راسخون - یار همیشه همراه : مومن

عضویت العربیة English

دوشنبه، 24 دی 1403 ( جهش تولید با مشارکت مردم )

حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادت‌هاى خالصانه‌اش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحت‌ها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
اِتَّقُوا فَراسَهَ المُؤمِنِ فَإنّهُ یَنظُرُ بِنُورِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؛
از فراست مؤمن بترسید که چیزها را با نور خدا می نگرد.
نهج الفصاحه

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
أبَى اللَّهُ أن یَرزُقَ عَبدِه المُؤمِنِ إلّا مِن حَیثُ لا یَحتَسِبُ؛
خدا روزى بنده مؤمن خویش را از جایى که انتظار ندارد می رساند.
نهج الفصاحه

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
أبَى اللَّهُ أن یَجعَلَ لِقاتِلِ المُؤمِنِ تَوبَهً؛
خداوند از گناه قاتل مؤمن نمی گذرد و توبه او را نمى پذیرد.
نهج الفصاحه

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:
إِذَا قَامَ الْقَائِمُ أَذْهَبَ اللَّهُ عَنْ كُلِّ مُؤْمِنٍ الْعَاهَةَ وَ رَدَّ إِلَيْهِ قُوَّتَهُ؛
هنگامي كه حضرت قائم عجل الله تعالي فرجه الشريف ظهور كند، خداوند ناراحتي‌ها و بلايا را از هر مؤمني مي‌زدايد و به او قدرت و قوت عطا مي‌كند.
بحارالانوار،ج52،ص346،باب37.

امام حسن عسکری علیه السّلام فرمودند:

چه زشت است كه مؤمن هوسي داشته باشد كه او را خوار كند.
كافي/2/320

امام حسن عسکری علیه السّلام فرمودند:
المؤمن برکة علی المؤمن و حجة علی الکافر؛
مؤمن برای مؤمن برکت است ، و بر کافر اتمام حجت .
تحف العقول ، ص 519

امام حسن عسکری علیه السّلام فرمودند:
ما أقبح بالمؤمن أن تکون له رغبة تذله؛
چه زشت است برای مؤمن دلبستگی به چیزی که او را خوار می کند .
تحف العقول ، ص 520

امام کاظم علیه السّلام فرمودند:

نماز نافله راه نزدیک شدن هر مؤمنی به خداوند است.
تحف العقول

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

چون مؤمن با مؤمنی دست دهد ، پاک و بی گناه از یکدیگر جدا می شوند .
بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج 73 ، ص 20

امام باقر علیه السّلام فرمودند:

در هر قضای الهی ، برای مؤمن خیری نهفته است .
تحف العقول ، ص 302

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:

نگاه دوستانه و محبت‌آميز مؤمن به چهره‌ي برادر مؤمنش، عبادت است.
بحارالانوار/71/280

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:

هر‌كه مومن گرسنه‌اي را غذا دهد خداوند او را از ميوه‌هاي بهشت اطعام نمايد.
بحارالانوار/71/384

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:

هر كه مومن تشنه‌اي را آب دهد خداوند او را از شراب خالص و صاف بهشتي سيراب گرداند.
بحارالانوار/71/384

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
مَنْ نَفَّسَ كُرْبَةَ مُؤْمِن، فَرَّجَ اللهُ عَنْهُ كَرْبَ الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ ؛
هركس گره اي از مشكلات مؤمني باز كند و مشكلش را برطرف نمايد، خداوند متعال مشكلات دنيا و آخرت او را اصلاح مي نمايد.
مستدرك الوسائل، ج 12، ص 416، ح 13

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
الرّکْنُ الْیَمانی بابٌ مِنْ أبْوابِ الْجَنَّةِ، لَمْ یَمْنَعْهُ مُنْذُ فَتَحَهُ، وَ إنَّ ما بَیْنَ الرُّکْنَیْنِ ـ الأسْوَد وَ الْیَمانی ـ مَلَکٌ یُدْعی هُجَیْرٌ، یُؤَمِّنُ عَلی دُعاءِالْمُؤْمِنینَ ؛
رُکن یَمانی کعبه الهی، دربی از درب های بهشت است و مابین رکن یمانی و حجرالأسود ملک و فرشته‌ای است که برای استجابت دعای مؤمنین آمّین می‌گوید.
مستدرک الوسائل، ج 9، ص 391

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
إنَّ الْمُؤْمِنَ لا يُسيءُ وَ لا يَعْتَذِرُ، وَ الْمُنافِقُ كُلَّ يَوْم يُسيءُ وَ يَعْتَذِرُ ؛
همانا شخص مؤمن خلاف و كار زشت انجام نمي دهد و عذرخواهي هم نمي كند. ولي فرد منافق هر روز مرتكب خلاف و كارهاي زشت مي گردد و هميشه عذرخواهي مي نمايد.
ج 75، ص 119، ح 2

حضرت فاطمه علیها السّلام فرمودند:
اَلْبُشْري في وَجْهِ الْمُؤْمِنِ يُوجِبُ لِصاحِبهِ الْجَنَّةَ، وَ بُشْري في وَجْهِ الْمُعانِدِ يَقي صاحِبَهُ عَذابَ النّارِ ؛
تبسّم و شادمانی در برابر مؤمن موجب دخول در بهشت خواهد گشت، و نتيجه تبسّم در مقابل دشمن انسان ظالم، ایمنی از عذاب را در پی دارد.
مستدرك الوسائل، ج 12، ص 262

امام علی علیه السّلام فرمودند:
ألْمُؤْمِنُ نَفْسُهُ مِنْهُ في تَعَب، وَالنّاسُ مِنْهُ في راحَة ؛
مؤمن آن كسي است كه خود را به جهت رفاه مردم در زحمت بيندازد و ديگران از او در أمنيّت و آسايش باشند.
بحارالأنوار، ج 75، ص 53، ح 10

امام علی علیه السّلام فرمودند:
مَنْ شَرِبَ مِنْ سُؤْرِ أخيهِ تَبَرُّكاً بِهِ، خَلَقَ اللّهُ بَيْنَهُما مَلِكاً يَسْتَغْفِرُ لَهُما حَتّي تَقُومَ السّاعَةُ ؛
كسي كه دهن خورده برادر مؤمنش را به عنوان تبرّك ميل نمايد، خداوند متعال ملكي را مأمور مي گرداند تا براي آن دو نفر تا روز قيامت طلب آمرزش و مغفرت نمايد.
اختصاص شیخ مفید، ص189

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
لا يَمْرُضُ مُؤْمِنٌ وَ لا مُؤْمِنَةٌ إلاّ حَطّ اللّهُ بِهِ خَطاياهُ ؛
هيچ مؤمن و مؤمنه اي مريض نمي گردد مگر آن كه خطاها و لغزش هايش پاك و بخشوده مي شود.
مستدرك الوسائل، ج 2، ص 66، ح 1422