صحنههاى رزم زنان، اگر چه در طول تاریخ اندک بوده است؛ ولى تأثیر عمیقى بر روحیه رزمندگان اسلام داشته است1؛ این تأثیرگذاری در مداوای بیماران و مجروحین نقش ویژه‌ای داشته به گونه‌ای که پیامبر اکرم (صلّى الله علیه و آله) به زنان براى حضور در جبهه و مداواى مجروحین اذن مىداد و آن‌ها نیز مشتاقانه در این کار شرکت مىجستند. از جمله این زنان مىتوان از ام‌عطیّه، معاذه غفاریه، لیلا غفاریه و ام‌سنان اسلمیه نام برد. جلوههاى زیباى ایثارگرى زنان پرستار، بهیار و امدادگر، موجى از عشق و شوق براى خدمت به مردم پدید مىآورد. عشق به اسلام و انقلاب، امدادگران و پرستاران پیر و جوان را بر ماندن و مقاومت در جبهه‌های نبرد استوارتر مىساخت2. اما پرستاران که به عنوان امین مردم شناخته شدهاند در قبال این امانت داری وظایفی را بر عهده دارند. از اینرو، شایسته است آنان نسبت به درمان بیمار سهلانگارى نکنند، کرامت انسانى و حریم شرعى بیمار را مراعات کنند، احترام جسم و آبروى او را نگه دارند، حکم شرعى را هنگام درمان مراعات کنند. مسائل اخلاقى، مانند: چشم پاکى، حسن خلق، وفا به وعده، انصاف، صداقت و نوعدوستى از خصوصیات شایسته‌ای است که پرستاران بایستی آن را دارا باشند، و در کار خود رعایت کنند3. بدرفتارى و تندخویى پرستاران با بیماران، مشکلى بر مشکلات بیمار مىافزاید. از این رو، پرستاران و دیگر دستاندرکارانِ درمانِ بیمار، حتى اگر اندوهگین باشند. نباید اندوه را به بیمار و همراهان وى منتقل کنند؛ چون آنان خود از درد و رنج بیمارى در عذاب هستند4. به راستی اسوه همه پرستاران امروز جامعه ما بایستی حضرت زینب (علیها السلام) باشد. زنی که با ایمان و اعتقادش، با شجاعت از امامان معصوم (علیهم السلام) پشتیبانی می‌کردند و در وقت نیاز به مانند کوهی استوار از آنان مراقبت می‌نمودند. پرستاران امروزه جامعه ما در فداکاری و صبر باید به خاندان عصمت و طهارت اقتدا کرده و آن‌ها را اسوه خود قرار دهند، زنی که به راستی کوه واره مهربانی و صبر است.
سید احمد سجادی
پی‌نوشت‌ها:
1) نقش سیاسی، اجتماعی زنان در تاریخ معاصر، مرتضی شیرودی، ج 1، ص 99
2) همان منبع
3) اخلاق پزشکی، نعمت الله یوسفیان، ج 1، ص 74
4) همان منبع، ص 73
