ارزش رنگ کردن مو و آراستگی مرد
امام علی علیه السلام فرمودند:
وَ قِیلَ لَهُ علیه السلام لَوْ غَیَّرْتَ شَیْبَکَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ فَقَالَ الْخِضَابُ زِینَةٌ وَ نَحْنُ قَوْمٌ فِی مُصِیبَةٍ یُرِیدُ وَفَاةَ رَسُولِ اللَّهِ صلّى الله علیه و آله.
به امام علی علیه السلام گفتند: ای امیرالمومنین اگر موی سفید خود را با رنگ تغییر می دادید و خضاب می کردید بهتر نبود؟ حضرت فرمودند: رنگ کردن زینت است و ما در عزای پیامبر خدا صلّى الله علیه و آله به سر می بریم.
نهج البلاغه: حکمت 465
شرح حدیث:
همان طور که سید شریف رضی رحمه الله اشاره کرده منظور امام علیه السلام عزای رحلت رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلم است.
امام علیه السلام مطلق آراستگی و زینت را رد نفرمود بلکه عذر خود را عزادار بودن بیان
کردند که من در این موقعیتی که هستم و چون پیامبری عظیم الشان را از دست داده ام سزاوار نیست که خود را بیارایم و خضاب کنم.
پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلم به مومین توصیه می کرد برای روبرو شدن با برادران ایمانی خود را آراسته کنید.
اِنَّ اللهَ یُحِبُّ اِذا خَرَجَ عَبدُهُ المُومِنُ اِلی اَخِیهِ اَن یَتَهَیّاَ وَ اَن یَتَجَمَّلَ(1)
خداوند دوست دارد که هرگاه بنده مومنش نزد برادر خود می رود خویشتن را برای رفتن پیش او آماده و آراسته گرداند.
پس باید به قیافه ظاهری رسید. موی سر و محاطن را شانه زد و لباس نظیف به تن کرد و خود را معطر نموده که تا با تلاقی با برادران ایمانی انعطاف و روی خوش مشاهده گردد. چون انسان به طور فطری و طبیعی از ژولیدگی متنفر و آراستگی را دوست می دارد.
موسی بن جعفر علیه السلام به عبدالله بن خالد کنانی فرمودند:
اِنَّکُم قَومٌ اَعداوُکُم کَثیرٌ عاداکُمُ الخَلقُ یا مَعشَرَ الشِیعَهِ فَتَزَیَّنُوا لَهُم ما قَدَرتُم عَلَیه(2)
شما گروهی هستید که دشمن زیاد دارید. ای جماعت شیعه مردم با شما دشمنی می کنند پس تا جایی که می توانید در برابر چشم آنها آراسته باشید.
پی‌نوشت‌ها:
1- بحارالانوار، ج 79، ص 307
2- بحارالانوار، ج 76، ص 324
منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت، 1390.
امام علیه السلام مطلق آراستگی و زینت را رد نفرمود بلکه عذر خود را عزادار بودن بیان
کردند که من در این موقعیتی که هستم و چون پیامبری عظیم الشان را از دست داده ام سزاوار نیست که خود را بیارایم و خضاب کنم.
پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلم به مومین توصیه می کرد برای روبرو شدن با برادران ایمانی خود را آراسته کنید.
اِنَّ اللهَ یُحِبُّ اِذا خَرَجَ عَبدُهُ المُومِنُ اِلی اَخِیهِ اَن یَتَهَیّاَ وَ اَن یَتَجَمَّلَ(1)
خداوند دوست دارد که هرگاه بنده مومنش نزد برادر خود می رود خویشتن را برای رفتن پیش او آماده و آراسته گرداند.
پس باید به قیافه ظاهری رسید. موی سر و محاطن را شانه زد و لباس نظیف به تن کرد و خود را معطر نموده که تا با تلاقی با برادران ایمانی انعطاف و روی خوش مشاهده گردد. چون انسان به طور فطری و طبیعی از ژولیدگی متنفر و آراستگی را دوست می دارد.
موسی بن جعفر علیه السلام به عبدالله بن خالد کنانی فرمودند:
اِنَّکُم قَومٌ اَعداوُکُم کَثیرٌ عاداکُمُ الخَلقُ یا مَعشَرَ الشِیعَهِ فَتَزَیَّنُوا لَهُم ما قَدَرتُم عَلَیه(2)
شما گروهی هستید که دشمن زیاد دارید. ای جماعت شیعه مردم با شما دشمنی می کنند پس تا جایی که می توانید در برابر چشم آنها آراسته باشید.
پی‌نوشت‌ها:
1- بحارالانوار، ج 79، ص 307
2- بحارالانوار، ج 76، ص 324
منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت، 1390.
