روان شناسان معتقدند قهر یک نوع مکانیسم طبیعی محسوب می شود که ما آدم ها در شرایط مختلف از آن استفاده می کنیم.
 

چکیده: قهر کردن، آفتی است که بسیاری، بخاطر نداشتن مدیریت زندگی از آن استفاده می‌کنند و رابطه را قطع می‌کنند و با این کار شیطان را خوشحال می‌کنند. افراد قوی، از مشکل فرار نمی‌کنند(قهر نمی‌کنند) ، بلکه مشکل را حل می‌کنند.

تعداد کلمات 1109 / تخمین زمان مطالعه 6 دقیقه

از حضرت امام جعفر صادق - علیه السلام - روایت است که: «هیچ دو مردی از روی قهر از یکدیگر جدا نمی شوند مگر اینکه یکی از آنها مستوجب لعنت می گردد. و بسا باشد که هر دو مستوجب شوند. شخصی عرض کرد: آنکه مظلوم است چرا مستوجب می گردد؟ فرمود: به جهت اینکه: او چرا برادر خود را به صلح نمی خواند و ابتدا به کلام نمی کند. از پدرم شنیدم که می فرمود: هرگاه دو نفر با هم نزاع کنند و یکی از آنها قهر کند، آنکه مظلوم است باید به نزد آن دیگری بیاید و بگوید: ای برادر! تقصیر با من است و من ظلم کرده ام، تا نزاع از میان ایشان برطرف شود. به درستی که خدا حاکم عادل است و از ظالم، حق مظلوم را می گیرد.»[1]
این حدیث به ما می‌آموزد که باید در تمام زندگی خود به خداوند توکل کنیم و اعتماد داشته باشیم و یک تهدیدی هم هست که اگر قهر کنیم مورد لعنت اهل بیت قرار می‌گیریم. 
اگر برادر دینی ما کاری انجام داده که خوشایند ما نبوده و مورد کراهت ما بوده، در این حالت  نباید رشته های ارتباط و پیوند را با قیچی قهر قطع کنیم، بلکه باید با توکل بر خداوند، در مقابل این خوشحالی شیطان بایستیم و نگذاریم که پل های ارتباطی بین ما از بین برود. اگر اذیتی از طرف دوست یا برادرمان شدیم، بدانیم که خداوند روز قیامت حق ما را از آنها پس می‌گیرد.
 

دو تا برادر بر سر ارث با هم سالیان سال، قهر هستند و خبری از هم نمی‌گیرند، پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله می‌فرمایند: «من هجر أخاه سنة فهو کسفک دمه» ؛ هر کس یک سال از برادر خویش قهر کند چنانست که خون وى را ریخته است.(2)همین حدیث کافی است تا رشته های محبت را بین خودمان قوی‌تر کنیم. 
 

قهر کردن . [ ق َک َ دَ ] (مص مرکب ) خشم کردن . || تغیر نمودن . (ناظم الاطباء). || در تداول فارسی ، قهر کردن با کسی یا از کسی ؛ از تکلم با او یا دیدار اوکراهت داشتن . ضد آشتی کردن . || غلبه کردن و ظفر یافتن . چیره شدن . || تعدی و ظلم و جور کردن . || مطیع کردن . (ناظم الاطباء).(3)
 

فکر نکنید چون قهر می کنید آدم غیر طبیعی هستید یا دارید کار غیر طبیعی انجام دهید، چون روان شناسان معتقدند قهر یک نوع مکانیسم طبیعی محسوب می شود که ما آدم ها در شرایط مختلف از آن استفاده می کنیم. در واقع قهر کردن بیان یک ناراحتی و بیان یک هیجان منفی است و وقتی ما با کسی قهر می کنیم در واقع ارتباط مان را به صورت کلامی و گاهی دیداری قطع می کنیم. وقتی از دست یک نفر ناراحت هستیم، وقتی یک نفر ما را رنجانده، وقتی توقع انجام یک کار یا رفتاری را از کسی داریم یا نداریم یا وقتی کسی به ما توهین می کند و یا حتی دوست داریم جلب توجه کنیم، قهر را انتخاب می کنیم.
 

قرآن مجید قطع رابطه با خویشان و نزدیکان را مایه سرافکندگى و بدبختى دانسته و سرانجام بدى را براى قاطعان رحم و کسانى که از فامیل خود مى برند، پیشبینى کرده و آن را یکى از اسباب مهم سیه روزى جوامع بشرى دانسته و مى فرماید: «الّذین یَنْقُضونَ عَهْدَاللّهِ مِنْ بَعْدِ میثاقِهِ و یَقْطَعونَ ما أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَنْ یّوصَلَ و یُفْسِدونَ فِى الارْضِ اؤلئکَ هُمُ الخاسِرونَ[4]». «(فاسقان آنها هستند که) پیمان خدا را پس از آنکه محکم ساختند، مى شکنند و پیوندهایى را که خدا دستور داده برقرار سازند، قطع مى نمایند و در جهان فساد مى کنند اینها زیان کارانند».
از مضمون این آیه استفاده مى شود که قطع رابطه با فامیل و نیکى نکردن به آنان از ویژگى هاى فاسقان مى باشد؛ چراکه براى فاسقان اهمیتى ندارد که به نزدیکان خود کمک کنند، و اصلاً احسان به آنها در نظرشان بى معناست و ممکن است بگویند چرا ما زحمت بکشیم و آنها استفاده کنند. اما از اسرار و رموز کار خدا غافلند.
 

امام صادق علیه السلام :تـا زمانی کـه دو مـسلمان با یکدیگر قـهر باشند ، ابلیس خوشحال است و هرگاه با هم (آشتى و) دیدار کنند ، زانوهایش به هم خورد و بندهایش از هم بگسلد و فریاد زند : اى واى بر من ، هلاک شدم.[5] 
جدایى برادران ایمانى موجب خشم خداوند و شادى شیاطین است. بنابراین لازم است پیروان سیره اهلبیت عصمت و طهارت(علیه السلام) در این امور بیندیشند و اجازه ندهند دوستى و الفت با برادران به کینه و قهر کردن و جدایى بیانجامد و چنان چه گاهى کدورت و رنجش و قهرى پیش آمد، خود را بر آن دارند که در رفع آن بکوشند و بر یکدیگر پیشى گیرند. 
 

اگر بخواهیم نگاه سطحی به این مسئله داشته باشیم باید بگوییم قهر و آشتی ناشی از ناتوانی برخورد با مشکلات زندگی است. کسی که قدرت ندارد و نمی‌تواند مشکل را حل کند به نظر او، بهترین روش برای خلاص شدن، قهر کردن است. آن دسته از افرادی که سر کوچکترین مسئله ای قهر می‌کنند در واقع، مدیریت ندارند  آدم های ضعیفی هستند. چون کسی که قدرت داشته باشد، سعی می‌کند رابطه را حفظ کند نه اینکه قطع کند. 

نکته : مهم نیست کی مقصر است، باید بدانید مهم این است که یادمان باشد عمرمان کوتاه است.
 در پایان زندگی خواهیم گفت: کاش فقط چند لحظه بیشتر فرصت داشتیم تا خوب بهم نگاه کنیم و همه ناگفته های مهر آمیز یک عمر را در چند ثانیه بگوییم پس بیایید با هم آشتی کنیم، قهر حربه ای شیطان است. 

پاورقی
[1] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، جلد 2، چاپ علی اکبر غفّاری، بیروت ۱۴۰۱، ص 344، 
[2] نهج الفصاحه، مترجم ابوالقاسم پاینده، کلمات قصار، تهران: بدرقه جاویدان، 1385، ص 747
[3] دهخدا،علی اکبر، لغت نامه علی اکبر دهخدا، تهران:  دانشگاه تهران، 1377، ص65
[4] قرآن کریم، سوره بقره، آیه 27
[5] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، جلد 2، چاپ علی اکبر غفّاری، بیروت ۱۴۰۱، ص346 

منبع
قرآن کریم، سوره بقره
کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، جلد 2، چاپ علی اکبر غفّاری، بیروت ۱۴۰۱
نهج الفصاحه، مترجم ابوالقاسم پاینده، کلمات قصار، تهران: بدرقه جاویدان، 1385
دهخدا،علی اکبر، لغت نامه علی اکبر دهخدا، تهران:  دانشگاه تهران، 1377