وی افزود: همان طور که در حال حاضر لیست بیمه تأمین اجتماعی کارگران از سوی کارفرمایان به صورت صددرصد الکترونیکی به سازمان تأمین اجتماعی ارسال می‌شود، کارفرما طبق قانون مؤظف است که نسخه‌ای از قرارداد با کارگر را در سامانه جامع روابط کار به ثبت برساند.
عضو شورای عالی کار افزود: براساس ماده ۱۰ قانون کار و تبصره ذیل آن کارفرما مؤظف است، یک نسخه از قرارداد با کارگر را با اداره کار محل بنگاه خود ارائه کند و یک نسخه به تشکل‌های کارگری بدهد، اما چون تنها ۱۰درصد از کارگران دارای تشکل هستند، این کار انجام نمی‌شود. در حالی که ادارات کار در همه جای کشور در دسترس کارفرمایان قرار دارد که اگر این قانون اجرا می‌شد، شاهد قراردادهای سفیدامضا و اجحاف به حق کارگران نبودیم.
خدایی گفت: دو هفته قبل با آقای شریعتمداری وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی صحبت کردم که چرا سامانه جامع روابط کار برای پایان دادن به قراردادهای سفید امضا و احجاف به حقوق کارگران راه‌اندازی نمی‌شود که وزیر قول داد تا دو ماه آینده سامانه جامع روابط کار در اختیار همگان قرار می‌گیرد و باید کارفرمایان در آن سامانه قراردادهای خود با کارگران را ثبت کنند.
به گفته عضو شورای عالی کار، طبق قانون اثبات رابطه کارفرمایی و کارگری برعهده کارفرما است که اگر این قرارداد را در سامانه جامع روابط کار ارائه نکرد، ضمانت اجرا پیش‌بینی شده که در آن صورت هر گونه مشکل بین کارگر و کارفرما در محاکم ارائه شود، همه ادعاهای کارگر اثبات می‌شود و ملاک عمل قرار می‌گیرد و قراردادهای بعدی کارفرما مورد توجه قرار نمی‌گیرد.
وی افزود: عدم شفافیت و نبود سامانه جامع روابط کار عامل مهمی در اتفاقات بعدی است که برخی کارفرمایان به خاطر نبود امنیت شغلی کارگران به کارگران اجحاف کرده و اصطلاحاً قراردادهای سفیدامضا می‌بندد و یا اینکه سفته‌های سنگین با امضا از کارگران دریافت می‌کنند.
