بنابه آنچه در وقفنامهي شمسالدين آلتون آبه (1) قيد شده، او يکي از سپهسالاران دورهي قليچ ارسلان دوم و پسر او - سليمان شاه - بوده است. ابن بيبي از دو شمسالدين آلتون آبه بحث ميکند. يکي از آنها در زمان علاءالدين کيقباد
در سه دهه اخير و در پي به حکومت رسيدن دولتهاي کودتا در عراق که جوانان کمخرد و بيفرهنگ و خشّن و به دور از آگاهيهاي فرهنگي و اجتماعي و ديني را با پشتيباني نيروهاي مسلح به قدرت رسانيد، جامعه عراق با ترکيبي درهم آميخته از مذاهب
دو ساله بود که پدرش فوت کرد. وي در سن هفت سالگي به مکتب سپرده شد و دروس مقدماتي و صرف و نحو و خواندن قرآن مجيد را، در آنجا آموخت. سيد حسين در سن پانزده سالگي، به مشهد رفت و در مدرسهي نواب، به ادامهي تحصيل پرداخت. سيد حسين،
در مسير جاده همدان به کرمانشاه درتوقفي کوتاه در تفرجگاه و سراب بيستون آن گاه که انسان عظمت و سترگي کوههاي بيستون با ستيغهاي رعب انگيز آن را به نظاره مينشيند، ناخود آگاه توجهاش به نقوش و آثار تحسين برانگيز به جاي مانده
مسجد اميرچقماق يزد در سال 841 هـ.ق (يعني بيش از 570 سال قبل از اين) توسط اميرجلالالدين چقماق شامي و همسرش بيبيفاطمه خاتون ساخته شد (1) (عکسي از نماي ايوان اين مسجد در همين شماره مجله ميراث جاويدان چاپ شده است) طومار وقفنامهاي
بنابر آن بود که در هر شماره مجله ـ در حدّ امکان ـ به معرفي يکي از واقفان بزرگ کشورمان بپردازيم، اما به دلايلي ناخواسته، اين آرزوي عظيم چندي در معرض ناکامي و نامرادي افتاد و به ميدان عمل در نيامد. اينک برآنيم که بر اين خواست
عبدالحسين ميرزا فرمانفرما فرزند ميرزا نصرت الدوله - شانزدهمين پسر عباس ميرزا نايب السلطنه - و حاجيه هما خانم دختر بهمن ميرزا بهاء الدوله - فرزند فتح علي شاه - به سال 1274 ق در تهران متولد شد. پس از به پايان بردن آموزش ابتدايي،
پرسش: آيا موقوفات از پرداخت هزينه دادرسي معاف هستند؟ سازمان اوقاف و امور خيريه چطور؟ پاسخ: در تبصره ماده 9 قانون سازمان اوقاف، مصوب سال 63، اشاره شده ست که تنها موقوفات عام و سازمان اوقاف و امور خيريه، در حدودي که ماده مزبور
خداوندا، بارالها، سپاس و ستايش نثار آستان مقدس تو باد که اين همه لطف و مکرمت عنايت و اين همه ذوق و لطافت مرحمت فرمودي و سعادتمند، آنکه اين همه شادابي و نشاط را وقف و حبس بر ساحتِ مقدّس تو کند تا نه به دست تباهيها و دورانهاي
«وقف» تجلّي حيات جاويد است. بويژه در عرصه فرهنگ و دانش که حيات اجتماع را پاسدار است. «وقف» تجلي عشق است و تعلق خاطر به «او»، وقف يکي از ارزشهاي آرماني انسان است، ارزشي که استمرار و دوام خود را ضمانت ميکند. ارزشهاي آرماني
زمين «بهارستان» محل استقرار مجلس شوراي ملي سابق يکي از عرصههاي موقوفه است، زيرا دو تن از نمايندگان مجلس دورهي دوم به نمايندگي از ساير وکلا در سال 1329 قمري / 1290 ش زمين مذکور را خريداري و به عنوان دارالشوراي ملي وقف کردند،
با استيلاي مغولان بر ايران، به سال 616 هـ.ق، مرحله درخشاني از تمدن و فرهنگ اسلامي ـ ايراني که مرکزيت آن بيشتر در خراسان بود، به افول گراييد؛ در فتنه مغولان، عالمان و مؤلفان و مدرسان و عارفان و هنرمندان بزرگي کشته شدند يا
از سابقه وقف قرآن مجيد و سيپاره و شصتپاره و صدپاره آن، و کتب ديني و مذهبي بر مساجد و معابد و مراقد پيغمبر و ائمه اطهار عليهمالسلام، و امامزادگان و علما و فقها و بزرگان دين، همه اطلاع دارند، ولي کمتر ديده و شنيده شده است
پيشتر در صفحات آغازين اين مجله بارها به ضرورت طرح مباحث وقفي و بايد و نبايدهاي آن با خوانندگان و مخاطبان مجله گفته و نوشتهايم. اينبار نيز در نظر داشتيم به وجوه ديگري از اين مقوله بپردازيم. در همين نيت بوديم که وقفنامهاي
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
