چگونگی هدایت جهانی امام زمان با وجود استقرار ایشان در یک مکان
پرسش :
امام عصر (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) با حضور در یک منطقه چگونه هدایت کل بشر را در دنیا انجام می‌دهد؟
پاسخ :
اصولاً هدایت به حضور فیزیکی نیازی ندارد؛ حتی نیازمند دیدن و شنیدن مستقیم هم نیست. در زمان جنگ تحمیلی، صدها هزار جوان به امر امام خمینی (رحمه الله) به جبهه رفتند در حالی که بیشتر آن‌ها امام را به طور مستقیم ندیده بودند. مگر اویس قرنی، پیامبر را دیده بود؟ مگر خود ما که به پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) ایمان آورده‌ایم، ایشان را دیده‌ایم؟ در نقطه مقابل این قضیه، مگر همه کسانی که پیامبر را از نزدیک دیدند، به ایشان ایمان آوردند؟
بنابراین شرط هدایت، حضور فیزیکی و ملاقات از نزدیک نیست؛ بلکه باید یک رابطه‌ی معنوی برقرار شود.
روابط معنوی به ملاقات و حضور فیزیکی ربطی ندارد. مردم از علم دانشمندانی استفاده می‌کنند که آن‌ها را ندیده‌اند. با کمال تأسف، جمعی از مسلمانان کج‌اندیش (وهابی‌ها)، اعتراض می‌کنند و می‌گویند شما در حالی به اولیای خدا متوسل می‌شوید که آن‌ها مرده‌اند و از مرده کاری ساخته نیست! توسل شما به غیر خدا شرک است.
آن‌ها نمی‌دانند که ما به جسم ائمه متوسل نمی‌شویم؛ بلکه توسل ما به مقام و جایگاه آن‌هاست و مقام آن‌ها زنده و مرده ندارد. شعر معروفی است که می‌گوید: «گر در یمنی چو با منی پیش منی»؛ یعنی افراد با پیوند معنوی هدایت می‌شوند.
خداوند در قرآن به یهودیان همزمان با پیامبر می‌گوید که شما انبیا را کشتید(1)، در حالی که این کار نیاکان آن‌ها بود؛ ولی به خاطر این که نسل کنونی از کار گذشتگان خود راضی بودند؛ به همین دلیل خداوند کشتن انبیا را به آن‌ها نیز نسبت می‌دهد.
نمونه‌ی قرآنی دیگر این است که شتر حضرت صالح را یک نفر کشت؛ ولی بنابر سخن خداوند جمعی او را کشتند. بدیهی است یک نفر شتر را پی کرده و کشته است؛ ولی چون بقیه هم به کشتن آن راضی بودند، خداوند این را به همه آن گروه نسبت می‌دهد: (فَعَقَرُوهَا)(2)
نمونه‌ی دیگر این که سفارش شده در شب نوزدهم ماه مبارک رمضان که بگوییم: «اَللّهُمَ العَن قَتَلَةَ اَمیرالمُؤمِنین»؛ قَتَلَهَ جَمعِ قاتِل است. قاتل امیرالمؤمنین یک نفر بود؛ ولی ما به جمعی لعنت می‌فرستیم و این به خاطر پیوند معنوی در این کار است.
بر این اساس هرگاه بین هدایت کننده و هدایت شونده نوعی پیوند معنوی برقرار باشد، هدایت صورت می‌گیرد و این هدایت به حضور فیزیکی نیازی ندارد.
پی‌نوشت‌ها:
1. سوره بقره (2)، آیه 91
2. سوره شعرا (26)، آیه 157
منبع: جهت نما (چهل پرسش و پاسخ مهدوی)، محسن قرائتی، ناشر: انتشارات بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود (علیه السلام)، چاپ دوم، تابستان 1393.
اصولاً هدایت به حضور فیزیکی نیازی ندارد؛ حتی نیازمند دیدن و شنیدن مستقیم هم نیست. در زمان جنگ تحمیلی، صدها هزار جوان به امر امام خمینی (رحمه الله) به جبهه رفتند در حالی که بیشتر آن‌ها امام را به طور مستقیم ندیده بودند. مگر اویس قرنی، پیامبر را دیده بود؟ مگر خود ما که به پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) ایمان آورده‌ایم، ایشان را دیده‌ایم؟ در نقطه مقابل این قضیه، مگر همه کسانی که پیامبر را از نزدیک دیدند، به ایشان ایمان آوردند؟
بنابراین شرط هدایت، حضور فیزیکی و ملاقات از نزدیک نیست؛ بلکه باید یک رابطه‌ی معنوی برقرار شود.
روابط معنوی به ملاقات و حضور فیزیکی ربطی ندارد. مردم از علم دانشمندانی استفاده می‌کنند که آن‌ها را ندیده‌اند. با کمال تأسف، جمعی از مسلمانان کج‌اندیش (وهابی‌ها)، اعتراض می‌کنند و می‌گویند شما در حالی به اولیای خدا متوسل می‌شوید که آن‌ها مرده‌اند و از مرده کاری ساخته نیست! توسل شما به غیر خدا شرک است.
آن‌ها نمی‌دانند که ما به جسم ائمه متوسل نمی‌شویم؛ بلکه توسل ما به مقام و جایگاه آن‌هاست و مقام آن‌ها زنده و مرده ندارد. شعر معروفی است که می‌گوید: «گر در یمنی چو با منی پیش منی»؛ یعنی افراد با پیوند معنوی هدایت می‌شوند.
خداوند در قرآن به یهودیان همزمان با پیامبر می‌گوید که شما انبیا را کشتید(1)، در حالی که این کار نیاکان آن‌ها بود؛ ولی به خاطر این که نسل کنونی از کار گذشتگان خود راضی بودند؛ به همین دلیل خداوند کشتن انبیا را به آن‌ها نیز نسبت می‌دهد.
نمونه‌ی قرآنی دیگر این است که شتر حضرت صالح را یک نفر کشت؛ ولی بنابر سخن خداوند جمعی او را کشتند. بدیهی است یک نفر شتر را پی کرده و کشته است؛ ولی چون بقیه هم به کشتن آن راضی بودند، خداوند این را به همه آن گروه نسبت می‌دهد: (فَعَقَرُوهَا)(2)
نمونه‌ی دیگر این که سفارش شده در شب نوزدهم ماه مبارک رمضان که بگوییم: «اَللّهُمَ العَن قَتَلَةَ اَمیرالمُؤمِنین»؛ قَتَلَهَ جَمعِ قاتِل است. قاتل امیرالمؤمنین یک نفر بود؛ ولی ما به جمعی لعنت می‌فرستیم و این به خاطر پیوند معنوی در این کار است.
بر این اساس هرگاه بین هدایت کننده و هدایت شونده نوعی پیوند معنوی برقرار باشد، هدایت صورت می‌گیرد و این هدایت به حضور فیزیکی نیازی ندارد.
پی‌نوشت‌ها:
1. سوره بقره (2)، آیه 91
2. سوره شعرا (26)، آیه 157
منبع: جهت نما (چهل پرسش و پاسخ مهدوی)، محسن قرائتی، ناشر: انتشارات بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود (علیه السلام)، چاپ دوم، تابستان 1393.
