پرسش :
من جواني هستم رک، از انسانهاي خود نما، پر رو و بد دهن خوشم نمي آيد. حتي اگر از نزديکانم باشند. در دانشکده به خاطر اينکه اهل بد زباني و موارد بالا نيستم دوستان زيادي ندارم. اما بارها ديده ام؛ کساني که داراي اين خصلتها هستند کارهايشان زود جلو مي رود. بارها به خاطر اين که در جمع اين افراد شرکت نکردم مورد تمسخر قرار مي گيرم. هفته ي پيش يکي از دوستانم که مدام در حال مسخره کردن بچه هاست به خاطر رک گويي من از من قهر کرده. به نظر شما چه کنم؟
پاسخ :
اين که شما اهل صفات بد نيستيد جاي تحسين دارد و از شکرش نبايد غافل بود. در روايت آمده است:
عن النبيّ صلّي اللَّه عليه و آله يا عليّ: حرّم اللَّه الجنّة علي کلّ فاحش بذيّ لا يبالي ما قال و لا ما قيل له.
پيامبر (ص) به علي (ع) فرمود: اي علي! خداوند بهشت را حرام کرده است بر هر دشنام دهنده بد زباني که به آنچه خود گفته و به آنچه در باره او گفتهاند اهميّت نميدهد.[1]
اما اينکه فرموديد دوستان زيادي نداريد؛ لازم مي دانيم در اينجا نکته اي خدمتتان عرض نمائيم؛ شما حتما مي دانيد که بين دوست و آشنا فرق هايي وجود دارد و نبايد اين دو را با هم يکي دانست. انسان وقتي در کلاس درسي مشغول تحصيل است؛ با افراد زيادي برخورد دارد و هم صحبت مي شود؛ اما از بين همه ي اين افراد، از اخلاق و رفتار يک يا چند نفر خوشش مي آيد و با آنها رفت و آمد مي نمايد. پس همه ي افراد کلاس، آشنا محسوب مي شوند و آن چند نفر، دوست به حساب مي آيند. پس دوست زياد داشتن مهم نيست. دوست خوب داشتن مهم است. ارزش يک دوست خوب خيلي بيشتر از صدها دوست بد است. مطلب ديگر اين است که انسان هايي که از صفات زشت، بدشان مي آيد نمي توانند به گونه اي رفتار کنند که از اجتماع منزوي شوند. زيرا اين بر خلاف دستورات اسلام است. بلکه انسان بايد در هر موقعيتي که واقع مي شود؛ ابتدا شرائط را بسنجد و با توجه به شرائط، عکس العمل نشان دهد. مثلا آنجا که مي داند رک گفتن اثر مثبت دارد رک باشد آنجا که احساس مي کند به شوخي بيان کردن موثرتر است با لبخند و در قالب مزاح حرف خود را بيان کند و آنجا که احساس مي کند اثري ندارد در صورتي که مي تواند آن جمع را ترک کند اين کار را انجام دهد. و اين را هم توجه داشته باشيد که گاهي اوقات، غير مستقيم گويي، بهتر از رک گوييست. و اينکه فرموده ايد اينگونه افراد کارهايشان زودتر جلو مي رود بايد عرض کنيم که اين دنيا محل آزمايش و امتحان است تا خوب و بد جايگاه حقيقي خود را در آخرت رقم بزنند. و انسان هايي سعادتمند مي شوند که با رضايت خالق کار خويش را جلو ببرند.
نتيجه اين که:
1. شما از صفات زشت متنفريد؛ اين خصوصيت خوبيست.
2. در دوستي ملاک، کيفيت است نه کميت
3. آنجا که امر به معروف اثر دارد لازم است که انسان عکس العمل نشان دهد در غير اين صورت لازم نيست
4. رک بودن خوب است اما بهتر است با سنجيدن شرائط، ديگران را از اشتباهشان آگاه کرد.
5. کاري که بدون در نظر گرفتن رضاي خداوند پيش برود سرانجام خوبي نخواهد داشت.
موفق باشيد.
پی نوشت:
[1] . الحکم الزاهرة با ترجمه انصاري، ص: 519 - روضة المتقين 12/ 48
www.shamimm.ir
اين که شما اهل صفات بد نيستيد جاي تحسين دارد و از شکرش نبايد غافل بود. در روايت آمده است:
عن النبيّ صلّي اللَّه عليه و آله يا عليّ: حرّم اللَّه الجنّة علي کلّ فاحش بذيّ لا يبالي ما قال و لا ما قيل له.
پيامبر (ص) به علي (ع) فرمود: اي علي! خداوند بهشت را حرام کرده است بر هر دشنام دهنده بد زباني که به آنچه خود گفته و به آنچه در باره او گفتهاند اهميّت نميدهد.[1]
اما اينکه فرموديد دوستان زيادي نداريد؛ لازم مي دانيم در اينجا نکته اي خدمتتان عرض نمائيم؛ شما حتما مي دانيد که بين دوست و آشنا فرق هايي وجود دارد و نبايد اين دو را با هم يکي دانست. انسان وقتي در کلاس درسي مشغول تحصيل است؛ با افراد زيادي برخورد دارد و هم صحبت مي شود؛ اما از بين همه ي اين افراد، از اخلاق و رفتار يک يا چند نفر خوشش مي آيد و با آنها رفت و آمد مي نمايد. پس همه ي افراد کلاس، آشنا محسوب مي شوند و آن چند نفر، دوست به حساب مي آيند. پس دوست زياد داشتن مهم نيست. دوست خوب داشتن مهم است. ارزش يک دوست خوب خيلي بيشتر از صدها دوست بد است. مطلب ديگر اين است که انسان هايي که از صفات زشت، بدشان مي آيد نمي توانند به گونه اي رفتار کنند که از اجتماع منزوي شوند. زيرا اين بر خلاف دستورات اسلام است. بلکه انسان بايد در هر موقعيتي که واقع مي شود؛ ابتدا شرائط را بسنجد و با توجه به شرائط، عکس العمل نشان دهد. مثلا آنجا که مي داند رک گفتن اثر مثبت دارد رک باشد آنجا که احساس مي کند به شوخي بيان کردن موثرتر است با لبخند و در قالب مزاح حرف خود را بيان کند و آنجا که احساس مي کند اثري ندارد در صورتي که مي تواند آن جمع را ترک کند اين کار را انجام دهد. و اين را هم توجه داشته باشيد که گاهي اوقات، غير مستقيم گويي، بهتر از رک گوييست. و اينکه فرموده ايد اينگونه افراد کارهايشان زودتر جلو مي رود بايد عرض کنيم که اين دنيا محل آزمايش و امتحان است تا خوب و بد جايگاه حقيقي خود را در آخرت رقم بزنند. و انسان هايي سعادتمند مي شوند که با رضايت خالق کار خويش را جلو ببرند.
نتيجه اين که:
1. شما از صفات زشت متنفريد؛ اين خصوصيت خوبيست.
2. در دوستي ملاک، کيفيت است نه کميت
3. آنجا که امر به معروف اثر دارد لازم است که انسان عکس العمل نشان دهد در غير اين صورت لازم نيست
4. رک بودن خوب است اما بهتر است با سنجيدن شرائط، ديگران را از اشتباهشان آگاه کرد.
5. کاري که بدون در نظر گرفتن رضاي خداوند پيش برود سرانجام خوبي نخواهد داشت.
موفق باشيد.
پی نوشت:
[1] . الحکم الزاهرة با ترجمه انصاري، ص: 519 - روضة المتقين 12/ 48
www.shamimm.ir
