مبارز (The Fighter)

کارگردان:ديويد. اُ.راسل

مبارز
THE FIGHTER
درام/ورزشي/ زندگينامه اي
بازيگران: مارک و البرگ (ميکي وارد)، کريستين بيل (ديکي اکلاند)، ايمي آدامز (چارلنه فلمينگ)، مليسا لئو(آليس وارد)، ميکي او کيف(در نقش خودش)، جک مک گي(جورج وارد). 115دقيقه. درجه نمايشي:R.
«هنگام شکست همه چيز احمقانه جلوه مي کند.» داستايفسکي، جنايت و مکافات
فيلم هايي که درباره ي زندگي قهرمانان ورزشِ بوکس ساخته شده،از کسي آن بالا مرا دوست دارد تا همين فيلم مبارزه،معمولاً مضامين مشترکي دارند. در اين فيلم هاي مبتني بر «داستان واقعي» شخصيت اصلي قصه مشت زني است که قابليت قهرمان شدن را دارد اما براي رسيدن به اين هدف بايد بر موانع بيروني (معمولاً خانواده ي از هم پاشيده ) و موانع دروني(احساسات بازدارنده و واپسين زني هاي روحي و رواني) غلبه کند. فيلم هاي خوب اين ژانر آنهايي بوده اند که از بوکس به عنوان استعاره اي براي بيان چيزي سياه تر و تاريک بهره برده اند يا از اکشن داخل رينگ به مثابه ي وسيله اي براي بزرگ تر کردن وجوهي از کاراکتر شخصيت اصلي قصه استفاده کرده اند. و البته فيلم هاي اين ژانر همواره از بازي هاي خوب برخوردار بوده اند . و شما همه ي اين ها را به اضافه ي چند تا چيز تازه ي ديگر در فيلم مبارز مي بينيد. مبارز يک ويژگي عالي و شايد استثنايي دارد و آن توازني است که توانسته بين ورزش و درام خانواده ي از هم پاشيده برقرار کند. گاهي وقت ها در طول فيلم، خشونت موجود در مناسبات خانوادگي به مراتب بي رحمانه تر از خشونت موجود در رينگ بوکس مي شود.
قصه ي فيلم درباره ي زندگي مشت زن آمريکايي ايرلندي تبار، ميکي وارد (مارک والبرگ) است. فيلم از اواسط دهه ي 1990 در خيابان هاي شهر لاول در ايالت ماسا چوستِ آمريکا آغاز مي شود. گروهي از مستند سازان شبکه ي تلويزيوني HBO مشغول فيلمبرداري از زندگي روزمره ي ديکي اکلاند( کريستين بيل)، برادر ناتني بزرگ ترِ ميکي، هستند. گرچه اين پروژه درباره ي عوارضِ اعتياد به کوکائين است، اما ديکيِ معتاد تصور مي کند که مستند سازان مشغول تصويربرداري از «بازگشت» وي به صحنه ي ورزش بوکس هستند. ديکي تا قبل از معتاد شدن اش بوکس بازي مي کرده، هر چند که هرگز به موفقيت عمده اي دست نيافت. او بوکس را کنار گذاشته اما همچنان روياي بازگشت افتخار آميز به رينگ را در سر دارد. ديکي فعلاً مشغول تمرين دادنِ برادر کوچک اش ميکي است. ميکي استعداد زيادي براي قهرمان شدن دارد اما مسئله اينجاست که ديکي تمرين دهنده ي قابلي نيست. مشکل ديگر ديکي، مادرش است. اين مادر (مليسا لئو)، چهره ي قاهر و مسلطي در زندگي ميکي است و عملاً مديريت برنامه هاي وي را بر عهده دارد. ميکي هفت تا خواهر احمق هم دارد که با آنها زندگي مي کند. در ادامه ي ماجرا، ميکي به علت برنامه ريزي هاي نادرست برادر و مادرش توسط بوکسوري که 30 کيلوگرم از وي سنگين تر است لت و پار مي شود. سپس ديکي به دليل خريد و فروش مواد مخدر دستگير و زنداني مي شود . ميکي از اين فرصت استفاده مي کند و رابطه ي خود را با مادر و برادرش قطع مي کند. او حالا در زير چتر حمايتي دوست دخترش، چارلنه (ايمي آدامز) و نيز پدرش (جک مک گي) قرار مي گيرد. چارلنه که خانواده ي ميکي را خوب مي شناسد، به اين نکته واقف است که مشکل اصلي ميکي خانواده ي اوست. ميکي همچنين يک تمرين دهنده ي حرفه اي قابل (ميکي اوکيف) پيدا مي کند .به اين ترتيب، وضعيت آمادگي جسمي ميکي ارتقا پيدا مي کند اما اين احساس را دارد که به مادر و برادرش خيانت کرده است و...
 ديويداُ.راسل کاراکترهاي جاندار و معرکه اي در فيلم خود خلق کرده است. يکي از اين کاراکترها، آليس است؛ مادر قهار و سلطه جوي ميکي. تصور مي کنم اين مادر يکي از فراموش نشدني ترين مادراني است کنون بر روي پرده ي سينما خلق شده است. و چه بازي معرکه اي کرده مليسا لئو در اين نقش . بازي کريستين بيل در نقش ديکي نيز فوق العاده است ومارک والبرگ هم طبق معمول خودش، چشم ها را خيره کرده است. بعيد مي دانم آکادمي اسکار اين بازي هاي خوب را نديده بگيرد.
خوبيِ مبارز اين است حتي المقدور از کليشه هاي داستاني فيلم هاي ژانر خودداري کرده است. اينکه ميکي احساس مي کند با عوض کردن مدير برنامه هايش و تمرين دهنده اش به مادر و برادر خود خيانت کرده، رنگ و لون ديگري به فيلم داده که پاک آن را از انبوه فيلم هاي ژانر بوکس متمايز مي کند. رابطه ي بين ميکي و ديکي و آليس(برادرها و مادر) هيجان ها و فراز و فرودهايي دارد که اصلاً کمتر از فعل و انفعالات فيزيکي داخل رينگ نيست. صحنه هاي داخل رينگ نيز اصلاً شبيه ديگر فيلم هاي مشت زني هاليوودي نيست؛ ساده تر و کم رزق و برق اما به مراتب موثرتر و باور پذيرتر.
برخي از منتقدان به اين ايراد گرفته اند که مبارز با اينکه ادعا کرده که مبتني بر يک داستان واقعي است اما تغييراتي که در فيلم اعمال شده- به ويژه پايان بندي فيلم- اصلاً با واقعيت هاي زندگي ميکي مطابقت نمي کند. من مطمئن نيستم که اين ايراد تا چه حد وارد است. به هر حال، آنچه اهميت دارد خود فيلم و ارزش هاي آن است و نه پايان بندي يا عدم پايبندي اش به واقعيت .
شرکت پارامونت که سازنده ي فيلم مبارز بوده با اين باور فيلم خود را در زمان حاضر روانه ي اکران سينماها کرده که آن را لايق دريافت جوايز اسکار مي داند. از قرار معلوم، اين خوش بيني پارامونت بي پايه و اساس نيست. مبارز مي تواند حريف نسبتاً قَدري در رينگ کسب جوايز اسکار 2011 باشد.
منبع: مجله دنياي تصوير، شماره ي200