چگونه فرزند موفقی تربیت کنیم ؟ (بخش دوم)

مقایسه‌ی فرزندتان با خواهر و برادرش باعث ایجاد حس رقابت ناسالم میان فرزندان‌تان می‌شود و می‌تواند بسیار آسیب‌رسان باشد.
 

هر چه می‌توانید به کودک‌تان ابراز محبت کنید. به حرف‌هایی که دیگران می‌زنند توجه نکنید؛ دائما در آغوش گرفتن کودک، بوسیدن مرتب وی، و گفتن جمله‌ی “‌دوستت دارم‌”‌ به دفعات، هرگز کودک‌تان را لوس نخواهد کرد. هر زمان که همسر یا دوست نزدیک‌تان به شما ابراز عشق کند، چه حسی به شما دست خواهد داد؟ هیچ گاه برای ابراز عشق به کودک‌تان پیر نمی‌شوید، و کودک‌تان نیز هیچ گاه برای دریافت عشق از جانب شما، بزرگ نمی‌شود. هر چه بیش‌تر با وی مهربان باشید، عزت نفس وی بیش‌تر خواهد شد، و احتمال آن‌که در آینده به آدم‌هایی مهربان و دلسوز تبدیل شود، بیش‌تر می‌شود.

و همیشه، هر روز، و همواره لحظه‌ای از روز را برای لذت بردن از چیزهای به ظاهر کوچک اختصاص دهید. نوزاد شما برای همیشه این‌قدر شیرین نمی‌خندد. فرزندان برای همیشه نوزاد باقی نمی‌ماند. زمان از دست می‌رود. مهم نیست خانه به هم ریخته است، و قرار است مهمان‌ها‌ بیایند و وقتی برای تمیزکاری ندارید؛ اگر لحظه‌ای کارهای روزانه را کنار نگذارید و از این لحظه‌ اندکی لذت نبرید، برای همیشه این فرصت را از دست خواهید داد. تمیزکاری خانه را هر لحظه می‌توانید انجام دهید، ولی فرصت لذت از این لحظات زیبا را با فرزندتان برای همیشه در اختیار ندارید.

همه‌ی ما گاهی اوقات اعصاب‌مان خرد می‌شود، به خصوص اگر یک کودک خردسال دائما به انجام کاری اصرار کند و حوصله‌مان را سر ببرد. ولی باید به خاطر بسپارید، هر آن‌چه در این شرایط انجام می‌دهید، فرزند کوچک‌تان با دقت مشاهده می‌کند و عینا این رفتار را تقلید خواهد کرد. اگر با نیش و کنایه حرف بزنید، با نیش و کنایه حرف خواهد زد. اگر حرف‌های بد بزنید، حرف‌های بد را خواهد آموخت. بهترین راه برای کنترل یک موقعیت دشوار حفظ مثبت‌اندیشی است. به جای تنبیه کودک‌تان، بر نقاط قوت وی تمرکز کنید و کمک‌اش کنید تا خودش را بسازد. (البته، با برخی از رفتارهای کودک باید برخورد شود، و در صورت لزوم، این رفتارها باید اصلاح شوند.)

شاید بتوانید آن کودک را در مدرسه‌تان به خاطر بیاورید که همیشه برای جلب توجه دیگران به هر کار نادرستی دست می‌زد. اگر فرزند شما نیز احساس کند به اندازه‌ی کافی از توجه مثبت‌تان برخوردار نیست، احتمالا رفتار مشابه‌ای از خود بروز دهد. به هر صورت، کودک‌تان توجه می‌خواهد، و سعی می‌کند این توجه را به خود جلب کند؛ چه از روش مناسب و چه از روش نامناسب. به همین خاطر لازم است عشق و محبت‌تان را به فرزندتان نشان دهید و وی را به رفتارهای مثبت تشویق کنید. اگر فرزندتان احساس کند به وی عشق می‌ورزید، و هر گاه متوجه شود، اگر کارهای خوبی را که از وی انتظار دارید، به درستی انجام دهد، مورد توجه‌تان قرار می‌گیرد، به تدریج شاهد بهبود رفتارهای‌اش خواهید بود.

کار دیگری که همیشه باید از انجام‌اش خودداری کنید، مقایسه‌ی فرزندتان با خواهر و برادرش است. این کار باعث ایجاد حس رقابت ناسالم میان فرزندان‌تان می‌شود و می‌تواند بسیار آسیب‌رسان باشد. ممکن است سیامک در درس تاریخ نمره‌ی ۲۰ گرفته باشد، ولی سیاوش حتی نمره‌ی قبولی را نیز دریافت نکرده باشد. ولی به جای آن‌که بگویید‌، “‌چرا نمی‌توانی شبیه برادرت شوی (یعنی این‌که برادرت از تو بهتر است)؟‌”‌، این مسئله را بپذیرید که هر یک از ما دارای نقاط قوت و ضعف خاصی هستیم، و بهتر است به جای مقایسه‌ی آن‌ها با فرد دیگری که هرگز نمی‌توانند شبیه‌اش باشند، بر مسائل مربوط به هر یک از فرزندان‌تان به صورت مجزا تمرکز کنید.
 

دوره‌هایی در زندگی فرزندان‌مان، به خصوص فرزندان نوجوان، وجود دارند که طی آن‌ها احساس می‌کنیم پاسخی برای پرسش‌های‌شان در اختیار نداریم. با وجود این، راه‌حل‌هایی برای این وضعیت وجود دارند. اگر با آرامش و اراده با مشکلات رو به رو شوید، متوجه خواهید شد راه‌های بسیار آسان‌تری برای مقابله با مشکلات پیدا خواهید کرد، و این روش حل مشکلات را به فرزندتان نیز خواهید آموخت. و این مهارت‌های برای حل مشکلات به کودکان‌ کمک می‌کنند در آینده به آدم‌هایی حقیقتا خارق‌العاده تبدیل شوند.

منبع: تحریریه سایت کسب و کار بازده -امیر رضا مصطفایی