انتظار فرج
امام صادق علیه السلام فرمودند:
اَقْرَبُ ما یَکُونُ الْعِبادُ اِلَى اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ وَاَرْضى ما یَکُونُ عَنْهُمْ، اِذَا افْتَقَدُوا حُجَّةَ اللّهِ، فَلَمْ یَظْهَرْ لَهُمْ، وَلَمْ یَعْلَمُوا بِمَکانِهِ، وَهُمْ فى ذلِکَ یَعْلَمُونَ اَنَّهَ لَمْ تَبْطُلْ حُجَّةُ اللّهِ، فَعِنْدَها فَتَوَقَّعُوا الْفَرَجَ کُلَّ صَباحٍ وَ مَسآءٍ.
نزدیک ترین حالت بندگان به خدا و خشنودى او از آنها هنگامى است که حجّت خدا در میان آنها نباشد و براى آنها ظاهر نشود و آنها محل او را ندانند. ولى در عین حال معتقد باشند که حجّت خدا هست، در این زمان شب و روز در انتظار فرج باشند.
بحارالانوار، ج 52، ص 145
امام صادق علیه السلام فرمودند:
عَنِ الصّادِقِ علیه السلام فى هذِهِ الاْیَةِ الْکَریمَةِ: (هُدىً لِلْمُتَّقینَ الَّذینَ یُؤمِنُونَ بِالْغَیبِ) اَلْمُتَّقُونَ: شیعَةُ عَلِىٍّ، وَالْغَیبُ هُوَالْحُجَّةُ الغائبُ.
از امام صادق علیه السلام نقل شده است که در مورد آیه: «هُدَىً لِلْمتَّقینُ الَّذینَ یُؤمنُونَ بِالْغَیْبِ» فرمودند: متّقین، شیعیان على بن ابی‌طالب علیه السلام هستند و غیب هم حضرت مهدى (علیه السلام) غایب است.
یوم الخلاص، ص 223، به نقل از الزام الناصب، ص 137
امام صادق علیه السلام فرمودند:
مَنْ ماتَ مِنْکُمْ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ لِهذَا الْأَمْرِ کَمَنْ هُوَ مَعَ الْقائِمِ فى فُسْطاطِهِ قالَ: ثُمَّ مَکَثَ هُنیئَةً، ثُمَّ قالَ: لابَلْ کَمَنْ قارَعَ مَعَهُ بِسَیْفِه، ثُمَّ قالَ: لاوَاللّهِ اِلاّ کَمَنِ اسْتَشْهَدَ مَعَ رَسُولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله.
اگر کسى از شما بمیرد در حالى که منتظر حکومت امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) بوده، همانند کسى است که با امام قائم علیه السلامدر خیمه اش بوده است. سپس حضرت اندکى درنگ کردند و فرمودند: نه، بلکه همانند کسى است که در کنار حضرت زد و خورد کند. سپس فرمودند: نه، به خدا قسم، بلکه مانند کسى است که در کنار رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) به شهادت برسد.
بحارالانوار، ج 42، ص 126