حکم ارتداد برخى از نویسندگان
پرسش :
در رسانه‌ها هر از چندى خبر از تعقیب عدلى و محاکمات برخى از نویسندگانى است که متهم به اهانت به اسلام یا ذات الهى و یا تعرض به پیامبر (ص) یا یکى از ائمه (ع) مى شوند و برخى از محاکم حکم کفر این افراد و جدایى بین آنان و همسرانشان را صادر مى نمایند. نظر فقه جعفرى در این نوع مسایل چیست؟ آیا واقعاً این نوع افراد با ارتکاب چنین اعمالى در کتابهاى خود، در حکم کافر هستند؟
پاسخ :
معیار در کفر و ارتداد تنها انکار توحید و رسالت است. اما انکار ضروریات با التفات به این که انکار آن مستلزم تکذیب رسالت پیامبر مى شود، کفر محسوب میشود. معیار کفر و ارتداد همین است و به علت و سبب دیگرى اثبات نمى شود. اما حکم مرتد این است که اگر ارتداد فطرى باشد بدین معنى که پدر و مادر شخص مرتد یا یکى از آن دو مسلمان باشد، قتل مرتد واجب مى شود و همسر او جدا شده و عده وفات مى گیرد و اموال او نیز بین ورثه تقسیم مى گردد. اما اگر مرتد ملى باشد، هرگاه در خلال سه روز توبه نماید، مشکلى وجود ندارد و گرنه در روز چهارم کشته میشود و اموال او با ارتداد از دست او نمى رود و عقد بین او و همسرش خود به خود فسخ مى شود. در این حالت اگر همسرش مدخوله باشد، عده طلاق مى گیرد.
منبع: یکصد و یک سوال و جواب پیرامون حقوق مالکیت فکری از نگاه فقهی، محمد اسحاق فیاض، مترجم: سرور دانش، ناشر: دبیرخانه کنگره تجلیل از مقام علمی آیت الله العظمی فیاض، 1392 ش.
معیار در کفر و ارتداد تنها انکار توحید و رسالت است. اما انکار ضروریات با التفات به این که انکار آن مستلزم تکذیب رسالت پیامبر مى شود، کفر محسوب میشود. معیار کفر و ارتداد همین است و به علت و سبب دیگرى اثبات نمى شود. اما حکم مرتد این است که اگر ارتداد فطرى باشد بدین معنى که پدر و مادر شخص مرتد یا یکى از آن دو مسلمان باشد، قتل مرتد واجب مى شود و همسر او جدا شده و عده وفات مى گیرد و اموال او نیز بین ورثه تقسیم مى گردد. اما اگر مرتد ملى باشد، هرگاه در خلال سه روز توبه نماید، مشکلى وجود ندارد و گرنه در روز چهارم کشته میشود و اموال او با ارتداد از دست او نمى رود و عقد بین او و همسرش خود به خود فسخ مى شود. در این حالت اگر همسرش مدخوله باشد، عده طلاق مى گیرد.
منبع: یکصد و یک سوال و جواب پیرامون حقوق مالکیت فکری از نگاه فقهی، محمد اسحاق فیاض، مترجم: سرور دانش، ناشر: دبیرخانه کنگره تجلیل از مقام علمی آیت الله العظمی فیاض، 1392 ش.
