روش‌های دشمن در بهره‌برداری از اینترنت،در کلام رهبری (بخش دوم)

استفاده از روش‌های تخریبی و روان‌شناسانه برای تهاجم به تفکرات اسلامی، از مهم­ترین راهکارهای دشمن است.
 

چکیده: دشمنان جمهوری اسلامی ایران، از روش‌های مختلفی، در بهره‌برداری از فضای مجازی، علیه تفکرات اسلامی و شیعی استفاده کرده­اند. در ادامه مقاله قبلی، با سایر راهکارهای دشمن در این زمینه آشنا می شویم. همچنین به ضرورت شناخت نحوه مواجهه فعال و خردمندانه با فضای مجازی از دیدگاه مقام معظم رهبری اشاره می­ کنیم.

تعداد کلمات 910 / تخمین  زمان مطالعه 5 دقیقه

راهکارهای دشمن در بهره‌برداری از اینترنت چیست؟

خب، اگر بناست من و شما تبلیغ رسالات الهی را بکنیم، منتظر شیاطین انسی و جنی باشیم. به ما حمله می‌کنند؛ آماده بشویم. از لحاظ روحی، در درون خود حصار مستحکمی به وجود بیاوریم ـ که این حصار، حصار ایمان و توکل است ـ تا مغلوب نشویم و از درون شکست نخوریم...
یک آمادگی دیگر هم آمادگی بیرونی است. این شیطانی که حمله می‌کند، همیشه یک جور حمله نمی‌کند. شیطان امروز که از راه اینترنت و ماهواره و روش‌های ارتباطی مدرن و فوق مدرن سراغ شما می‌آید، حرف‌های مدرنی هم دارد؛ سخت‌افزارش را مدرن کرده، نرم‌افزار مدرن هم دارد. شبهه‌آفرینی دارد، اخلال در عقیده دارد، ایجاد تشویش در ذهن دارد، تزریق ناامیدی دارد، ایجاد اختلاف دارد. الان دلارهای نفتی دارد یک جاهایی صرف می‌شود؛ بنده خبر دارم، اطلاع دارم. اینها گزارش‌هایش غالباً گزارش‌هایی است که پخش نمی‌شود. در بعضی از کشورهای اسلامی مثل ریگ پول می‌ریزند برای اینکه در بین سنی‌ها اجتماع ضد شیعه درست کنند. این از این طرف؛ از آن طرف هم به یک گوینده به اصطلاح شیعی پول می‌دهند که در تلویزیون، به نام شیعه، ام‌المؤمنین عایشه را متهم کند، قذف کند، اهانت کند. روش‌ها اینهاست. شما در مقابل این روش‌ها چه کار می‌کنید؟ سنی چه کار می‌کنی؟ شیعه چه کار می‌کنی؟ از کارهای اینها گول نخوریم. اختلاف برای آنها بیشترین و بزرگ‌ترین نعمت است.[1]
 

امروز صدها سایت اصلی و هزاران سایت فرعی در اینترنت وجود دارد که هدف عمده‌شان این است که تفکرات اسلامی و به خصوص تفکرات شیعی را مورد تهاجم قرار دهند. تهاجم هم تهاجم استدلالی نیست؛ از روش‌های تخریبی و از روش‌های روان‌شناسانه و غیره استفاده می‌کنند. همه اینها پاسخ دارد؛ پاسخ‌هایش هم مشکل نیست؛ بایستی از این وسایل استفاده کرد. باید از آنچه در اختیار داریم، حداکثر استفاده را بکنیم.[2]

 لوازم استفاده از فرصت‌های فضای مجازی

به موقعیت‌ها نگاه کنید و دانشگاه را از لحاظ تدریس به میدان پر تحرکی تبدیل کنید؛ با تعامل دانشجو با استاد، تحرک استاد، مطالعه استاد، دسترسی استاد به مراکز علمی و اطلاعات علمی و نشریات علمی ـ که امروز خوشبختانه با رواج اینترنت و چیزهای دیگر، خیلی نسبت به گذشته آسان‌تر شده ـ دانشگاه را به یک مجلس عمومی دائماً در حال مباحثه و در حال کار تبدیل کنید؛ دانشجو را رشد بدهید و تربیت کنید.[3]
 

امروز وظایف حوزه‌های علمیه با گذشته تفاوت‌های زیادی کرده است. حوزه علمیه فقط برای اقامه جماعت نیست. منبر رفتن به صورت سنتی هم اگر محتوای عالی و پُرمغزی نداشته باشد، کافی نیست. امروز حوزه‌های علمیه وظیفه هدایت قشرهای گوناگون را در سطوح مختلف بر عهده دارند؛ البته من اعتقاد دارم که تبلیغ سنتی ما که مسجد و منبر و سخنرانی روبه‌روست بدیل ندارد؛ این را باید حفظ کنیم. اینکه شما بنشینید با یک نفر روبه‌رو صحبت کنید؛ نگاه شما به او بیفتد، نگاه او به شما بیفتد و نفس گرم شما به او برسد، این چیز خیلی خوبی است؛ این را باید حفظ کنیم، لیکن این کافی نیست. امروز وسایل تبلیغ نوشتاری و گفتاری به قدری متنوع و زیاد است که اگر روحانیت دین از این قافله عقب بماند، قطعاً یک خسارت بزرگ تاریخی برای او پیش خواهد آمد.[4]
وظیفه ما چیست؟ اولین وظیفه ما این است که این نقش روحانیت اصیل را جدی بگیریم. من بارها گفته‌ام که با همه این وسایل ارتباط جمعی‌ای که وجود دارد؛ البته روحانیت باید از همه این وسایل ارتباط جمعی استفاده کند؛ از اینترنت و فناوری‌های جدید ارتباطاتی باید همه روحانیت برای دین استفاده کند؛ همچنانی که از رادیو و تلویزیون و بقیه چیزها استفاده می‌کند. در عین حال، مسجد، جلسه مذهبی، نشستن روبه‌روی مردم، دهان به دهان با مردم حرف زدن، یک نقش نقش بی‌بدیل دارد و هیچ چیزی جای این را نمی‌گیرد و این هم مال شماست.[5]


منبع: محمد حسین سیاح طاهری و دیگران؛ (1395)، حقیقت مجازی، انتشارات مرکز ملی فضای مجازی