نفوذ کلام
امام علی علیه السلام فرمودند:
رُبَّ قَوْلٍ أَنْفَذُ مِنْ صَوْلٍ.
چه بسا سخنی که از حمله کردن کارسازتر است.
نهج البلاغه: حکمت 388
شرح حدیث:
نفوذ کلام از کسانی که صاحب عزت و اقتدار هستند برنده تر از هر شمشیر و هر اسلحه ای است گاه انسان های مورد اعتماد مردم با چند جمله بسیج عمومی کرده و همه را برای حمله به دشمنان تهییج می کنند.
امام علیه السلام در جای دیگر سه تعبیر مشابه به تعبیر فوق درباره نفوذ کلام دارد.
رُبَّ کَلامٍ کَالحُسام، رُبَّ کَلامٍ کَلّامٌ، رُبَّ کَلامٍ اَنفَذَ مِن سِهامٍ(1)
چه بسا سخنی که چون شمشیر بران است چه بسا کلامی که زخمی عمیق وارد می آورد چه بسا سخنی که از تیرهایی کارگرتر است.
زیاد اتفاق افتاده بعضی از گنهکاران با شنیدن یک موعظه نیکو رفتار خود را عوض کردند و توبه واقعی نمودند. در این زمینه نمونه های فراوانی در تاریخ سراغ داریم که با شنیدن یک آیه از قرآن شریف و یک نصیحت از امام معصوم علیه السلام و اولیاء و مربیان دین اشخاص خلافکار دست از کار خلاف خود برداشته و متحول شده و راه مستقیم الهی را برگزیده اند. مثل فضیل بن عیاض قطاع الطریق و بشر حافی و امثال آنها که به طور واقعی تغییر روش دادند و بعد از تحول در زندگی و رفتار جزء اولیاء خداوند متعال گشتند.
پینوشت:
1- غرر الحکم، احادیث 5272، 5273، 5322
منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت، 1390.
امام علیه السلام در جای دیگر سه تعبیر مشابه به تعبیر فوق درباره نفوذ کلام دارد.
رُبَّ کَلامٍ کَالحُسام، رُبَّ کَلامٍ کَلّامٌ، رُبَّ کَلامٍ اَنفَذَ مِن سِهامٍ(1)
چه بسا سخنی که چون شمشیر بران است چه بسا کلامی که زخمی عمیق وارد می آورد چه بسا سخنی که از تیرهایی کارگرتر است.
زیاد اتفاق افتاده بعضی از گنهکاران با شنیدن یک موعظه نیکو رفتار خود را عوض کردند و توبه واقعی نمودند. در این زمینه نمونه های فراوانی در تاریخ سراغ داریم که با شنیدن یک آیه از قرآن شریف و یک نصیحت از امام معصوم علیه السلام و اولیاء و مربیان دین اشخاص خلافکار دست از کار خلاف خود برداشته و متحول شده و راه مستقیم الهی را برگزیده اند. مثل فضیل بن عیاض قطاع الطریق و بشر حافی و امثال آنها که به طور واقعی تغییر روش دادند و بعد از تحول در زندگی و رفتار جزء اولیاء خداوند متعال گشتند.
پینوشت:
1- غرر الحکم، احادیث 5272، 5273، 5322
منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت، 1390.