شیعه
امام رضا علیه السّلام فرمودند:
مَنْ رَدَّ عَلَيْهِمْ فَقَدْ رَدَّ اللهَ، مَنْ طَعَنْ عَلَيْهِمْ فَقَدْ طَعَنَ اللهَ، لِأنَّهُمْ عِبادُ اللهِ حقّاً و أوْليائِهِ صِدْقاً و إن أحَدَهُمْ لَيَشْفَعَ فِي رَبِيعَةَ وَ مُضِرٍ فَيُشْفَعَهُ اللهُ فِيهِمُ لِکرامَتِهِ عَلي اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ.
کسي که شيعه را رد کند (قبول نداشته باشد) چنان است که خدا را رد کرده است و کسي که به آنان توهين كند به خدا توهين کرده است زيرا که آنان بنده راستين خدا هستند و دوستدار واقعي اويند. هر يک از اينان اگر به عدد قبيله ربيعه و قبيله مضر را شفاعت کنند، خداوند عز و جل شفاعت آنان را مي پذيرد.
وسائل الشيعه، ج 11، ص 441
امام باقر علیه السلام فرمودند:
فَمَنْ کانَ مِنْکمْ مُطِیعاً للهِ یَنْفَعُهُ وَلایَتُنا وَ مَنْ کانَ مِنْکمْ عاصِیاً للهِ لَمْ تَنْفَعْهُ وَلایَتُنا و قالَ: ... وَ مَنْ کانَ اللهُ مُطِیعاً فَهُوَ لَنا وَلِیٌّ وَ مَنْ کانَ للهِ عاصِیاً فَهُوَ لَنا عَدُوٌّ وَ ما تَنالُ وَلایَتُنا إلا بالْعَمَلِ وَ الْوَرَعِ.
(از شما شیعیان)، کسی که مطیع خدا باشد، دوستی ما برای او سودمند است و کسی که نافرمانی خدا را کند، حب و دوستی ما برای او سودی نخواهد داشت و نیز فرمودند: کسی که مطیع (بی چون و چرای) خدا است او دوست ما است و کسی که نسبت به دستورات خدا عاصی باشد او دشمن ماست وکسی به دوستی و ولایت ما نمی رسد جز از راه عمل و پرهیزکاری.
روضة المتقین، ج 12، ص 80
امام علی علیه السّلام فرمودند:
إخْتَبِرُوا شِیعَتی بِخِصْلَتَیْنِ فاِنْ کانَتا فِیهِمْ فَهُمْ شِیعَتِی: مُحافَظَتُهُمْ عَلی أوْقاتِ الصَّلَواتِ وَ مُواساتُهُمْ مَعَ إخْوانِهِمْ الْمُؤْمِنِینَ بِالْمالِ وَ إنْ لَمْ تَکونا فِیهِمْ فَاعزَبْ ثُمَّ اَعزَبْ ثُمَّ اَعزَبْ.
شیعیان مرا به دو خصلت امتحان کنید که اگر دارای این دو خصلت بودند، شیعه اند: اهمّیّت به نماز در اوّل وقت و دستگیری برادران دینی خود با مال، اگر این دو در آن ها نبود، پس از ما دورند، دورند و دورند!
جامع الاخبار، ص 35
امام حسن عسکری علیه السّلام فرمودند:
. قالَ الْاِمامُ الْعَسْکرِيُّ - عليهِ السَّلام -: قالَ رَجُلٌ لِرَسُولُ اللهِ - صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه -: فُلانٌ يَنْظُرُ إلي حَرَمِ جارِهِ وَ إنْ أمْکنَهُ مُواقَعَةِ حَرامٍ لمْ يَضِقْ عَنْهُ فَغَضِبَ رَسُولُ اللهِ - صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه - وَ ... .
مردي به پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله گفت: فلان کس به حرم (همسر) همسايه خود چشم مي دوزد و اگر امکان عمل نامشروع دست دهد، کوتاهي نمي کند، پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله غضبناک شد و فرمودند: او را حاضر کنيد، مردي که در کنار پيامبر بود گفت: يا رسول الله او از پيروان شما است و به علي عليه السلام عشق مي ورزد و از دشمنان ما بيزاري مي جويد. پيامبر صلي الله عليه و آله فرمودند: نگو که چنين کسي از شيعيان ما است، او دروغگو است زيرا شيعيان ما آن هايي هستند که همگام با ما و پيرو ما در اعمال باشند.
لئالي الاخبار، ج 5، ص 157
امام سجاد علیه السلام فرمودند:
إنَّما شِیعَتُنا یُعْرَفُونَ بِعِبادَتِهِم ... الْمُسَبِّحُونَ إذا سَکتَ النَّاسُ وَ الْمُصَلُّونَ إذانامَ النّاسُ وَ الْمَحْزُونُونَ إذا فَرِحَ النَّاسُ یُعْرَفُونَ بِالزُّهدِ ...؛
شیعیان ما از عبادتشان شناخته می شوند، آنان اهل تسبیح و ذکرند آن گاه که دیگران ساکتند و نماز گزارانند آن گاه که دیگران در خوابند و محزونند (دلخوش به دنیا نیستند) آن گاه که دیگران (بر اثر سرگرمی به دنیا) فرحناکند، آنان با زهد شناخته می شوند، گفتارشان رحمت است و شغل و کردار آنان جنَّت است.
نورالثقلین، ج 3، ص 94
مردي به امام حسن عليه السلام گفت: من شيعه و پيرو شما هستم، امام حسن عليهِ السَّلام فرمودند:
يا عَبْدَ اللهِ إنْ کنْتَ لَنا فِي أوامِرِنا وَ زَواجِرِنا مُطِيعاً فَقَدْ صَدَقْتَ وَ إنْ کنْتَ بِخِلافِ ذلِک فَلا تَزِدْ فِي ذُنُوبِک بِدَعْواک مَرْتَبَةً ... .
اي بنده خدا اگر در برابر «اوامر» و «نواهي» ما مطيع باشي در ادعايت صادق هستي و اگر اين چنين نيستي با اين ادعايت بر گناهان خود افزوده اي و وقتي که در اين مرتبه قرار نداري ادعاي آن را نيز بر زبان مياور که دروغ است و بر گناهانت مي افزايد، پس نگو من شيعه شما هستم، بلكه بگو من يکي از دوستداران شمايم و با دشمنان شما دشمنم و در اين صورت به خير و نيکي خواهي بود و به سوي خير و نيکي نيز خواهي رفت.
لئالي الاخبار، ج 5، ص 157