آسیب ها و راه حل در روابط و دوستی های مجازی

یکی از مهمترین معضل امروزین جوامع بشری، آسیب های فضای مجازی است.
 

چکیده: یکی از فواید فضای مجازی ارتباط راحت و آسان انسان ها با یکدیگر است. اما همین ارتباط ساده امروزه به عنوان معضلی به شمار می آید که بسیاری از اندیشمندان و متخصصان در حوزه های انسان شناسی را به خودش مشغول کرده است که راه آسیب زدایی آن چیست. در این نوشتار به آسیب ها و راه حل های دوستی های مجازی می پردازیم.

 تعداد کلمات 1761 / تخمین زمان مطالعه 9 دقیقه  

 

 این روزها به دلیل گسترش ارتباطات مجازی، شکل گیری روابط دوستانه و عاشقانه در این فضا نیز رشد فزاینده ای را شاهد است. هر نوع رابطه ای در دنیای مجازی، می تواند آسیب هایی هم به دنبال داشته باشد. شاید در سال های گذشته ورود به این فضاها و حضور فعال در آن صرفا مربوط به قشر خاصی از جامعه می شد، جوانان و نوجوانانی که فرصت های فراغت خود را در آن سپری می کردند و وارد شبکه ها و گروه های مختلف ارتباطی می شدند. اما امروزه به لطف گوشی های تلفن هوشمند و دسترسی آسان به اینترنت همراه، تمام اقشار جامعه با آن درگیرند.
 حضور و فعالیت در فضای مجازی در دنیای امروز، اجتناب ناپذیر است. به این دلیل که اینترنت با زندگی روزمره ما پیوند خورده است و رابطه ها دیگر مثل گذشته ها فقط به آشنایان و دوستان دنیای واقعی محدود نمی شود.
 

گسترش روابط دوستی در دنیای مجازی، در کنار محاسن اندکی که دارد، معایب بزرگی نیز در بر دارد. بسیاری از زنان و مردان متاهل، به دلیل فضای آزادی که شبکه های اجتماعی در اختیارشان قرار می دهد، وارد روابط نا متعارفی می شوند و تصور می کنند که این نوع رابطه ها صرفا یک سرگرمی است. اما در طولانی مدت اثرات مخربی را متوجه خود و کانون خانواده شان می کنند. افراد در ابتدا به عنوان همدردی، با افراد مختلف وارد گفتگو می شوند اما رفته رفته، صمیمت روابط افزایش یافته و دامنه آن گسترده می شود. روابطی که بدون هیچ گونه مانعی، رشد یافته و دامنگیر بسیاری از زندگی ها می شود.
 
زن و شوهرهایی که در زندگی زناشویی خود به مشکل برخورده اند، وقتی با فردی در دنیای مجازی آشنا می شوند؛ تمام آمال و آرزوهایشان در آن فرد متجلی می شود و با اعتمادی کاذب، یک رابطه غیر اخلاقی را آغاز می کنند که سرانجامی جز پشیمانی و فروپاشی زندگی در بر ندارد. گسترش بی اخلاقی ها، فروپاشی زندگی های مشترک، آسیب های روحی و روانی، گرفتار شدن در دام گروه های منحرف، ورود در گروه های مختلف بزهکاری، می تواند بخشی از آسیب های روابط نامتعارف اجتماعی در فضای مجازی محسوب شود.
 
این اتفاق هرچند برای افراد متاهل جنبه های گسترده تری دارد؛ اما تجربه ثابت کرده است که افراد مجرد راحت تر در این روابط درگیر شده و به سادگی دل می بازند. جدای از بحث اعتماد، عدم شناخت از طرف مقابل، برخوردهای صرفاً احساسی و خلاصه شده در چت ها و گفتگوهای مجازی، نمی تواند بستر مناسبی برای شناخت از یک فرد را برای ما فراهم کند.
 
حتی اگر در چنین روابطی وارد می شویم باید با درایت و ذهنی باز پیش برویم؛ تا مشکلات بعدی دامن گیر ما و زندگی مان نشود. نحوه ی مدیریت و نحوه ی مقابله با آسیب های چنین روابطی، موضوع مهم و حائز اهمیتی است که در این مطلب به آن پرداخته ایم.
 

 

 بسیاری از افراد پیش از آغاز روابط مجازی خود، فردی پایبند چارچوب های اخلافی و متعهد بوده اند. اما درگیر شدن در این نوع روابط پس از گذشت یک دوره، زمینه ساز بروز انحرافات اخلاقی در آنها شده است. بروز انحراف اخلاقی برای هر فردی می تواند به یک نوع معنا شود، بستگی به چارچوب های اخلاقی تعریف شده برای هر فرد و خط قرمزهای اخلاقی هر فرد دارد.
 

 روند رو به رشد چنین روابطی، این فرصت را برای سود جویان فراهم کرده است که با فریب جوانان، دست به کلاه برداری های مالی و اخاذی بزنند. چرا که بسیاری از این روابط قابل پیگیری نبوده و افراد به دلیل درگیری های عاطفی یا به دلیل حفظ آبروی خود اقدام به پیگیری نمی کنند. بسیاری از گروه های انحرافی و بزهکاری برای به دام انداختن افراد از طریق شبکه های اجتماعی اقدام می کنند و با تله های تبلیغاتی خود شروع به عضوگیری نموده و جوانان ساده دل را فریب می دهند.
 

 استفاده از اینترنت امروزه با فراگیر شدن استفاده از گوشی های هوشمند، قابل دسترس تر و ارزان تر از گذشته است. امروزه هر فردی با کمترین هزینه می تواند به راحتی وارد شبکه های اجتماعی شود و از امکانات ارتباطی آن استفاده کند.
 

اینترنت محیطی است که به راحتی می توان در آن دروغ گفت و تصویری آرمانی و خلاف واقع از خود ارائه کرد. حتی این امکان نیز وجود دارد که یک نفر، با یک هویت ثابت، با چندین نفر وارد رابطه شود بدون اینکه کسی از این قضیه مطلع گردد. امکان پیگیری قضایی در بسیاری از جرایم سایبری وجود ندارد و یا با پروسه های طولانی مواجه می شود و همین امر بستر را برای مجرمان اینترنتی فراهم می کند.
 

بسیاری از زوج های جوان به بهانه ی پر کردن اوقات فراغت، فرار از تنهایی یا سرگرم شدن، در فضاهای مجازی حضور یافته و دامنه ی روابط خود را بیش از حد مطلوب و مجاز گسترش می دهند. به طوری که ارتباط با جنس مخالف نوعی همدردی یا دوستی ساده به نظر می رسد. اما همین روابط خارج از عرف، زمینه ساز اختلاف خانوادگی و تهدیدی برای بنیان خانواده هاست.
 چرا که در ارتباط مجازی انسان ها عیب های رفتاری طرف مقابل را مشاهده نمی کنند، با او زیر یک سقف زندگی نمی کنند و در نتیجه تصویری غیر واقعی و آرمانی از او در ذهن می سازند.
 

گسترش استفاده از اینترنت، به دلیل فضای آلوده ای که در بسیاری از چت روم ها، سایت ها و کانال ها وجود دارد، به راحتی می تواند افراد را به دام انحطاط اخلاقی و انحرافات جنسی بکشد. بسیاری از گروه های منحرف از همین طریق به عضو گیری و اشاعه ی فرهنگ غیر دینی خود اقدام می کنند.
 

 گسترش استفاده از گوشی های هوشمند و بالا رفتن وابستگی افراد به آن در سنین مختلف، زمینه ساز اعتیاد می باشد. این اعتیاد می تواند سبب بروز خشونت، پرخاشگری، افسردگی، تنهایی، بی حوصلگی و خلا هویتی در آنها شود. دور شدن از جمع های خانوادگی، رها شدن در محیط های آلوده نتیجه ی خوبی به همراه ندارد.
 

 

 اگر درگیر یک رابطه عاطفی در فضای مجازی شده اید، قبل از بروز هر نوع آسیبی، موضوع را با خانواده هایتان مطرح کنید. مطمئنا در جریان بودن آنها مانع بروز مشکلات بعدی خواهد شد. خانواده ها اغلب مخالف ادامه دادن چنین روابطی هستند اما در صورت پافشاری از سوی شما می توانند فرصت را برای شناخت بهتر و منطقی تر و اصولی تر فراهم کنند. اگر یک رابطه عاطفی بی پایه و اساس نباشد مطمئنا هر دو طرف از جدی شدن آن در بستر خانواده استقبال خواهند کرد.
 

 مطمئنا رابطه ای که در فضای مجازی شکل می گیرد، فرصت شناخت عمیق را به شما نخواهد داد، اگر علاقمند به ادامه دادن این نوع روابط هستید، ارتباط خود را به شکل واقعی، ملموس و حضوری پی بگیرید. البته شکل واقعی دادن به آن به این معنی نیست که یک رابطه پنهانی و پر خطر را در دنیای واقعی پی بگیرید. شکل واقعی دادن به یک رابطه مجازی، صرفا به معنای ملاقات های حضوری و سنجش فرد مورد نظر است و چه بهتر که این اتفاق زیر نظر خانواده ها صورت بگیرد.
 

درگیر شدن در روابط عاطفی، به معنی اختیار عمل داشتن، حس راحتی، آسودگی خیال و …. است. چرا که دو طرف مسولیتی در قبال رابطه شان ندارند و تنها مجرای ارتباطی شان فضای چند اینچی گوشی هایشان است. پس روی این رابطه مجازی تنها در حد آشنایی اولیه حساب کنید. اگر بدون حساب و کتاب تمام زندگی تان را برای طرف مقابل افشا کنید، اگر او را وارد حریم خصوصی خود کنید و اگر درباره میزان دارایی های خود و خانواده تان خیلی دقیق با او صحبت کنید ممکن است عواقب بدی در انتظارتان باشد.
 

 تا وقتی با طرف مقابل رو در رو برخورد و صحبت نکرده اید، تا وقتی او را در فضای واقعی ملاقات نکرده و محک نزده اید، به طور کامل به او اعتماد نکنید. افراد همیشه به خوبی گفته هایشان نیستند. همیشه از افراد با تجربه و دلسوز برای شناخت طرف مقابل کمک بگیرید. ممکن است عشق چشم شما را روی عیوب آشکار طرف مقابل ببندد اما یک فرد آگاه و هوشیار و در عین حال دلسوز به راحتی می تواند به آن نکته های پنهان پی ببرد.
 

 اگر طرف مقابل با این قضیه که شما درباره او با خانواده تان حرف بزنید مخالف است، امکان دارد موید این نکته باشد که او ترجیح می دهد در حد یک فرد غیر قابل شناخت در فضای مجازی باقی بماند. به چنین رابطه ای نباید دل بست. چرا که یک عاشق واقعی از اینکه برای خانواده ی معشوق شناخته شود استقبال خواهد کرد.
 

درباره مسائل خصوصی زندگی خود با طرف مقابل صحبت نکنید. تا وقتی رابطه شما حالت رسمی و جدی به خود نگرفته است، اطلاعات شخصی خود را برای او افشا نکنید. ممکن است بعد ها مورد سو استفاده واقع شوید. این اطلاعات شامل عکس ها و فیلم خصوصی نیز می شود.
 

 اگر پس از گذشت چند ماه از رابطه، حس می کنید هنوز طرف مقابل رغبتی برای رسمی تر کردن رابطه تان ندارد؛ سعی کنید پس از هشدار جدی به او خودتان را از این رابطه خارج کنید. تجربه نشان داده پس از شش ماه از دوران آشنایی، دو طرف به نتیجه نهایی برای رسمی کردن یا نکردن رابطه می رسند. پس کش دادن بیش از شش ماه به یک رابطه عاطفی عملا بی معناست. مگر اینکه دو طرف یا یکی از طرفین میلی به تغییر ماهیت این رابطه نداشته باشد. پس در هر دو حالت بهتر است قبل از جدی شدن آسیب های روانی این رابطه، خود را از آن بیرون بکشید.
 
منبع: سایت عروس