از جمله مهارت های مهمی که حتماً باید به کودک بیاموزید صبر است. آموزش صبر به کودکان کار سختی است زیرا مدام باید با بی قراری ها و نا آرامی های کودک جنگید و لازمه آن صبور بودن خود والدین است. صبر مهارتی است که برای رسیدن به آن باید روح قوی داشت و تقویت روح و ذهن کودک به عهده والدین کودک است. البته در بعضی کودکان زمینه های این مهارت به صورت غریزی و ژنتیکی وجود دارد و تنها باید به آن جهت داد. اما اینکه چگونه با بی قراری های او بسازیم در این مقاله به آن پرداخته شده است. با ما همراه باشید.
خواسته های کودک را همان لحظه اجابت نکنید
از نکات کلیدی تربیتی در آموزش صبر به کودکان این است که سعی کنید خواسته های کودک را به تعویق بیاندازید و همان لحظه آن را برآورده نکنید. بعضی از کودکان متاسفانه بسیار عجول هستند و سر هر مساله کوچکی بی قراری می کنند. والدین عزیز توجه کنند تا خود شما صبر نداشته باشید و در مقابل بی قراری های کودکان نتوانید عکس العمل درستی نشان دهید قطعا نمی توانید کودک صبوری را تربیت کنید.
کودک را به صبر تشویق کنید
از جمله نکات مهم در آموزش صبر به کودک این است که او را به صبور بودن تشویق کنید. تقویت این مهارت در سایه تشویق به دست می آید و به کودک انگیزه می دهد. وقتی کودک برای مدت کوتاه صبر می کند و شما را تحسین می کند متوجه می شود که با این کارش در پیش چشمان شما عزیز تر خواهد شد. به او یک جایزه کوچک مثل شکلات بدهید و به او بگویید که به خاطر صبری که به خرج دادی تو را به گردش می برم.
برای فرزندتان الگوی صبر باشید
از مواردی که در آموزش صبر به کودکان اهمیت بسیاری دارد این است که خود برای کودک تان الگو باشید. می دانید که کودکان در اوایل سال های زندگی مدام رفتارها و گفتارهایشان را از دیگران تقلید می کنند. زیرا والدین نزدیک ترین افراد به کودکان هستند. پس کودک تان کوچکترین رفتار آن ها را زیر نظر خواهد گرفت. اگر نسبت به مسائل گوناگون واکنش منفی نشان بدهید و بی قرار و پر از استرس باشید بالطبع کودک تان نیز همچنین رفتاری خواهند داشت.
کودک باید صبر را تجربه کند
از دیگر مواردی که در آموزش صبر به کودکان اهمیت دارد این است که کودک را در شرایطی قرار دهید که بتواند آن را تجربه کند. بعضی از والدین به اشتباه فکر می کنند که والدین خوب بودن این است که همه چیز را برای فرزندشان باید فراهم کنند و کافی است کودک لب تر کند. همان موقع خواسته های شان انجام می شود. در حالی که این نوع تربیت از اصل اشتباه است. این موضوع را روانشناسان و مشاوران کودک توصیه می کنند. این رفتار کودک به والدین می آموزد که والدین مامور او نیستند تا نیازهای او را برآورده کنند. ثانیا به او می آموزد که برای انجام هر کاری باید به دیگران فرصت کافی داد.
به عنوان مثال: مثلا اگر کودک از شما چیزی می خواهد اگر کارش واجب نبود به او بگویید که در حال حاضر مشغولید و چند دقیقه بعد کارش را انجام می دهید. با این کار به راحتی او را تربیت خواهید کرد و صبر را به او آموزش می دهید. در غیر این صورت بی قراری های او را بیشتر می کنید و کار خود را سخت تر.
به عنوان مثال: مثلا اگر کودک از شما چیزی می خواهد اگر کارش واجب نبود به او بگویید که در حال حاضر مشغولید و چند دقیقه بعد کارش را انجام می دهید. با این کار به راحتی او را تربیت خواهید کرد و صبر را به او آموزش می دهید. در غیر این صورت بی قراری های او را بیشتر می کنید و کار خود را سخت تر.
مفهوم زمان را به او توضیح دهید
کودکان نیز مانند بزرگتر ها درک صحیحی از زمان ندارند. بهتر است آن ها را با زمان آشنا کنید. مثلا او نمی داند که نیم ساعت دیگر صبر کن یعنی چه. می توانید از روش های دیگر استفاده کنید. مثلا بگویید هر وقت کارم تمام شد کار تو را انجام می دهم یا هر وقت این برنامه را دیدم تو را بیرون می برم. این کودک رفته رفته با مفهوم صبر و زمان آشنا می شود. یا می توانید برای او یک ساعت شنی بخرید و به وسیله آن مفهوم زمان را برای او توضیح دهید.
کارهایی کنید که به صبر نیاز دارد
از جمله روش های آموزش صبر به کودکان انجام کارهایی است که به صبر نیاز دارد. مثلا پرورش گل و گیاه یکی از بهترین تمرین هاست. مثلا می توانید روش سبز کردن یک گیاه لوبیا را به کودک بیاموزید. چیزی که در کلاس های علوم دبستان نیز به کودک آموزش داده می شود. کودک یاد می گیرد تا برای رسیدن به هدفش صبر کند.
راه های انتظار کشیدن را به او آموزش دهید
ممکن است با کودک خود به مطب بروید یا جایی که بروید که نیاز داشته باشید مدتی صبر کنید. در این حالت می توانید به کودک آموزش دهید که چگونه در این مدت وقت خود را بگذراند و حواسش را پرت کند. مثل گوش کردن به موسیقی، تماشای مردم، بازی های فکری یا اسم و فامیل بازی کردن. کودک در این صورت یاد می گیرد که چگونه باید انتظار بکشد و صبر کند. این نکات بسیار مهم است.
هماهنگی والدین
همانگونه که گفته شد کودک از رفتارهای مادرش الگو برداری می کند. در نظر بگیرید که مادری صبور و پدری بی قرار دارد. در این صورت یک احساس دوگانگی در رفتار کودک ایجاد می شود. اینکه باید صبور باشم یا بی قرار. چون پدرم با بی قراری زودتر به خواسته هایش می رسد و مادرم زودتر درخواست های او را اجابت می کند. پس چرا من اینگونه نباشم. این قبیل افکار در کودک رشد پیدا می کند. به همین دلیل بهتر است والدین با هم در این مهارت ها هماهنگ شوند تا بتوانند بالاتفاق کودک صبوری را تربیت کنند.
نقش صبر در خانواده
اگر در این خانواده همه صبور و شکیبا باشند علاوه بر آرامشی که در خانه حکم فرما می شود خود کودک نیز از این شرایط لذت می برد و فکر می کند اتفاقا با همه صبر به همه چیز خواهد رسید. این رفتارهای جزئی و کوچک که در نگاه شما بی اهمیت است درس های بزرگی به کودک می دهد و توانایی لازم را برای واکنش نسبت به مشکلات زندگی برای کودک فراهم می کند. پس با هم هماهنگ باشید.
شناخت هیجانات کودک
هیجانات افراد، تاثیرات مستقیمی بر رفتارآن ها دارد. زمانی که کودکان احساس عصبانیت و بی قراری می کنند رفتارهای بدی از خود نشان می دهند. سعی کنید در ابتدا هیجانات کودک را بشناسید و برخورد مناسبی با آن ها داشته باشید. تنها راه برخورد مناسب با کودک این است که در مقابل بی قراری های او صبر داشته باشید و او را به آرامش و صبر دعوت کنید. این رفتار شما در تربیت کودک عالی است. به شرطی که خود شما آنقدر قوی باشید که علاوه بر آرامش او را نیز به آرامش دعوت کنید. کودک یاد می گیرد که چگونه نیازهای خود را کنترل کند و در زندگی چگونه نیازهای خود را کنترل و در زندگی چگونه در برابر مشکلات آرام باشد و با حوصله خواسته خود را بخواهید. این شیوه تربیتی هم ترین نکات آموزش صبر به کودکان است.
منبع: مرکز مشاوره رهیاب - معصومه راهی
منبع: مرکز مشاوره رهیاب - معصومه راهی