موارد بیشتر برای شما
یک سطر واقعیت
کارگردان: علی وزیریان
تهیه‌کننده: جواد نوروزبیگی
نویسنده: علی وزیریان
بازیگران:حسین یاری
مهراوه شریفی نیا
همایون ارشادی
رضا ناجی
شبنم مقدمی
مینا جعفرزاده
شیوا خنیاگر
شهرام شکیبا
خلاصه داستان فیلم:
کسری و فروغ زوجی هستند که فعالیت های آنها در زمینه فرهنگی و مطبوعاتی است این دو برای ادامه کارشان با مشکلات متعددی مواجه هستند که یکی از بزرگترین آنها مشکلات مالی است ...
نویسنده: یعقوب توکلی
فیلم «یک سطر واقعیت» در واقع یک سطر بیشتر نیست و ابتدای فیلم به نظر می‌رسد که با یک اثر سیاسی نسبتا جدی روبه‌رو هستیم که می‌خواهد به موضوع ارتباط‌گیری سفارت‌های بیگانه و قدرت‌های مالی بین‌المللی با عناصر داخلی از نیروهای سیاسی در داخل بپردازد و به نظر می‌رسد تنها تفاوت این فیلم با فیلم‌های شبیه به آن، این باشد که این-بار یک شرکت فرهنگی به‌ظاهر حکومتی و موافق نظام سیاسی که گرفتار استیصال مالی است هدف یک پروژه سیاسی قرار گرفته است.
هر چه از فیلم جلوتر می‌رویم شاهد تأثیرگذاری شدید کلمات و واژه‌های موثر خانمی هستیم که به خوبی می‌تواند بر ذهن فرد هدف یعنی مدیر شرکت ورشکسته «فرهنگ فاخته» تأثیر بگذارد؛ بدون آن‌که دیده شود.
فیلم حکایت و احساس یک شخص تأثیرگذار در فن کلاه‌برداری را به‌خوبی نشان می‌دهد. در کلاه‌برداری بالاترین وسیله استفاده از یک مسأله خاص و آن ایجاد حس طمع در فرد هدف است. طمعی که برای فرد هدف یک ایده‌آل بسیار شیرین و یا حل یک مشکل اساسی را ضروری جلوه می‌دهد.
جالب این‌جاست که در این فیلم فرد هدف به‌خوبی می‌داند که در معرض یک پروژه سیاسی قرار گرفته است و می‌خواهد بین ماندن در کشور و جنگیدن با مشکلات و همکاری با یک کشور خارجی و حل مشکلات شخصی و رسیدن به رفاه، دومی را برگزیند و مهم این است که کسری و همسرش از این مسأله مطلع هستند که در مسیر یک پروژه سیاسی قرار گرفته‌اند و به همین خاطر تردیدهای مرحله‌ای نسبت به صحت دسترسی به کمک و البته نگرانی نسبت به سیاسی شدن موضوع دارند.
اما هر چه جلوتر می‌رویم، شاهد این هستیم که خانم قوامی با صدای موثرش بر تردیدهای کسری و همسرش غلبه پیدا می‌کند.
البته فیلم با یک کلاه‌برداری ساده اقتصادی تمام می‌شود و به نظر می‌رسد که کارگردان با فنون کلاه‌برداری در بازار چندان آشنایی خوبی ندارد؛ چرا که یک کلاه‌بردار آن هم در این سطح قاعدتا باید بداند که کسری ممکن است همان پول را به جیب بزند ولی با پرداخت مبلغی، مبلغی برابر با آن را وصول می‌کند؛ هرچند سیطره روحی خانم قوامی بر کسری و شدت طبع ایجاد شده اجازه تردید دراین مسأله را به او نمی‌دهد.
فیلم با سرگشتگی معمول یک کلاه‌برداری ساده مالی تمام می-شود. و به نظر می‌رسد که کارگردان هم فیلم را با نوعی فریب بیننده تمام می‌کند؛ چه این‌که تا آخر فیلم بیننده تصور می‌کند که با یک ژانر سیاسی روبه‌روست اما ناگهان متوجه یک داستان بسیار ساده هشدار شبه‌پلیسی روبه‌رو می‌شود.
نکته جالب آن است که تم سیاسی فیلم اتفاقا به‌شدت معطوف به حمایت از جریان‌های مخالف نظام سیاسی است و طعمه‌ای که این‌جا قرار است مبلغ ۵۰۵۰۰یورو یا حدود ۷۰۰ میلیون را برداشت کند و بخشی از آن را به وبلاگ‌نویس‌های مخالف نظام بپردازد، دست بر قضا نه تنها به وبلاگ‌نویسان کمکی نمی‌کند بلکه وبلاگ‌نویسان مخالف نظام و حتی مخالفان نظام هم به خوبی تطهیر می‌شوند و حتی یک سفارت اروپایی که در ابتدا تصور می‌شود با اهداف مخالفان بین‌المللی نظام هماهنگ باشد کاملا بی‌اطلاع و تطهیر شده از ماجرای همگامی با مخالفان نظام نمایانده می‌شود. یعنی دشمنان و مخالفان داخلی و خارجی نظام با همدیگر تطهیر می‌شوند و فقط خوش‌باوری و ساده‌لوحی است که از سر و روی یک خانواده فرهنگی ایرانی و البته منصوب به حکومتی بودن می بارد.
به عبارت دیگر شاید این مسأله بسیار بی‌رحمانه به نظر برسد. فیلم فعلی مانند نام آن فقط یک سطر بیشتر نیست؛ یعنی یک چیزی مانند هشدار پلیس و اداره آگاهی را باید در حد یک فیلم شبه‌سیاسی تصور کرد. اما اگر یک بیننده جدی بخواهد آن را ببیند و در آن دقت کند، شاهد آن خواهد بود که فیلم یک کلاه‌برداری جدی سیاسی در پس هشدار بر علیه کلاه-برداری مالی است؛ چرا که فیلم کاملا نتایج خلاف‌آمد ساخت و شاکله خود را القا می‌کند و به بهانه سیاسی بودن در مسیر هماهنگ با سیاست‌های ارشاد بر خلاف همان مجموعه پیام خود را می‌رساند.
منبع: سینما انقلاب
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
