نقش بازی های ورزشی در زندگی کودکان(بخش اول)

 نهادینه کردن ورزش در کودکان باید در سنین 2 تا 7 سالگی انجام شود.
 

چکیده : بیشتر تحقیقات انجام شده، تاثیر ورزش در بزرگسالان را مورد بررسی قرار داده و به موضوع کودکان کمتر اهمیت می دهد؛ در حالی که اثر فعالیت های بدنی و ورزشی در دوران کودکی همانند بزرگسالی است. روانشناسان معتقدند از آن جایی که پایه های اصلی یادگیری و زیربنای شخصیت افراد در دوران کودکی شکل می گیرد؛ فعالیت های بدنی و ورزشی به عنوان یک نیاز اساسی در شکل گیری آن  موثر است.

تعداد کلمات 730 / تخمین زمان مطالعه 4 دقیقه

ورزش یکی از مهم ترین روش های حفظ سلامتی در تمام سنین به شمار می رود. نقطه شروع ورزش و فعالیت بدنی، از دوران کودکی آغاز می شود. بیشتر افرادی که از کودکی به فعالیت های ورزشی عادت می کنند در سنین بزرگسالی نیز، این عادت ها را با وجود مشغله و نوع کار خود، به همراه خواهند داشت. ورزش هایی که همراه با بازی است، بهترین روش برای تبدیل کردن تمرین های بدنی به کاری مفرح است. کودکان به تحرک و فعالیت بدنی احتیاج دارند، تا ابراز وجود کرده و با کسب مهارت های تازه، حس اعتماد به نفس را در خود تقویت و شایستگی های اجتماعی خود را به نمایش بگذارند و در کنار آن شالوده زندگی فعال بزرگسالی خود را پی ریزی کنند.
 

تاریخ ایران باستان بر این مدعا است که ایران تنها کشوری بوده است که در نظام تعلیم و تربیتش به ورزش و تربیت بدنی از دوران کودکی اهمیت ویژه می داده است. ایرانیان به کودکان در نهرها و رودخانه ها شنا می آموختند و تمرینات دویدن را به آن ها آموزش می دادند. سوارکاری و تیراندازی جزو برنامه هایی بوده است که کودکان پس از هفت سالگی آن ها را یاد می گرفتند. هرچه سن آن ها بیشتر می شده است، تمریناتی مانند پیاده روی و شنا را بیشتر و بیشتر انجام می دادند. پیاده روی های طولانی، سوارکاری، بازی چوگان و تیراندازی را به صورت حرفه ای در دوران جوانی انجام می دادند. ایران با چنین تمدنی، تا به امروز قشر بزرگی از جمعیت یعنی کودکان 2 تا 7 ساله را فراموش کرده است. قشری که باید سلامت باشد، تا جامعه سالم بماند و قهرمانان آینده را در تمام رشته های ورزشی تامین کند. کودکی که در این دوران، تحرک و بازی های هدف دار در قالب ورزش را بیاموزد، ورزش کردن پس از 7سالگی برای او ملکه و عادت می شود .
 

1. کنترل وزن:
اهمیت تحرک و بازی و ورزش نزد روان شناسان، به قدری مهم تلقی می شود که عدم بروز تحرک در کودک را نشانه فقدان سلامت وی دانند. چاقی مفرط امروزه در سراسر جهان به معضلی اجتماعی تبدیل گشته است. در واقع چاقی ارمغانی است که زندگی ماشینی و آپارتمان نشینی به همراه دارد. تماشای زیاد تلویزیون و فیلم های کارتونی دلیلی بسیار شایع در کودکان چاق است؛ چرا که این عوامل مانع از تحرک و بازی بدنی در کودک می شود. بچه های چاق و کم تحرک همیشه در معرض بیماری های فشارخون، دیابت نوع دوم، نامنظمی هورمون رشد، مشکلات تنفسی و استخوانی قرار خواهند داشت. همچنین افراد چاق از فقدان اعتماد به نفس و روابط اجتماعی رنج می برند. بنابراین فعالیت جسمانی نه تنها مانع چاقی در کودکان می شود، بلکه از دوران طفولیت یک نیاز اساسی است که نباید فراموش شود.

2. رشد و نمو استخوان:
ورزش و فعالیت بدنی تاثیرات مثبتی در رشد و نمو خواهد داشت. با فعالیت بدنی خطر ابتلا به پوکی استخوان به دلیل افزایش غلظت مواد معدنی، کاهش می یابد. تحقیقات انجام شده در مورد گروهی از نوجوانان ورزشکار، نشان دهنده این مطلب است که حجم استخوان کمر و پا و غلظت مواد معدنی در بدن آن ها دو برابر کسانی است که تحرک کمتری داشتند.

3. سلامت فکری و ذهنی:
ورزش عامل بسیار مهمی در بهبود افسردگی و اضطراب کودکان و بزرگسالان است. فعالیت بدنی یکی از راه کارهای مبارزه با هیجان روحی است. با توجه به تحقیقات انجام شده درباره گروهی از کودکان مضطرب و نگران، آن هایی که در برنامه های ورزشی شرکت می کردند؛ کمتر از تنش های فیزیکی و روحی رنج می بردند.
 
ادامه دارد...

منبع : 
قاسم نژاد، مه پری؛ (1394)، بازی های ورزشی (نقش آن در رشد جسمانی و روانی کودکان)، تهران، نشر ورزش، چاپ سوم