سه رکن اساسی برای رسیدن به موفقیت

سه ضلع موفقیت عبارتند از: آرزو، باور و پذیرش.
 

چکیده: برای انسانی که به دنبال موفقیت است، ضروری است که ابزار مادی و معنوی آن را در ابتدای حرکت خویش تامین کند؛ در این نوشتار به سه رکن اساسی موفقیت اشاره خواهیم کرد.

تعداد کلمات 988 / تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

 

برخی از صاحب نظران، مانند «گواین»، معتقدند سه عنصر یا رکن ضروری در درون ما وجود دارد که در هر وضعیتی، تجسم خلاقیت و موفقیت را رقم می زنند. این عناصر عبارتند از:

آرزو و خواستن مقدمه باور است و باید از دل و جان باشد. انسانی که آرزوهای معقول دارد، به مرحله آفرینش دست خواهد یافت. منظور از آرزو احساس روشن و نیرومند است نه خواستن از سر اعتیاد و حرص و تملک. گاه، در خصوص بعضی مسائل، از خود بپرسید: «آیا حقیقتا از صمیم قلب می خواهم این هدف محقق شود؟» آرزوها موتور حرکتند. این موتور، موتورهای ذهنی را به تکاپو و توقفها را به تلاطم در می آورد. هر چه آرزوها معقول تر باشند، درجه تحققشان بالاتر می رود.

ایمان انتظاری مطمئن است؛ هر چه بیش تر به هدف برگزیده خود و امکان حصول آن اعتقاد داشته باشید؛ یقین بیشتری احساس خواهید کرد. همواره از خود بپرسید: آیا باور قلبی دارم که این هدف می تواند وجود داشته باشد؟ آیا باورم این است که حصول و تحقق آن برای من ممکن است؟ وقتی باورمندی به موفقیت بالا باشد، انسان از مواهب زیر برخوردار می گردد:

چنانچه آدمی امیال و آرزوهای خود را مرده تلقی کند و خود را در کل عالم بی ستاره به شمار آورد، به مرحله باور مثبت نمی رسد و همواره در باور منفی غوطه ور خواهد شد. برخی از اشخاص فریاد می زنند «من در انتظار بدترین حوادث هستم» یا فریاد می زنند و باور دارند که: «باز هم بدترین ها در راه است».
بدیهی است انسان همان گونه می زید که باور دارد. قبول شکست پیاپی و ایمان به اضمحلال وجود و عدم اندیشه در مراحل موفقیت، آدمی را بی خاصیت می کند و انسان در تخریب خود تسلیم می شود. این افراد عملاً بدترین و غیر منتظره ترین حوادث را به خود می خوانند. بنابراین، باید در آغاز اندیشه خود را دگرگون کنند. وقتی فرد عادت کند پیوسته باخت ها، شکست ها، فقدان ها، کینه ها، دشمنی ها و اتفاقات ناگوار را پیشاپیش خود فراخواند؛ دیگر به موفقیت ها و کامیابی ها و خوشبختی ها و برکات جهت نمی یابد.
 

 پس کاری کنید تا موفقیت را به مرحله باور برسانید و چیزی بپندارید که شما منتظرش هستید؛ زیرا ایمان فعال، شعور نیمه هوشیار را تخریب می کند. باورهای مثبت عامل هدایت گر انسان به سمت موفقیت است و انسان موفقیت جو؛ موفقیت ساز می شود. گویا دستانی نامرئی به سمت او دراز می شوند تا وی را یاری دهند. چنین انسانی، دارای نظم، برنامه ریزی و فرصت شناسی می شود. باورهای منفی نیز به اندازه باورهای مثبت قدرت دارند؛ اما تأثیر منفی می گذارند. گاه یک باور منفی یقینی؛ ترکش های خود را در سرتاسر زندگی یک فرد رها می سازد. نباید فراموش کرد که باور داشتن به چیزی سبب می شود آن چیز تجلی کند.
 

قانون تدارکات می گوید: اولا، انسان نیاز دارد برنامه های کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت داشته باشد.
ثانیا، انسان باید و حتما برای روز مبادا تدارکات منطقی و معقول داشته باشد؛ اما اگر شما خود را برای چیزی که از آن می ترسید یا به آن احتیاج ندارید، آماده کنید، همان را به سوی خود جذب خواهید کرد. حضرت داوود (علیه السلام) می فرماید: «معمولا از آنچه می ترسیم بر سرمان خواهد آمد». ما عمومأ در اطرافمان می شنویم: «من باید پولی برای هنگام بیماری کنار بگذارم.»
بدین ترتیب، به طور مصمم فرد، بیماری خود را تدارک می بیند. گروهی می گویند: «من برای روزهای سخت پولی کنار می گذارم.» این افراد درباره روزهای سخت و بی چیزی به مرحله باور و شاید یقین رسیده اند و به طور حتم روزهای سخت خواهند داشت؛ چون منتظر لحظه ای بسیار ناگوارند. البته انبارهای غله هر فرد باید پر باشد و از حساب مالی مطمئن و ارزشمندی بهره ببرد؛ ولی باید آگاه بود و درست پیش رفت. موفقیت هایی که به خاطر ترس، آرزو شود، نوعی شکست پنهان یا ترس وحشتناک از شکست بزرگ است. موفقیت را به خاطر توفیق و برای اعتماد به نفس و به خاطر باورمندی خویش آرزو کنید. نیچه می گوید:« انسان چگونه ای است که می تواند با هر چرایی بسازد. به شرطی که باور داشته باشد.»
 

آدمی باید مشتاق پذیرفتن و داشتن چیزی باشد که جویای آن است. گاه بی آن که هدفی را بخواهیم، دنبال می کنیم؛ تنها به این دلیل که از فرایند دنبال کردن یک امر یا رویداد لذت می بریم. همواره باید از خود پرسید: «آیا به راستی می خواهم این را به طور کامل داشته باشم؟» مجموع سه رکن آرزو، باور و پذیرش را نیت می نامیم.
باید به خاطر سپرد:
الف) هر گاه نیت فرد برای آفریدن چیزی کامل شود، مرزهای موجود را در هم می شکند.
ب) هر گاه فرد سراپا طلب و آرزو باشد و اعتقاد کامل داشته باشد، برای انجام هر کاری توانایی دارد. به قول دکتر شریعتی وقتی عشق فرمان می دهد، محال سر تسلیم فرود می آورد.
ج) هر گاه کاملا مشتاق و باورمند به سمت کاری حرکت کردید، آن را انجام شده تلقی کنید. در روایات داریم: «الاعمال بالنیات؛ کارها با نیت ها تحقق می یابند».
د) هر گاه نیت شما روشن تر و نیرومندتر باشد، تجسم خلاق شما سریع تر و آسان تر به ثمر خواهد رسید.
 
منبع: کتاب «حرکت و موفقیت»
نویسنده: محمدنظری گندشمین