او افزود: ایبوپروفن برای تسکین درد و التهاب رماتیسمی، اختلالات عضلانی _ اسکلتی و دردهای ملایمتر مانند قاعدی دردناک، دردهای بعد از عمل جراحی، تب و درد در کودکان به کار میرود.
جسور تصریح کرد: مصرف خودسرانه و طولانی مدت آسپرین، ایبوبروفن و ژلوفن باعث تضعیف سیستم محافظت سلولی، آسیب، زخم و خونریزی در اندامهای گوارشی میشود که بیتوجهی به آن به مرور زمان سرطان را به همراه دارد و تاخیر در درمان زخمهای گوارشی منجر به سرطانهای شایع در معده و روده میشود.
مصرف زیاد ژلوفنها چه اثراتی به دنبال دارد؟
این داروساز با اشاره به عوارض مصرف انواع ژلوفنها گفت: هر دارویی به موازات اثرات درمانی مطلوب ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخسته مانند سوءهاضمه، سوزش سر دل و درد معده شود که از علائم شایع داروهای (NSAID) است.جسور در پایان گفت: مصرف بیش از حد ایبوبروفنها با تاثیر منفی خود بر کلیهها باعث افزایش انواع بیماریهای کلیوی و افزایش خطر حمله قلبی در افراد میشود. از آنجایی که این دارو در کبد متابولیزه میشود تا قابلیت جذب داشته باشد بنابراین مصرف زیاد آن به کبد فشار میآورد، پس بهتر است مصرف این داروها با تجویز و تحت نظر پزشک انجام شود تا به بدن افراد ضرر و آسیبی وارد نشود.