سیمای سوره شعراء
پرسش :
ویژگی ها، اهداف و محتوای سوره شعراء چیست؟
پاسخ :
نام ها: نام های این سوره عبارتند از: «شُعراء»، «جامعه» و «طسم».
سبب نامگذاری آن به «شُعراء» آن است که در آیه 224 آن از شاعران سخن گفته است. و «طسم» نیز حروف مقطعه ای است که در اولین آیه آن آمده است.
شمارگان: دارای 227 آیه و 1297 واژه و 5522 حرف است.
نزول: این سوره که در مکه و پس از سوره واقعه و قبل از سوره نمل بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل شده است، چهل و ششمین سوره ای است که بر پیامبر صلی الله علیه و آله فرود آمده است. اما در چینش کنونی قرآن بیست و ششمین سوره بشمار می آید.
فضایل: در مورد فضیلت سوره شُعراء، از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله حکایت شده که: «هر کس سوره شُعراء را بخواند، به عدد هر کسی که نوح، هود، شعیب، صالح و ابراهیم علیهم السلام را تصدیق یا تکذیب کرده اند و به تعداد کسانی که عیسی علیه السلام را تکذیب و محمد صلی الله علیه و آله را تصدیق کرده اند، ده حَسَنه برای او خواهد بود.»(1)
تذکر: قبلاً بیان کردیم که این ثواب ها برای کسانی است که این سوره را بخوانند و زمینه را با عمل به محتوای آن در خود فراهم آورند، در این سوره از داستانهای این پیامبران سخن گفته شده پس هر کس این داستان ها را بخواند و از آنها پند گیرد و از این پیامبران پیروی کند، مشمول این ثواب ها خواهد شد. و این ثواب های زیاد و عجیب در برابر بزرگی و فضل خدا ناچیز است.
ویژگی ها: این سوره دارای حروف مقطعه «طسم» است. این سوره از نظر تعداد آیات در بین سوره هایی که نازل شده (یعنی سوره قبل و بعد آن) و در بین سوره هایی که در ترتیب کنونی قرآن واقع شده است کم نظیر است و کوتاهی آیات و دستور به دعوت خویشاوندان پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله، نشان می دهد، که در سالهای اولیه بعثت نازل شده است.
اهداف: هدف های اساسی این سوره عبارت است از:
1. یادآوری توحید.
2. بیاناتی در مورد پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و پیامبران پیشین.
3. تسلّی خاطر دادن به پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله در برابر لجاجت مشرکان.
مطالب: در این سوره این مطالب عمده به چشم می خورد:
2. مطالبی پیرامون دعوت و مبارزات پیامبران پیشین و پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و زحمت های ایشان. (آیه 3 ضمن داستان ها)
2. دستور به توکل بر خدا. (آیه 217)
3. اشاره ای به عبادت های پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله. (آیه 219)
2. فرازهایی از زندگی موسی علیه السلام و فرعون. (آیات 10-66)
3. فرازهایی از زندگی نوح علیه السلام. (آیات 105-121)
4. فرازهایی از زندگی هود علیه السلام. (آیات 123-139)
5. فرازهایی از زندگی صالح علیه السلام. (آیات 141-158)
6. فرازهایی از زندگی لوط علیه السلام. (آیات 167-174)
7. فرازهایی از زندگی شعیب علیه السلام. (آیات 176-189)
2. بیان منطق ضعیف مشرکان در برابر پیامبران الهی. (199 و ضمن داستان ها)
3. سرزنش شاعران بی هدف و بیهوده گو و ستایش از شاعران مؤمن و عاقل و متعهد. (224-227)
4. بشارت به مؤمنان و تهدید ستمگران. (آیه 227 و...)
5. خبر از زوجیت گیاهان. (آیه 8)
6. دستور به پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله در مورد هشدار و انذار و دعوت خویشاوندان به اسلام. (آیه 214)
پینوشت:
(1) مجمع البیان، ذیل سوره شعراء.
منبع: سیمای سوره های قرآن (برگرفته از تفسیر قرآن مهر)، محمدعلی رضایی اصفهانی، انتشارات پژوهش های تفسیر و علوم قرآن، قم، 1389 ش.
نام ها: نام های این سوره عبارتند از: «شُعراء»، «جامعه» و «طسم».
سبب نامگذاری آن به «شُعراء» آن است که در آیه 224 آن از شاعران سخن گفته است. و «طسم» نیز حروف مقطعه ای است که در اولین آیه آن آمده است.
شمارگان: دارای 227 آیه و 1297 واژه و 5522 حرف است.
نزول: این سوره که در مکه و پس از سوره واقعه و قبل از سوره نمل بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل شده است، چهل و ششمین سوره ای است که بر پیامبر صلی الله علیه و آله فرود آمده است. اما در چینش کنونی قرآن بیست و ششمین سوره بشمار می آید.
فضایل: در مورد فضیلت سوره شُعراء، از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله حکایت شده که: «هر کس سوره شُعراء را بخواند، به عدد هر کسی که نوح، هود، شعیب، صالح و ابراهیم علیهم السلام را تصدیق یا تکذیب کرده اند و به تعداد کسانی که عیسی علیه السلام را تکذیب و محمد صلی الله علیه و آله را تصدیق کرده اند، ده حَسَنه برای او خواهد بود.»(1)
تذکر: قبلاً بیان کردیم که این ثواب ها برای کسانی است که این سوره را بخوانند و زمینه را با عمل به محتوای آن در خود فراهم آورند، در این سوره از داستانهای این پیامبران سخن گفته شده پس هر کس این داستان ها را بخواند و از آنها پند گیرد و از این پیامبران پیروی کند، مشمول این ثواب ها خواهد شد. و این ثواب های زیاد و عجیب در برابر بزرگی و فضل خدا ناچیز است.
ویژگی ها: این سوره دارای حروف مقطعه «طسم» است. این سوره از نظر تعداد آیات در بین سوره هایی که نازل شده (یعنی سوره قبل و بعد آن) و در بین سوره هایی که در ترتیب کنونی قرآن واقع شده است کم نظیر است و کوتاهی آیات و دستور به دعوت خویشاوندان پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله، نشان می دهد، که در سالهای اولیه بعثت نازل شده است.
اهداف: هدف های اساسی این سوره عبارت است از:
1. یادآوری توحید.
2. بیاناتی در مورد پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و پیامبران پیشین.
3. تسلّی خاطر دادن به پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله در برابر لجاجت مشرکان.
مطالب: در این سوره این مطالب عمده به چشم می خورد:
الف) عقاید:
1. بیان برخی نشانه های توحید و صفات خدا. (آیه 8)2. مطالبی پیرامون دعوت و مبارزات پیامبران پیشین و پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و زحمت های ایشان. (آیه 3 ضمن داستان ها)
ب) اخلاق:
1. دستوراتی در زمینه روش دعوت و چگونگی برخورد با مؤمنان در ضمن داستانهای پیامبران (آیه 214)2. دستور به توکل بر خدا. (آیه 217)
3. اشاره ای به عبادت های پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله. (آیه 219)
ج) داستان ها:
1. فرازهایی از زندگی ابراهیم علیه السلام. (آیات 69-104)2. فرازهایی از زندگی موسی علیه السلام و فرعون. (آیات 10-66)
3. فرازهایی از زندگی نوح علیه السلام. (آیات 105-121)
4. فرازهایی از زندگی هود علیه السلام. (آیات 123-139)
5. فرازهایی از زندگی صالح علیه السلام. (آیات 141-158)
6. فرازهایی از زندگی لوط علیه السلام. (آیات 167-174)
7. فرازهایی از زندگی شعیب علیه السلام. (آیات 176-189)
د) مطالب فرعی:
1. بیان عظمت مقام قرآن کریم. (آیات 1 و 192-196)2. بیان منطق ضعیف مشرکان در برابر پیامبران الهی. (199 و ضمن داستان ها)
3. سرزنش شاعران بی هدف و بیهوده گو و ستایش از شاعران مؤمن و عاقل و متعهد. (224-227)
4. بشارت به مؤمنان و تهدید ستمگران. (آیه 227 و...)
5. خبر از زوجیت گیاهان. (آیه 8)
6. دستور به پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله در مورد هشدار و انذار و دعوت خویشاوندان به اسلام. (آیه 214)
پینوشت:
(1) مجمع البیان، ذیل سوره شعراء.
منبع: سیمای سوره های قرآن (برگرفته از تفسیر قرآن مهر)، محمدعلی رضایی اصفهانی، انتشارات پژوهش های تفسیر و علوم قرآن، قم، 1389 ش.