امامت و ولایت
امام علی علیه السلام به فرزندشان امام حسن علیه السلام فرمودند:
یَا بُنَیَّ أَمَرَنِی رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله أَنْ أُوصِیَ إِلَیْکَ وَ أَنْ أَدْفَعَ إِلَیْکَ کُتُبِی وَ سِلَاحِی کَمَا أَوْصَى إِلَیَّ رَسُولُ اللَّه صلی الله علیه و آله ... .
فرزندم! رسول اکرم صلی الله علیه و آله به من امر فرمود که به تو وصیت کنم و کتاب ها و سلاح خودم را به تو بسپارم چنان که پیامبر صلی الله علیه و آله به من وصیت کرد و هم چنین پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به من فرمود که به تو دستور دهم وقتی مرگ فرا رسید، همه این وصایا را به برادرت حسین علیه السلام نمایی و کتابها و سلاح را به او بسپاری.
اصول کافی، ج 2، ص 64
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
عَنْ أبِي عَبْدِ اللهِ - عَلَيْهِ السَّلامُ - قالَ: اُمِرَ النّاسُ بِمَعْرِفَتِنا وَ الرَّدِّ إلَينا وَ التَّسْليمِ لَنا، ثُمَّ قالَ: وَ إنْ صامُوا وَ صَلُّوا وَ شَهِدُوا أنْ لا إله إلّا اللهُ وَ جَعَلُوا فِي إنْفُسِهِمْ أنْ لا يَرُدُّوا إلَيْنا کانُوا بِذلِک مُشْرِکينَ.
مردم مأمورند تا ما را بشناسند و به سوي ما بازگردند و تسليم ما باشند. سپس فرمودند: و در غير اين صورت اگر به سوي ما باز نگردند و از ما پيروي نکنند، هر چند که روزه بدارند و نماز بخوانند و به يگانگي خداوند اقرار نمايند، در شمار مشرکين خواهند بود.
الکافي، ج 2، ص 398
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
عَنْ أبِي عَبْدِ الله - عَلَيْهِ السَّلامُ - فِي قَوْل اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ «إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّلِحُ يَرْفَعُهُ» (فاطر/10) قالَ: وَلايَتَنا أهْلَ الْبَيْتِ (و أهْوي بِيَدِهِ إلي صَدْرِهِ) فَمَنْ لَمْ يَتَوَلَّنا لَمْ يَرْفَعِ الله لَهُ عَمَلاً.
امام صادق عليه السلام در تفسير آيه «سخنان پاكيزه به سوي او (خدا) صعود مي كند و عمل صالح را بالا مي برد» فرمودند: ولايت ما اهل بيت مايه عروج عمل است (و سپس به سينه خود اشاره کرد و) فرمودند: کسي که ولايت ما را ندارد، خداوند هيچ عملي را از او بالا نمي برد.
نور الثقلين، ج 4، ص 353
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
عَن الامام الصادق - عَلَيْهِ السَّلامُ - فِي قَوْلِهِ تَعالي «مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَي ...» (الاحزاب/23) قال: و اللهِ ما عَني غَيْرَکمْ إذا وَفَّيْتُمْ بِما أخَذَ عَلَيْکمْ مِيثاقَکمْ مِنْ وَلايَتِنا ... .
امام صادق عليه السلام در تفسير آيه «از ميان مؤمنان کساني هستند که بر سر عهدي كه با خدا بستند صادقانه ايستاده اند، بعضي پيمان خود را به آخر بردند و بعضي ديگر در انتظارند و هرگز تبديل و تغييري در پيمان خود راه ندادند» فرمودند: به خدا سوگند مراد آيه جز شما نيست زيرا شما به ميثاق الهي در باب ولايت ما وفا کرديد و تغييري در آن پيمان ايجاد ننموديد که اگر ميثاق را تغيير مي داديد خداوند شما را سرزنش مي كرد، چنان که ديگران را سرزنش كرد و فرمودند: ما، در بسياري از ايشان عهدي نيافتيم و اکثر ايشان را فاسق يافتيم.
بحار الأنوار، ج 47، ص 391
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
عَنْ أبِي عَبْدِ اللهِ - عَلَيْهِ السَّلامُ - قالَ: لَمَّا أرادَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ أنْ يَخْلُقَ الْخَلْقَ خَلَقَهُمْ وَ نَشَرَهُمْ بَيْنَ يَدَيْهِ ثُمَّ قالَ لَهُمْ مَنْ رَبُّکمْ؟ فَأوَّلُ مَنْ نَطَقَ رَسُولُ اللهِ و أمِيرُ الْمُؤمِنِينَ وَالْأئِمَّةُ - عَلَيْهِم السَّلامُ -. فَقالُوا أنْتَ ربنا.
هنگامي که خداوند اراده خلق مخلوقات را کرد، ايشان را خلق کرد و در برابر خود پراکنده ساخت، سپس پرسيد خداي شما کيست؟ اولين کساني که جواب دادند، رسول الله و اميرالمؤمنين و ائمه بودند که گفتند: تويي پروردگار ما.
علل الشرايع، ج 1، ص 118