عضویت العربیة English
جمعه، 14 دی 1403 ( جهش تولید با مشارکت مردم )
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادت‌هاى خالصانه‌اش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحت‌ها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108
معاد
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إذا كانَ يومَ القِيامَةِ نادى مُنادٍ: أينَ الصَّدودُ لِأولِيائي ؟ فيَقومُ قَومٌ لَيسَ عَلى وُجوهِهِم لَحمٌ ، فيُقالُ: هؤلاءِ الّذينَ آذَوُا المُؤمِنينَ ونَصَبوا لَهُم وعانَدوهُم وعَنَّفوهُم في دِينِهِم ، ثُمَّ يُؤمَرُ بهِم إلى جَهَنَّم ؛
چـون روز قـيامـت شـود ، آواز دهـنده اى بانگ برآورد: كجايند كسانى كه از دوستان من روى گرداندند (يا آنها را از حقوقشان محروم ساختند، يا آنان را ريشخند كردند) ؟ پس ، گروهى كه در چهره شان گوشتى وجود ندارد ، برخيزند ؛ گفته شود: اينان كسانى هستند كه مؤمنان را آزار دادند و با آنان دشمنى و عناد ورزيدند و به خاطر دينشان ايشان را سخت سرزنش كردند ؛ آن گاه فرمان داده شود كه آنها را به دوزخ برند .
الكافي: 2 / 351 / 2
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله دربـاره آیـه «یَومَ نَحشُرُ المُتَّقینَ إلَى الرَّحْمنِ وَفْدا؛ روزى کـه پرهیزگاران را در پیشگاه خداى رحمان به صورت فرستادگان گرد آوریم»(مریم/85)، فرمودند:
إنَ الوَفدَ لا یَکونونَ إلاّ رُکبانا، اُولئکَ رِجالٌ اتَّقَوا اللّه َ فأحَبَّهُمُ اللّه ُ وَاختَصَّهُم ورَضِیَ أعمالَهُم، فسَمّاهُمُ المُتَّقینَ؛
فرستادگان، جز سواره نیستند. آنان مردمانى هستند که تقواى خدا در پیش گرفتند. پس خداوند دوستدار آنها شد و برگزیدشان و از کارهایشان خشنود گردید و از این رو، آنان را پرهیزگاران نامید.
الکافی: 8 / 95 / 69
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
قالَ عيسَى بنُ مَريَمَ عليهماالسلام لِجَبرَئيلَ عليه السلام: مَتى قِيامُ السّاعَةِ ؟ فَانتَفَضَ جَبرَئيلُ انتِفاضَةً اُغمِيَ علَيهِ مِنها ، فلَمّا أفاقَ قالَ: يا روحَ اللّه ، ما المَسؤولُ أعلَمُ بِها مِنَ السّائلِ ، ولَهُ مَن في السَّماواتِ والأرضِ ، لا تَأتيكُم إلاّ بَغتَةً ؛
عيسى بن مريم عليهماالسلام از جبرئيل عليه السلام پرسيد: كى قيامت بر پا مى شود؟ جبرئيل چنان بيتاب و مضطرب شد كه از هوش رفت و چون به هوش آمد ، گفت: اى روح اللّه ! من در اين باره بيشتر از تو نمى دانم. هر آن كه در آسمانها و زمين است از آنِ خداست، قيامت جز ناگهانى و بى خبر بر شما وارد نمى شود .
قصص الأنبياء: 271 / 346 منتخب ميزان الحكمه: 414
امام سجاد علیه السّلام فرمودند:
مِن مَواعِظِهِ: اِعلَمْ يَابنَ آدَمَ أنَّ مِن وَراءِ هذا أعظَمَ وأفظَعَ وأوجَعَ لِلقُلوبِ يَومَ القِيامَةِ ، ذلكَ يَومٌ مَجموعٌ لَهُ النّاسُ وذلكَ يَومٌ مَشهودٌ ، يَجمَعُ اللّه ُ فيهِ الأوَّلينَ والآخِرينَ ؛
بدان اى پسر آدم ، كه در پس امروز روزى بزرگتر و ترسناكتر و درد آورتر براى دلهاست و آن روز قيامت است . در آن روز مردم گرد آورده مى شوند و در آن روز همگان حاضر مى شوند . در آن روز خداوند اولين و آخرين خلايق را جمع مى كند .
الكافي: 8 / 73 / 29 منتخب ميزان الحكمه: 412
امام على عليه السّلام فرمودند:
اِسمَعْ ياذَا الغَفلَةِ والتَّصريفِ مِن ذي الوَعظِ والتَّعريفِ ، جُعِلَ يَومُ الحَشرِ يَومَ العَرضِ والسُّؤالِ والحِباءِ والنَّكالِ ، يَومَ تُقلَبُ إلَيهِ أعمالُ الأنامِ ، وتُحصى فيهِ جَميعُ الآثامِ ، يَومَ تَذوبُ مِنَ النُّفوسِ أحداقُ عُيونِها ، وتَضَعُ الحَوامِلُ ما في بُطونِها؛
اى بى خبر گمراه ! بشنو از اندرزگوى راهنما ، روز رستاخيز ، روز عرضه اعمال و بازخواست و پاداش و كيفر قرار داده شده است ، روزى كه كارهاى مردم به آن جا برگردانده مى شود و همه گناهان شماره مى گردد ، روزى كه حلقه چشمها گداخته مى شود و آبستنها آنچه در شكم دارند ، فرو مى نهند .
أمالي الطوسي: 653 / 1353 منتخب ميزان الحكمه: 414
امام على عليه السّلام فرمودند:
وذلكَ يَومُ يَجمَعُ اللّه ُ فيهِ الأوَّلينَ والآخِرينَ لِنِقاشِ الحِسابِ وجَزاءِ الأعمالِ ، خُضوعا قِياما ،قَد ألجَمَهُمُ العَرَقُ ، ورَجَفَت بهِمُ الأرضُ ، فَأحسَنُهُم حالاً مَن وَجَدَ لِقَدَمَيهِ مَوضِعا ، ولِنَفَسِهِ مُتَّسَعا !
روز قيامت روزى است كه خداوند همگان را ، از اولين نفر تا آخرين نفر ، براى رسيدگى به حسابشان و جزاى اعمالشان گرد مى آورد ، در حالى كه به سر به زير و خاضع ايستاده اند و عرق از سر و رويشان مى ريزد و زمين آنها را مى لرزاند . (در آن روز) نيكو حالترين مردم كسى است كه جاى پايى بيابد و براى خود جايى پيدا كند !.
نهج البلاغة: الخطبة 102 منتخب ميزان الحكمه: 414
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
ألا اُخبِرُكُم عَنِ الأجوَدِ الأجوَدِ ؟ اللّه الأجوَدُ الأجوَدُ ، وأنا أجوَدُوُلدِ آدَمَ ، وأجوَدُكُم مِن بَعدي رَجُلٌ عُلِّمَ عِلما فنَشَرَ عِلمَهُ ، يُبعَثُ يَومَ القِيامَةِ اُمَّةً وَحدَهُ ، ورَجُلٌ جادَ بِنَفسِهِ للّه عز و جل حَتّى يُقتَلَ ؛
آيا شما را از بخشنده ترين بخشنده خبر ندهم؟ خداوند بخشنده ترين بخشنده است . و من بخشنده ترين فرزند آدم هستم و بعد از من بخشنده ترين شما ، مردى است كه دانش را آموزش دهد و از اين راه دانش او پخش شود . او در روز قيامت به تنهايى همچون يك امّت برانگيخته مى گردد و نيز مردى كه در راه خداوند عز و جل جانبازى كند تا كشته شود .
الترغيب والترهيب : 1 / 119 / 5 منتخب ميزان الحكمه : 400
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
يَطَّلِعُ قَومٌ مِن أهلِ الجَنّةِ عَلى قَومٍ مِن أهلِ النّارِ فيَقولونَ : ما أدخَلَكُمُ النَّارَ وقَد دَخَلنا الجَنَّةَ لِفَضلِ تَأديبِكُم وتَعليمِكُم ؟! فيَقولونَ : إنّا كُنّا نَأمُرُ بِالخَيرِ ولا نَفعَلُهُ ؛
گروهى از بهشتيان ، به گروهى از دوزخيان مى نگرند و مى گويند : ما به بركت تربيت و آموزش شما به بهشت رفتيم . چه شده است كه شما خود به دوزخ افتاده ايد ؟ گويند : ما به نيكى فرمان مى داديم ولى خود به آن عمل نمى كرديم .
مكارم الأخلاق : 2 / 364 / 2661
پيامبر اكرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

روز قيامت فردى را مى آورند و او را در پيشگاه خداوند نگه مى دارند و كارنامه اش را به او مى دهند، اما حسنات خود را در آن نمى بيند. عرض مى كند: الهى! اين كارنامه من نيست! زيرا من در آن طاعات خود را نمى بينم! به او گفته مى شود: پروردگار تو نه خطا مى كند و نه فراموش. عمل تو به سبب غيبت كردن از مردم بر باد رفت. سپس مرد ديگرى را مى آورند و كارنامه اش را به او مى دهند. در آن طاعت بسيارى را مشاهده مى كند. عرض مى كند: الهى! اين كارنامه من نيست! زيرا من اين طاعات را بجا نياورده ام! گفته مى شود: فلانى از تو غيبت كرد، حسنات او به تو داده شد.
جامع الاخبار، ص 412