عباس حاجی نجاری: روز قدس وجه نمادین حمایت جهان اسلام و به‌ویژه مردم ایران از مبارزات مردم فلسطین برای آزادی قدس شریف و تثبیت حاکمیت آنان بر سرزمین مادری‌شان و اخراج صهیونیست‌ها از سرزمین‌های اشغالی بود و بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی با طرح روز جمعه آخر ماه مبارک رمضان با عنوان روز قدس آن را در تراز مسئله اصلی جهان اسلام قرار داد و از این طریق نور امید به دل مظلومان فلسطینی تاباند و میلیون‌ها انسان آواره و مبارز را برای مقابله عملی با توطئه‌های رژیم اشغالگر قدس و امریکای جهانخوار مصمم‌تر و استوارتر کرد و به تاریخچه طولانی این مبارزه، اصالت بخشید.
اگرچه متأثر از فشار‌های قدرت‌های سلطه و منفعت‌طلبی سران حاکم بر کشور‌های اسلامی حمایت‌های آنان از مقاومت فلسطین بسیار کمتر و حتی برخی از آنها دوشادوش صهیونیست‌ها در مقابله با ملت مظلوم فلسطین قرارگرفته‌اند، اما اقدامات میدانی و تأثیر عمیقی که حرکت انقلاب اسلامی بر ماهیت مبارزات فلسطینیان در برابر اشغالگران صهیونیست داشت به‌صورت غیرقابل‌انکاری در این مبارزات تحول ایجاد کرد که کم‌ترین تأثیر آن تغییر راهبرد کلان صهیونیست‌ها از تسلط بر نیل تا فرات به آرزوی داشتن امنیت در پشت سیم‌های خاردار در سرزمین‌های اشغالی بود. امام خمینی (ره) با طرح روز قدس به‌طور عملی نشان داد که مشکلات مسلمانان مانند دانه‌های زنجیر به‌هم‌پیوسته‌اند و آنان نباید اجازه دهند که دشمنان امت اسلامی با اتکا بر تفاوت‌های مذهبی و نژادی در جهان اسلام تفرقه‌اندازی کنند و توطئه‌های سوء خود را پیش ببرند.
بر اساس اندیشه امام «دفاع از نوامیس مسلمین و دفاع از بلاد مسلمین و دفاع از همه حیثیات مسلمین امری است لازم و ما باید خودمان را برای مقاصد الهی و دفاع از مسلمین مهیا کنیم و خصوصاً در این شرایطی که فرزندان واقعی فلسطین اسلامی و لبنان- یعنی حزب‌الله- و مسلمانان انقلابی سرزمین غصب شده و لبنان با نثار خون و جان خود فریاد «یا للمسلمین» سر می‌دهند، با تمام قدرت معنوی و مادی، در مقابل اسرائیل و متجاوزین بایستیم و در مقابل آن‌همه سفاکی‌ها و ددمنشی‌ها مقاومت و پایمردی کنیم و به یاری آنان بشتابیم.» (صحیفه امام؛ ج ۲۰، ص ۴۸۶)
اسلام در عرصه مبارزات فلسطینیان پیش از انقلاب اسلامی نماد بسیار اندکی داشت، به‌گونه‌ای که از میان هشت گروه مطرح فلسطینی در قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، هفت گروه آنها از مکتب مارکسیسم تبعیت کرده و یک گروه باقی‌مانده یعنی سازمان آزادی‌بخش فلسطین فقط ادعای مسلمانی داشت و اندیشه اسلامی در مبارزات آنها جایی نداشت. شیخ اسعد تمیمى، از رهبران جنبش فلسطینى، براین تأکید دارد که تا زمان انقلاب ایران، اسلام از عرصه نبرد اعراب علیه اسرائیل غایب بود و حتى مسلمانان در عرصه واژگان، مثلاً به‌جای واژه «جهاد» از واژه‌هایی همچون «نضال» (مبارزه) و «کفاح» (پیکار) بهره می‌جستند و انقلاب ایران، این حقیقت را که «اسلام راه‌حل و جهاد وسیله اصلى است» به سرزمین فلسطین رهنمون شد.
شیخ عبدالله شامى، چهره برجسته اصولگرای دیگر فلسطینى می‌گوید: پیروزى انقلاب اسلامى در ایران اثرى ژرف بر انقلاب و بر مردم فلسطین داشته است و پس‌ازآن مردم فلسطین دریافتند که براى آزادى فلسطین به قرآن و سلاح نیازمندند. این اندیشه، نخست درحرکت جهاد اسلامى فلسطین راه یافت و سپس همین سازمان بذر آن را در سرزمین فلسطین افشاند؛ و به همین دلیل است که اگر تاریخ مبارزات مردم فلسطین مورد ارزیابی قرار گیرد، آن را به دو فصل می‌توان تقسیم کرد، فصل اول دوران شکست‌ها و واگذاری تدریجی سرزمین‌ها در بیش از پنج جنگ مهم که از سال ۱۹۴۸ میلادی (۱۳۲۷ هجری شمسی) و قبل از آن آغاز و تا پیروزی انقلاب اسلامی ادامه یافت و فصل دوم که با پیروزی انقلاب اسلامی و گسترش فرهنگ انقلاب و اسلام در میان مبارزان فلسطینی آغاز شد که همچنان ادامه دارد. حمایت از جبهه مقاومت در اندیشه امامین انقلاب جایگاه ویژه‌ای داشته و دارد، ازنظر امام، نهضت‌هایی رهایی‌بخش بودند که برای ر‌هایی از چنگال ظالمان و کشور‌های استکباری و نظام‌های وابسته و ظالم مبارزه می‌کردند و در این میان اصل، مبارزه با ظلم بود که در هر جا که صورت می‌گرفت.
امام خمینی (ره) معتقد بود: «برای من مکان مطرح نیست، آنچه مطرح است مبارزه بر ضد ظلم است، هر جا بهتر این مبارزه صورت گیرد، آنجا خواهم بود.» مرز شناخت نهضت‌های آزادی‌بخش از دید امام، تلاش برای به دست آوردن استقلال و آزادی و مبارزه با ظلم و قیام برای نجات کشور بود. قاعده‌ای که در دوران امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) بر آن تأکید و به‌صورت میدانی همه ظرفیت‌های ممکن برای تحقق آن به کار گرفته شد. ایشان سال گذشته در پاسخ به نامه رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس یادآور شدند که جمهوری اسلامی از هیچ کوششی برای حمایت از مردم فلسطین دریغ نخواهد کرد.
سبک مبارزه پیشینی فلسطینیان در میان کشور‌های عربی نیز تسری داشت. پیش از انقلاب اسلامی ایران، بیشتر کشور‌های عرب بر مبنای ایدئولوژی پان‌عربیسم به مقابله با صهیونیسم پرداخته بودند و مسئله فلسطین را یک مسئله ارضی و سرزمینی قلمداد می‌کردند. انقلاب اسلامی توانست نشان دهد که مسئله فلسطین، مسئله‌ای مربوط به‌کل جهان اسلام است که بایستی همه ملت‌ها با اتکای به آرمان‌های اسلامی و انقلابی خود و در جهت مقابله باریشه فساد تلاش کنند. ازاین‌رو امام (ره)، مسئله را از بعد ملی و ناسیونالیستی عرب خارج کرد و به آن چهره‌ای اسلامی بخشید. در این راستا، ایشان روز قدس را به‌عنوان روزی که در آن مسلمانان علیه ایادی امپریالیسم در منطقه یعنی صهیونیسم به مخالفت برمی‌خیزند، اعلام کرد.
تولّد و موجودیت برخی گروه‌های مبارز فلسطین، چون جهاد اسلامی و حماس، وامدار انقلاب اسلامی است. اما آنچه در سال‌های اخیر به این مبارزات جهت داده و آن را قوت و قوام بخشیده و میدان مبارزه را از مبارزه با سلاح‌های سبک به عرصه مقابله موشکی و... کشانده است و رژیم صهیونیستی را که مدعی دارا بودن قوی‌ترین سیستم‌های دفاع ضد هوایی تحت عنوان گنبد آهنین است ناکام و مستأصل کرده است نقش تأثیرگذار تلاش‌ها و حمایت‌های شهدایی همچون شهید سلیمانی است که کلاً صحنه مبارزات را تغییر داده و اکنون نیروهای مقاومت فلسطین نظیر جهاد اسلامی و حماس به یکی از تعیین‌کننده‌ترین نیرو‌ها نه‌تن‌ها در مسئله فلسطین، بلکه در عرصه منطقه‌ای تبدیل شده‌اند.
اگرچه متناسب باقدرت‌گیری نیروهای مقاومت، برنامه‌های سلطه گران در مقابل آن نیز پیچیده‌تر شده به‌گونه‌ای که امریکایی‌ها با طرح معامله قرن و فشار و فریب برخی کشور‌های مرتجع عرب برای برقراری رابطه با رژیم صهیونیستی به مقابله با آنها برخاسته‌اند، اما حقانیت مردم فلسطین در مبارزه و تقویت حمایت از ایران و دیگر کشور‌های اسلامی از آنان نویدبخش پیروزی و تحقق آن آرمان بزرگ یعنی نابودی رژیم اشغالگر قدس است. البته در این میان تنها مبارزات فلسطینیان زمینه‌ساز این نابودی نیست بلکه مشکلات و مسائل داخلی صهیونیست‌ها که این روز‌ها به اوج خود رسیده، به روند این نابودی سرعت بخشیده است. نکته‌ای که این روز‌ها بسیاری از کارشناسان سیاسی به دلیل ماهیت جعلی این رژیم برآن تأکید دارند.
منبع: روزنامه جوان
