مدیریت رفتار جنسی نوجوان (بخش دوم)

مدیریت رفتار جنسی نوجوان باید از دو طریق آگاهی دهی و همراهی با او صورت بگیرد. 
 

با این حقیقت و علاوه بر دشواری های اساسی که در چارچوب برنامه ریزی راهبردی برای نوجوانان مطرح است و همچنین این برنامه هایی که در سه دهه اخیر اجرا شده اند، نتوانسته است رفتارهای پرخطر را در حد مطلوب رهبران و سیاستمداران کنترل کند.
 
و علت آن را باید بدین جهت دانست که آنان ساختار مناسب اجتماعی در مدیریت روابط جنسی، نداشتند و با غفلت از این مسئله شیوع بیماری های مقاربتی، افزایش بارداری های ناخواسته در نوجوانی، افزایش فرزندان نامشروع و بی سر پرست، افزایش نگرانی های خانواده ها، سست شدن بنیان خانواده ها و ...؛ دست کم از جمله آسیب هایی بوده که پیش از اجرایی شدن هر گونه راهبرد دامن جامعه را به طور جدی آلوده کرده است.
 

دیگر مسئله، مقابله صرف با آسیب های روابط باز جنسی نتوانست خود آسیب را کنترل کند چراکه تبلیغ برای استفاده از وسائل بهداشتی و پیش گیری، خود، موجب ترویج فضای امن کاذب برای روابط جنسی در واقع ناایمن شد. از اینرو سازوکار اجرایی برنامه آنان این بود که خویشتنداری را فقط در حیطه آمیزش جنسی آموزش بدهند و از این غافل بودند که نمی توان مقدمات ورود به ارتباط جنسی را آزاد گذاشت و انتظار داشت عفت زنان و مردان حفظ شود.
 
مهمتر از آنها چگونه می توان تصور کرد که حل مشکل و درمان، جدای از فرهنگ دینی باشد. از اینرو بر ما است که برای حل این مسئله به فرهنگ اصیل اسلامی رجوع کنیم؛ فرهنگی که راه برون رفت از این مسئله را در رویکرد ازدواج - عفت ورزی دانسته است. در این مورد لازم است  بسته آموزشی تنظیم رفتار جنسی بر اساس منابع اسلامی با اهداف عملی، تکنیکها و صورت بندی آنها برای دوره نوجوانی شکل بگیرد و  بعد از آن، طی یک طرح تجربی، روایی محتوا و کارآمدی آن را سنجیده و امکان سنجی آن مورد بررسی قرار گیرد.
 

 آموزش جنسی یکی از موضوع های مهم در حوزه تربیت است و در چگونگی شکل گیری شخصیت انسان نقش مهمی داشته، و بر افکار، عواطف و رفتارهای انسانی تاثیرگذار است. با وجود اهمیت این موضوع، به ویژه در کشور ما، برنامه های آموزشی مدون و مناسبی در این زمینه وجود ندارد و اغلب نوجوانان آگاهی های جنسی را از منابع نامناسب و با روش های نادرست کسب کرده، و اطلاعات کافی در باره این موضوع ندارند در کشورهای غربی نیز با وجود آموزش های جنسی متنوع به نظر می رسد که هنوز، بسیاری از نوجوانان فاقد آگاهی های لازم در این زمینه اند.
 
امروزه بیشتر نگاه ها به تغییرات جنسیتی و فیزیولوژیک معطوف شده است در حالی که بسیاری از مشکلات روانی، بیماریهای عفونی، ازدواج های ناموفق، حاملگی های زودرس و مخاطره آمیز، و در نهایت مشکلات عدیده جسمی و روحی، ریشه در این دوران دارد. انگیزه و رفتار جنسی غریزی است؛ ولی تحت تأثیر عوامل محیطی کاملا طبیعی باقی نمی ماند و جهت های خاصی می گیرد؛ از اینرو تکامل زندگی جنسی را نمی توان به طبیعت سپرد و از پرورش صحیح آن غفلت کرد؛ بلکه در جهت دستیابی به اهداف مطلوب و جهت دادن فعالیت ها جنسی باید کوشش نمود. فعالیت جنسی بدون جهت دهی صحیح و برخورداری از برنامه ای معین مشکلاتی را به وجود خواهد آورد که سلامت جسم و روان را به خطر می اندازد؛ از سوی دیگر، رها کردن کودک تا سنین نوجوانی و عدم تربیت صحیح، او را از رسیدن به سعادت که هدف آفرینش است، باز می دارد.[1]
 
در حکمت های منسوب به امام علی (علیه السلام) وجود دارد که می فرماید: «نداشتن ادب، علت همه بدی هاست.»[2] طبیعی است که در صورت نیندیشیدن برای حل این موضوع، شاهد شیوع بیماری های مقاربتی، افزایش بارداری های ناخواسته در نوجوانی، افزایش فرزندان نامشروع و بی سر پرست، افزایش بی اخلاقی ها و در نتیجه سست شدن بنیان های خانواده و سست شدن بنیان های اعتقادی و اخلاقی و تغییر سبک زندگی خواهیم بود.
 
آمارهای رسمی و غیر رسمی در کشور وضعیت متعادلی را ترسیم نمی کند، از اینرو جای خالی این مسئله بسیار مهم شدیدا دیده می شود. از دیدگاه اسلامی هدف از آموزش جنسی ایجاد نگرش های سالم و بیان اطلاعات مناسب در باره موضوعات جنسی است و باید شامل آموزش هایی باشد که به بهداشت روانی و سازگاری اجتماعی بینجامد و پیشامدهای ناشی از ناسازگاری اجتماعی و نابهنجاری های اخلاقی را به کمترین حد برساند.
 
تربیت جنسی باید در یک برنامه ریزی زمان بندی شده، متناسب با مقتضیات سنی و به پیروی از عقل و مبتنی بر شناخت نیازها و قابلیت های افراد صورت گیرد. عدم توجه به شرایط سنی و ذهنی در هر مرحله از رشد، و طرح شتاب زدهی مسائل جنسی می تواند آسیب زا و ناهنجاری هائی را به وجود آورد که با فلسفه تربیت و رشد ناسازگارند. همچنین، بر صاحب نظران حوزه تربیتی و دینی، و مشاوران است که با توجه به مقتضیات سنی و زمانی، راهکارهایی مناسب در این زمینه ارائه دهند.
 

بنابراین ویژگی های الگوی تنظیم رفتار جنسی با رویکرد اسلامی از این قبیل می باشد:

گذشته از اینها، ضروری ترین مسئله، سبک سالم زندگی جنسی، انتخاب خط مشیی است که بتواند مناسب ترین قواعد را برای زندگی جنسی بشر پیشنهاد کند.
خط مشیی که مبتنی بر انسان شناسی اصیل باشد نه انسان شناسی لذت گرا، قدرت گرا و ....

پی نوشت: