پرسش :
شبهه: بعضي با اين عبارت «سياه كه در اسلام مكروه است. من نميدانم! مقررات ميگويد رنگ تيره، جوراب ضخيم، مانتوي بلند و گشاد، آستين بلند، شلوار پارچهاي گشاد، همين و همين و همين».[1] اين گونه القاي شبهه كردهاند كه مقررات موجود لباسپوشيدن زنان در كشور، خلاف اسلام است. آيا ادعاي مذكور صحيح است؟
پاسخ :
توضيح: نگارنده‌ي محترم به ناحق در بخشي از يك سناريوي خود ساخته، با قطعي گرفتن كراهت رنگ سياه به طور مطلق از ديدگاه اسلام به مخاطب اين گونه القا نموده كه چون در مقررات فعلي، اصرار و اجبار بر استفاده از لباسهاي تيره و سياه است؛ بنابراين مقررات موجود، خلاف اسلام است.
پاسخ: اولاً، واقعيت بيرونيِ لباس پوشيدن بانوان در سطح جامعه و استفاده از انواع و اقسام جورابهاي نازك و مانتوهاي كوتاه و شلوارهاي تنگ با رنگهاي بسيار متنوع، حاكي از اين است كه يا اساساً مقررات ياد شده وجود خارجي ندارد، يا بر فرض وجود، متأسفانه به آن عمل نميشود؛ ولي به هر حال، نتيجه‌ي هر دو احتمال مذكور واقعيت نداشتن اجبار بر پوشش خاصي است كه عبارت گوينده‌ي محترم، به دروغ و به طور غير واقعي القا كننده‌ي آن است.
ثانياً، فرض ميكنيم ادعاي ايشان واقعيت خارجي داشته باشد، همانگونه كه قبلاً گذشت حجاب تيره براي بانوان و دختران (در مواجهه با نامحرم) كراهتي ندارد؛ بنابراين، ادعاي كراهت لباس تيره و مشكي براي بانوان و دختران اساساً نادرست است؛ اما موارد ديگر، مثل جوراب ضخيم، مانتوي بلند و غيره، چون در راستاي تأمين حجاب بيشتر و بهتر بانوان است، مورد قبول اسلام است؛ لذا مقررات مذكور بر فرض وجود، خلاف اسلام نيست.
پی نوشت:
[1] . گيو نمازي، روزنامهي نوروز، 18 / 4 / 80، صفحه‌ي 8، ستون اول.
منبع: حجابشناسي (چالشها و كاوشهاي جديد)، حسين مهديزاده، مركز مطالعات و پژوهش‌‌هاي فرهنگي حوزه‌ي علميه(1381).
توضيح: نگارنده‌ي محترم به ناحق در بخشي از يك سناريوي خود ساخته، با قطعي گرفتن كراهت رنگ سياه به طور مطلق از ديدگاه اسلام به مخاطب اين گونه القا نموده كه چون در مقررات فعلي، اصرار و اجبار بر استفاده از لباسهاي تيره و سياه است؛ بنابراين مقررات موجود، خلاف اسلام است.
پاسخ: اولاً، واقعيت بيرونيِ لباس پوشيدن بانوان در سطح جامعه و استفاده از انواع و اقسام جورابهاي نازك و مانتوهاي كوتاه و شلوارهاي تنگ با رنگهاي بسيار متنوع، حاكي از اين است كه يا اساساً مقررات ياد شده وجود خارجي ندارد، يا بر فرض وجود، متأسفانه به آن عمل نميشود؛ ولي به هر حال، نتيجه‌ي هر دو احتمال مذكور واقعيت نداشتن اجبار بر پوشش خاصي است كه عبارت گوينده‌ي محترم، به دروغ و به طور غير واقعي القا كننده‌ي آن است.
ثانياً، فرض ميكنيم ادعاي ايشان واقعيت خارجي داشته باشد، همانگونه كه قبلاً گذشت حجاب تيره براي بانوان و دختران (در مواجهه با نامحرم) كراهتي ندارد؛ بنابراين، ادعاي كراهت لباس تيره و مشكي براي بانوان و دختران اساساً نادرست است؛ اما موارد ديگر، مثل جوراب ضخيم، مانتوي بلند و غيره، چون در راستاي تأمين حجاب بيشتر و بهتر بانوان است، مورد قبول اسلام است؛ لذا مقررات مذكور بر فرض وجود، خلاف اسلام نيست.
پی نوشت:
[1] . گيو نمازي، روزنامهي نوروز، 18 / 4 / 80، صفحه‌ي 8، ستون اول.
منبع: حجابشناسي (چالشها و كاوشهاي جديد)، حسين مهديزاده، مركز مطالعات و پژوهش‌‌هاي فرهنگي حوزه‌ي علميه(1381).
