پرسش :
ممکن است ثابت کنید که همسران پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) جزء اهل بیت0علیهم السلام) نبوده‌اند؟ لطفاً از کتابهای غیر شیعی دلیل بیاورید.
پاسخ :
باید بگوئیم که (اهل البیت)از اهمیت زیادی در قرآن بر خوردار است و در آیاتی از قرآن مجید به بیان نشانه‌ها و حقوق آنان اشاره شده است که مهم‌ترین و معروف ترین آیه، آیه تطهیر است «إِنَّما یُریدُ اللّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیرًا، خداوند فقط میخواهد پلیدی و گناه را از شما اهل بیت دور کند و کاملاً شما را پاک سازد»[1]
در این که مراد از اهل در این آیه شریفه زنان پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) نیستند دلائل زیادی وجود دارد اما چون خواسته‌اید که با استفاده از روایات برادران اهل سنت جواب داده شود در این جا چند روایت از کتب روایی برادران اهل سنت در این زمینه تقدیم حضورتان می‌داریم:
1–روی الطبری عن ابی سعید الخدری قال:«قال رسول الله(ص)نزلت هذه الایه فی خمسه: فیﹼ، و فی علی رضی الله عنه، و حسن رضی الله عنه، و حسین رضی الله عنه و فاطمه رضی الله عنها»
یعنی طبری از ابی سعید خدری روایت کرده که پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: این آیه شریفه در باره پنج نفر نازل شده است: من و علی(علیه السلام) و حسن(علیه السلام) و حسین(علیه السلام) و فاطمه(علیها السلام).
2 -عن ابی سعید عن ام سلمه زوج النبی(صلی الله علیه و آله و سلم) «ان هذه الایه نزلت فی بیتها(إِنَّما یُریدُ اللّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیرًا)قالت و انا جالسة علی باب البیت، فقلت یا رسول الله ألست من اهل البیت؟ قال: (انک الی خیر، انت من ازواج النبی(ص)) قالت: و فی البیت رسول الله و علی و فاطمه و الحسن و الحسین رضی الله عنهم»
یعنی ابی سعید خدری از ام سلمه همسر پیامبر نقل می‌کند که این آیه در خانه او نازل شد و ام سلمه می‌گوید من بر در خانه نشسته بودم گفتم یا رسول الله آیا من از اهل بیت هستم؟ حضرت فرمود: تو به سوی خیر حرکت می‌کنی و از همسران پیامبر هستی...[2].
این روایات به درستی دلالت دارد که همسران پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) از اهل بیت آن حضرت که مورد نظر خداوند متعال در قرآن مجید و در آیه تطهیر است به حساب نمی‌آیند.
پی نوشتها:
[1]سوره احزاب، آیه 33
[2] برای آگاهی از این روایات و روایات دیگری که در این زمینه از کتابهای اهل سنت و از طریق برادران اهل سنت نقل شده به تفسیر طبری، ج 22، ص 5– 7– الدر المنثور، ج 5، ص 198– 199 مراجعه فرمائید.
باید بگوئیم که (اهل البیت)از اهمیت زیادی در قرآن بر خوردار است و در آیاتی از قرآن مجید به بیان نشانه‌ها و حقوق آنان اشاره شده است که مهم‌ترین و معروف ترین آیه، آیه تطهیر است «إِنَّما یُریدُ اللّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیرًا، خداوند فقط میخواهد پلیدی و گناه را از شما اهل بیت دور کند و کاملاً شما را پاک سازد»[1]
در این که مراد از اهل در این آیه شریفه زنان پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) نیستند دلائل زیادی وجود دارد اما چون خواسته‌اید که با استفاده از روایات برادران اهل سنت جواب داده شود در این جا چند روایت از کتب روایی برادران اهل سنت در این زمینه تقدیم حضورتان می‌داریم:
1–روی الطبری عن ابی سعید الخدری قال:«قال رسول الله(ص)نزلت هذه الایه فی خمسه: فیﹼ، و فی علی رضی الله عنه، و حسن رضی الله عنه، و حسین رضی الله عنه و فاطمه رضی الله عنها»
یعنی طبری از ابی سعید خدری روایت کرده که پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: این آیه شریفه در باره پنج نفر نازل شده است: من و علی(علیه السلام) و حسن(علیه السلام) و حسین(علیه السلام) و فاطمه(علیها السلام).
2 -عن ابی سعید عن ام سلمه زوج النبی(صلی الله علیه و آله و سلم) «ان هذه الایه نزلت فی بیتها(إِنَّما یُریدُ اللّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیرًا)قالت و انا جالسة علی باب البیت، فقلت یا رسول الله ألست من اهل البیت؟ قال: (انک الی خیر، انت من ازواج النبی(ص)) قالت: و فی البیت رسول الله و علی و فاطمه و الحسن و الحسین رضی الله عنهم»
یعنی ابی سعید خدری از ام سلمه همسر پیامبر نقل می‌کند که این آیه در خانه او نازل شد و ام سلمه می‌گوید من بر در خانه نشسته بودم گفتم یا رسول الله آیا من از اهل بیت هستم؟ حضرت فرمود: تو به سوی خیر حرکت می‌کنی و از همسران پیامبر هستی...[2].
این روایات به درستی دلالت دارد که همسران پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) از اهل بیت آن حضرت که مورد نظر خداوند متعال در قرآن مجید و در آیه تطهیر است به حساب نمی‌آیند.
پی نوشتها:
[1]سوره احزاب، آیه 33
[2] برای آگاهی از این روایات و روایات دیگری که در این زمینه از کتابهای اهل سنت و از طریق برادران اهل سنت نقل شده به تفسیر طبری، ج 22، ص 5– 7– الدر المنثور، ج 5، ص 198– 199 مراجعه فرمائید.
