان قرار گرفته و یا نگرفته باشد. با این حال در مورد بارداری باید با کمی تامل و احتیاط رفتار کرد.
کسانی که در زمان کودکی به علت دررفتگی مادرزادی لگن تحت عمل جراحی قرار میگیرند معمولا سن بالای یک سالگی دارند. در این سنین نتیجه درمان ممکن است به خوبی درمان در سن نوزادی نباشد. گرچه عمل جراحی دررفتگی مادرزادی لگن در بسیاری اوقات موفقیت آمیز است با این وجود ممکن است رشد حفره استابولوم در سنین بالاتر در بعضی از بیماران به خوبی صورت نگیرد. این امر موجب استعداد فرد به بروز آرتروز در دهه سوم و چهارم عمر میشود.
خانمی که در کودکی به علت ابتلا به دررفتگی مادرزادی مفصل ران جراحی شده باید با پزشک ارتوپد مشورت کند. پزشک بیمار را معاینه کرده و از لگن وی رادیوگرافی به عمل میاورد. در صورتیکه در رادیوگرافی علائمی از آرتروز و ساییدگی مفصل ران دیده شود بیمار باید در مورد بارداری احتیاط کند.
البته بارداری برای چنین فردی ممنوع نیست ولی با در نظر گرفتن اینکه در ماه های آخر بارداری وزن مادر زیاد میشود ممکن است این افزایش وزن موجب وارد شدن فشار زیادی به مفصل ران شود. این فشار میتواند موجب تشدید درد بیمار شده و میتواند روند تخریب مفصل را شدت دهد. البته در مواردی که شدت آرتروز کم باشد این مشکلات کمتر خواهد بود ولی در آرتروز شدیدتر بیمار باید احتیاط بیشتری کند.
در صورتیکه آرتروز مفصل ران بیمار شدید باشد و بیمار تصمیم به بارداری بگیرد باید در سه ماهه آخر بارداری حتی الامکان از وارد آوردن فشار زیاد به مفصل ران اجتناب کند.
این فرد باید از افزایش بی رویه وزن در ماه های آخر بارداری دوری کند با این حال تغذیه مناسبی داشته باشد. استفاده از صندلی و اجتناب از نشستن بر روی زمین برای این افراد مفید است. استفاده نکردن از توالت های سنتی هم مورد دیگری است که بیمار باید مراعات کند.
بیمار در ماه های آخر بارداری باید از فعالیت های شدید بدنی و بلند کردن اجسام سنگین اجتناب کرده و در استفاده از پله و یا راه رفتن بر روی زمین شیب دار جانب احتیاط را نگه دارد.
منبع: ایران ارتوپد
