راسخون - یار همیشه همراه : فضایل اخلاقی

عضویت العربیة English

جمعه، 2 آذر 1403 ( جهش تولید با مشارکت مردم )

حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادت‌هاى خالصانه‌اش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحت‌ها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
لَم نُبعَث لِجَمعِ المالِ ، ولكِن بُعِثنا لاِءِنفاقِهِ ؛
ما نه براى گرد آوردنِ مال ، كه براى انفاقِ آن ، برانگيخته شده ايم .
مشكاة الأنوار: 321 / 1018

امام علی علیه السّلام فرمودند:
حُسنُ الخُلُقِ في ثَلاثٍ: اِجتِنابِ المَحارِمِ ، وطَلَبِ الحَلالِ ، وَالتَّوَسُّعِ عَلَى العِيالِ؛
نيك رفتارى در سه كار است: دورى گزيدن از حرام ها ، جست و جوى حلال ، و گشاده گرفتن بر خانواده .
بحار الأنوار: 71 / 394 / 63 .

امام على علیه‏ السلام فرمودند:
مَنْ رَضِی بِحَالِهِ لَمْ یعْتَوِرْهُ الْحَسَدُ ؛
کسی که به وضعیت خود خشنود باشد، هیچ وقت دچار حسد نمی‌شود.
غرر الحکم و دررالکلم، ح 8182

امام علی علیه السّلام فرمودند:
ثلاث من أبواب البر: سخاء النفس، وطیب الکلام، والصبر علی الأذی.
سه چیز از درهای نیکی است: سخاوت نفس و نیکویی گفتار و شکیبایی در برابر آزار.
بحارالانوار، ج 68 ص 354

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:
القول الحسن يثري المال، و ينمي الرزق، و ينسئ في الأجل، و يحبب إلي الأهل، و يدخلالجنة.
گفتار نيک دارايي را زياد مي کند و روزي را افزايش مي دهد و أجل را به تأخير مي اندازد و انسان را نزد اهل و خانواده محبوب مي گرداند و (شخص را) به بهشت مي برد.
أمالي صدوق، ص12، ح 1

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
والذي نفسي بيده، ما أنفق الناس من نفقة أحب من قول الخير.
سوگند به آن که جانم در دست اوست، مردم هيچ انفاقي نکردند که دوست داشتني تر از گفتار نيک باشد.
بحارالانوار، ج 71، ص 311، ح 8

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
من حسن إسلام المرء تركه الكلام فيما لا يعنيه.
از نشانه هاي نيکويي اسلام شخص دم فرو بستن از بيهوده گويي است.
بحارالانوار، ج 2، ص 55، ح 28

امام سجاد علیه السّلام فرمودند:
ما مِنْ جرعةٍ أحبَّ الي اللهِ من جرعَتَين: جرعَة غيظٍ ردَّها مؤمِنٌ بحِلْمٍ أوْ جرعَة مصيبةٍ ردّها مؤمِنٌ بصبرٍ.
نزد خداوند متعال حالتي محبوبتر از يكي از اين دو حالت نيست: حالت غضب و خشمي كه مؤمن با بردباري و حلم از آن بگذرد و حالت بلا و مصيبتي كه مؤمن آن را با صبر و شكيبائي پشت سر بگذارد.
مستدرك الوسائل، ج 2، ص 424

امام حسن عسکری علیه السّلام فرمودند:
مَنْ كانَ الوَرعُ سجيّتهُ و الكرْم طبيعَتَهُ و الحِلمُ خلَّتَهُ كَثُرَ صديقُهُ و الثّناءُ عليهِ.
هركس ورع و پرهيزگاري روش زندگي او، بزرگواري و سخاوت عادت او و صبر و بردباري برنامه اش باشد، دوستانش زياد خواهند بود و ديگران او را مورد مدح و ستايش قرار مي دهند.
بحار الانوار، ج 75، ص 379

امام علی علیه السّلام فرمودند:
إنّ الصّبرَ و حُسنَ الخُلقِ والبرََّ و الحِلمَ من أخلاق الانبياء.
صبر و شكيبائي و اخلاق نيكو و بردباري، از اخلاق پيامبران است.
بحار الانوار، ج 71، ص 93

امام علی علیه السّلام فرمودند:
الصّبرُ أحسَنُ حُلَلِ الايمان و أشرَفُ خلائقِ الانسان.
صبر، بهترين جامه ايمان و برترين خوي انسان است.
غررالحكم، ص 281، ح 6232

امام علی علیه السّلام فرمودند:
ثَوابُ الصّبرِ أعلي الثّوابِ.
پاداش صبر، بالاترين پاداش ها است.
تصنيف غررالحكم، ص 281، ح 6240

امام علی علیه السّلام فرمودند:
الصّبرُ جنَّةٌ من الفاقَةِ.
صبرو بردباري سپري در برابر فقر و تنگدستي است.
بحار الانوار، ج 77، ص 240

امام علی علیه السّلام فرمودند:
الصّبرُ كفيلٌ بالظَّفّرِ.
صبر، ضامن پيروزي است.
تصنيف غررالحكم، ص 283، ح 6312

امام علی علیه السّلام فرمودند:
زَينُ الدّين الصّبرُ و الرضا.
زينت و زيبائي دين، صبر و رضا (به قضاي پروردگار) است.
تصنيف غررالحكم، ص 281، ح 6243

امام علی علیه السّلام فرمودند:
الصّبرُ ثمرةُ الايمان.
صبر، ثمره و نتيجه ايمان است.
تصنيف غررالحكم، ص 280، ح 6217

امام علی علیه السّلام فرمودند:
أقوي عَدوِّ الشدائِدِ الصّبر.
قوي ترين دشمن سختي ها، صبر و شكيبائي است.
تصنيف غررالحكم، ص 282، ح 6275

امام علی علیه السّلام فرمودند:
أفضَلُ العبادةِ الصّبرُ والصّمت و انتظارُ الفَرَج.
برترين عبادت ها، صبر، خاموشي و انتظار فرج مي باشد.
بحار الانوار، ج 74، ص420

امام علی علیه السّلام فرمودند:
الصَّبرُ صَبران، صبرٌ علي ما تكرَه و صبرٌ ممّا تُحبّ.
صبر بر دو قسم است، صبر برآنچه كه دوست نداري و به تو رسيده است و صبر بر چيزي كه دوست مي داري و نمي تواني به آن دست يابي.
بحار الانوار، ج 71، ص 95

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
بِالاِخلاصِ تَتَفاضَلُ مَراتِبُ المُومنينَ.
تفاوت و برتري درجات مؤمنان بر يكديگر به اخلاص است.
تنبيه‌ الخواطر، ج 2، ص 119