خلعتبری در بازی آخر با آنگولا چنگی به دل نزد ولی در شرایط عادی حقش از شجاعی یا حتی جهانبخش برای رفتن به جام جهانی بیشتر بود.
به گزارش راسخون به نقل از آی اسپورت، بالاخره مسافران نهایی جام جهانی 2014 مشخص شدند.
اینکه کارلوس کی روش چه کسانی را با چه تفکری انتخاب کرده اختیار اوست چون او مسوولیت تیم ملی را برعهده دارد و در نهایت خودش باید پاسخگوی عملکردش در جام جهانی باشد. (درست مثل همه ی مربیان بعد از امیر قلعه نویی که همگی پس از تورنمنت ها اصلا به ایران بازنگشتند!!)
کالکشن دروازه بان های نامطمئن
در انتخاب دروازه‌بان ها باید کی روش تبریک گفت, شاید بعد از علی پروین در هیروشیما هیچ سرمربی دیگری کلکسیونی این چنین کامل از دروازه بان های نامطمئن با خود نداشته است.
البته برانکو هم با ابراهیم میرزاپور به جام جهانی رفت ولی میرزاپور ذخیره هایی داشت که به مراتب از خودش بهتر بودند!
در انتخاب رحمان احمدی، علیرضا حقیقی و دنیل داوری، قهر غیرحرفه ای مهدی رحمتی کم تاثیر نداشت!
با این حال امیدوارم چسب دستکش هایشان در جام بیشتر باشد!
مدافعانِ قابل پیش بینی
در خط دفاعی هنوز نمی توانم استیون بیت آشور را بپذیرم. به نظرم خیلی بازیکن معمولی است و امثال او در فوتبال ما زیادند. مگر اینکه در جام جهانی جور دیگری نشان بدهد. جلال حسینی و پژمان منتظری بهترین گزینه های حضور در ترکیب ثابت هستند. اینکه امیرحسین صادقی به دومین جام جهانی اش میرود قابل توجه است بخصوص که او مجموعا 20 بازی ملی هم نکرده.
چپِ خراب
هر چقدر در جناح راست تیم ایران پر مهره است, در سمت چپ فقر نفر داریم.
اینکه کی روش هنوز روی بیک زاده ی مصدوم و خانزاده ی تازه مطرح، مردد هست هم ثابت میکند فوتبال ما چپش خراب است!
پولادی یکی از بهترین هافبک های فوتبال ماست. فقر بازیکن در جناح چپ او را در پست مدافع چپ اسیر کرده. هر چند او از همین جا (با وجود یک فصل مصدومیت و میدان ندیدن به جام جهانی رسید!)
بیک زاده هم اصالتا بازیکن جناح راست است اما سالهاست در جناح چپ به بازی گرفته میشود. مساله ای که حتی قطبی هم 5 سال پیش در دیدار با مرفاوی سرمربی وقت استقلال روی آن تاکید داشت.
از خروجی های یک دهه لیگ حرفه ای ما هنوز یک چپ کلاسیک درنیامده.
دعوایی ها بیشتر به کار می آیند!
آندرانیک - جواد نکونام-رضا حقیقی- قاسم حدادی فر، بختیار رحمانی، احسان حاج صفی. به نظرم اینها خیلی انتخاب های خوبی هستند. جنگیدن 3 نفر اول خیلی به درد تیم ما خواهد خورد.
سایت فدراسیون فوتبال گویا تیم ملی را خیلی تهاجمی چیده که نام خسرو حیدری و اشکان دژاگه هم زیر عنوان مهاجمان دیده میشود! به شخصه با توجه به نوع بازی رو به جلوی خسرو شانس زیادی برای بازی کردن ثابت او نمی بینم. بخصوص در بازی با آرژانتین.
نقش انتخاب های باشگاهی در رسیدن به جام حهانی
خلعتبری در بازی آخر با آنگولا چنگی به دل نزد ولی در شرایط عادی حقش از شجاعی یا حتی جهانبخش برای رفتن به جام جهانی بیشتر بود. شاید اگر او هم یک تیم خارجی ته جدولی یا دسته دومی را انتخاب کرده بود الان مسافر برزیل میشد!
شرایط سردار آزمون اما متفاوت است. با اینکه آزمون خارج از ایران توپ میزند اما جایی نبود که خوب دیده شود. به همین دلیل و همین طور بخاطر جوانی اش ، خط خوردن از فهرست تیم ملی فشاری روی کسی نمیگذارد.
و کریم انصاری فرد؛ تنها مهاجم بلند قد ایران که البته او هم تخصص چندانی در سرزنی ندارد! کریم اگر از پرسپولیس نمیرفت, الان باید کنار علی دایی می نشست و از تلویزیون بازیها را تماشا میکرد ولی حالا شایسته حضور در جام جهانی است.
توصیه نوستالژیک
و این توصیه ی جدی سایت فدراسیون: بازیکنان می بایست ضمن به همراه داشتن لوازم شخصی خود از جمله کفش های مربوط به بازی در شرایط بارانی و عادی(!!)... در محل هتل آزادی خود را به کادر فنی معرفی کنند.
- یاد اعلام اسامی تیم ملی زمان حسن حبیبی افتادم!
*محمد حیرانی
/2759/
