فرازی از دعاى ۱۸ صحیفه سجادیه

امام سجاد علیه السلام به خداوند متعال عرضه داشتند:

اَللهمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلى حُسْنِ قَضائِكَ وَ بِما صَرَفْتَ عَنّى مِنْ بَلائِكَ. فَلا تَجعَلْ حَظّى مِن رَحمَتِكَ ما عَجَّلتَ لى مِن عافِیتِكَ فَأَكونَ قَد شَقَیتُ بِما أحبَبتُ و سَعِدَغَیرى بِما كَرِهتُ...؛

بار خدایا! سپاس تو را بر آن حسن تقدیرى كه بهره من گردانیدى و آن بلا كه از من دور ساختى، پس بهره مرا از رحمتت تنها عافیتى كه اكنون بخشیده‌اى قرار مده، كه درنتیجه به خاطر آنچه دوست دارم (اما به صلاح من نیست) بدبخت شوم و دیگران به‌خاطر آنچه دوست نمى‌دارم (اما صلاح من در آن است) خوشبخت گردند.

صحیفه سجادیه، فرازی از دعاى ۱۸