به تربیت جنسی کودک خود اهمیت دهیم

تربیت جنسی یکی از گونه های مهم تربیتی است که باید بدان توجه بیشتری را مبذول داشت. علت این امر را باید در آسیب های عدم توجه بدان دانست. با ما همراه باشید تا با اهمیت این گونه تربیتی بیشتر آشنا شوید.
يکشنبه، 18 اسفند 1398
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: محدثه حقگو
موارد بیشتر برای شما
به تربیت جنسی کودک خود اهمیت دهیم
آموزش ناشیانه و زود هنگام و نا مناسب با سن کودک ممکن است او را دچار بلوغ زودرس جنسی کند.
 

مقدمه

یکی از مسائل و موضوعات تربیتی مهم برای والدین که دغدغه اصلی آن ها می­باشد تربیت جنسی کودکان خود است،  که این امر مهم را باید در دوران کودکی به آن پرداخت؛ زیرا تربیت جنسی متناسب با سن و رشد شناختی کودک است.
 
باید والدین دقت کنند که آموزش ناشیانه و زود هنگام و نا مناسب با سن کودک ممکن است او را دچار بلوغ زودرس جنسی و از آن طرف آموزش دیر هنگام این مسئله نیز باعث بلوغ دیررس و آسیب به رشد روانی جنسی سالم در مراحل مختلف زندگی کودک می­گردد.
 
کودک هم زمان با رشد عقلی و ذهنی ، غرایزش نیز بیدار می­شود ؛ که از سن هشت تا یازده سالگی این غرایز به تدریج قوی تر می­شود و کودک آگاه تر می­شود تا به بلوغ برسد ، که والدین باید برای جلوگیری از انحرافات احتمالی و تربیت صحیح جنسی باید  به روش های صحیح رفتاری و راه های پیشگیرانه آگاه باشند.
 

آشنا کردن کودک با جنس خود و مسائل جنسی

برای آشنا کردن کودک با این گونه مسائل ، دو روش وجود دارد: روش اول توضیح دادن مسائل جنسی به کودک است، دومین روش جواب دادن به سوال هایی است که کودک در این زمینه از والدین خود می­پرسد.
 
اغلب کودکان از والدین خود می­پرسند: «مادر من چگونه به دنیا آمده آمده ام» این سوال نشان دهنده این است که موضوع جنسیت همانند موضوع های دیگر برای کودک شما دارای اهمیت است، که جواب به این گونه سوالات باید کوتاه و ساده در حد فهم کودک باشد؛ و هرگز بخاطر داشته باشید که به کودک خود نگویید: « که این گونه سوالات زشت است»، «یا بزرگ شدی خودت می­فهمی»، «از این مسائل صحبت نکن» زیرا کودکتان حس می­کند که موضوع جنسی و آلت تناسلی زشت و عضوی بیهوده در کودک است، گاهی هم  که باعث حس ترس و گناهکاری در کودک می­شود.
 
یا والدین باید از کتاب ها یا عکس هایی که درباره ی رشد جنین یا زایمان در مورد حیوانات است که برای کودکان نوشته شده است استفاده کنند.
 
کودکان زیر سه سال به آلت تناسلی خود دست می­زنند همانند دیگر اعضای بدن خود و یا حتی گاها از این لمس کردن احساس لذت می­کنند که این کار قسمتی از رشد طبیعی کودک محسوب می­شود ؛ در این هنگام والدین نباید به این کار کودک واکنش نشان دهند تا خود به خود کودک این کار را فراموش کند.[1]
 

توصیه هایی به والدین پیرامون تربیت جنسی

1_ موقع ورود به اتاق کودک در بزنید و او را از حضور خود آگاه کنید.
2_ از کنترل شدید کودکان و ترس در او نسبت به احساس جنسی اش بپرهیزید.
3_ محل خواب فرزندان خود را به تدریج جدا کنید به طوری که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) می فرماید: « به جداسازی بستر فرزندان ، به ویژه دختر از پسر تاکید می­فرماید. [2]
4_ اگر بچه ها باهم در اتاقی بودند؛ باید به بهانه های مختلف به آن ها سر بزنیم که بدانند  آن مکان امن و خالی از مراقب نیست.
5_ والدین توجه کنند که از زمان تولد نوزاد خود با دختران رفتاری دخترانه و با پسران رفتاری پسرانه داشته باشند. این کار در شکل بخشی و هویت یابی کودکان امر بسزایی دارد. در مورد انتخاب اسباب بازی هم باید همین دقت را داشت.
6_ در حضور فرزندانتان ابراز احساسات خیلی شدید با همسر خود نداشته باشید.
7_ در این سنین، کودکان به مقایسه اندام های خود با والدین می­پردازند؛ بنابراین با اندام پوشیده آن ها را به حمام برده و مسائل بهداشتی مربوط به هر جنس را با کودک خود آموزش دهید.[3]
 

چگونه به سوال های جنسی کودکمان پاسخ دهیم

اولین نکته مهم این است هنگامی که  با این گونه سوالات مواجه شدیم باید کاملا به خودمان مسلط باشیم و از نگرانی و شرم، دچار لکنت زبان نشویم.
دومین نکته این است که هرگز این گونه سوالات را با شوخی یا مسخرگی پاسخ ندهیم، دادن جواب های دروغ هم کاملا اشتباه می­باشد، زیرا اطلاعات غلط باعث می­شود کودکانمان هنگامی که بزرگ می­شوند نسبت به پدر و مادرشان بی اعتماد شوند پس باید پاسخ ها کاملا درست باشد و بر مبنای خرافه نباشد.
 
سومین نکته این است که آموزش باید تدریجی باشد و لازم نیست همه ی اطلاعات یک جا در اختیار کودک قرار بگیرید و شرح های بی مورد باید حذف گردد.
 
پاسخ ها باید متناسب با سن و درک کودک باشد و به زبانی کاملا ساده و قابل فهم باشد، حتی بهتر است اگر کودکمان در سنین دبستان یا پیش دبستانی است ؛ پاسخ ها کاملا غیر مستقیم باشد.
 
نکته بعدی این است که اگر سوالی را به کودکمان اشتباه پاسخ دادیم باید به اشتباه خود اعتراف کنیم و اطلاعات درست را در اختیار کودکمان قرار دهیم.[4]
 
 پی نوشت:
[1] . جواد فیض، رفتار پدر و مادر با کود ، انتشارات امیرکبیر 1387، ص 32.
[2] . من لایحضره الفقیه، ج3، ص 436.
[3] . محمد عباسی نیا، گلبانگ تربیت، انتشارات جامعةالقرآن کریم، 1391، ص 81.
[4] . محمد جواد قاسم زاده، روانشناسی کودک، انتشارات شمیم قلم، 1390، ص182.


سبک زندگی مرتبط
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
سبک زندگی مرتبط