رجاء بن ضحّاک مىگوید:
وَکانَ [إلاْمِامُ الرِّضا علیه السلام] یُکْثِرُ بِاللَّیْلِ فىفِراشِهِ مِنْ تِلاوَةِ الْقُرْانِ، فَإذا مَرَّ بِآیَةٍ فیها ذِکْرُ جَنَّةٍ أَوْ نارٍ بَکى وَسَأَلَ اللّهَ الجَنَّةَ وَ تَعَوَّذَ بِهِ مِنَ النّارِ.
امام رضا علیه السلام شبها در بستر خود بسیار قرآن تلاوت مىکرد، و چون به آیههاى بهشت و دوزخ مىرسید، مىگریست و بهشت را از درگاه خدا طلب مىکرد و از آتش دوزخ به خدا پناه مىبرد.
عیون اخبار الرضا 2: 196، بحارالانوار 49: 94
