رذایل اخلاقی
امام صادق علیه السلام فرمودند:
إذا فَشَتْ ارْبَعَةٌ ظَهَرَتْ ارْبَعَةٌ: إ ذا فَشا الزِّنا کَثُرَتِ الزَّلازِلُ، وَ إذا اُمْسِکَتِ الزَّکاةُ هَلَکَتِ الْماشِیَةُ، وَ إذا جارَ الْحُکّامُ فِى الْقَضا اُمْسِکَ الْمَطَرُ مِنَ السَّما، وَ إذا ظَفَرَتِ الذِّمَةُ نُصِرُ الْمُشْرِکُونَ عَلَى الْمُسْلِمینَ؛
هنگامى که چهار چیز در جامعه شایع و رایج گردد چهار نوع بلا و گرفتارى پدید آید: چنانچه زنا رایج گردد، زلزله و مرگ ناگهانى فراوان شود. چنانچه زکات و خمسِ اموال پرداخت نشود، حیوانات اهلى نابود شود. اگر حاکمان جامعه و قُضات ستم و بى عدالتى نمایند، باران رحمت خداوند نمى بارد. و اگر اهل ذمّه تقویت شوند، مشرکین بر مسلمین پیروز آیند.
وسائل الشیعة : ج 8 ص 13.
امام هادي علیه السّلام فرمودند:
الْحَسَدُ ماحِقُ الْحَسَناتِ، وَالزَّهْوُ جالِبُ الْمَقْتِ، وَالْعُجْبُ صارِفٌ عَنْ طَلَبِ الْعِلْمِ داع إلَي الْغَمْطِ وَالْجَهْلِ، وَالبُخْلُ أذَمُّ الاْخْلاقِ، وَالطَّمَعُ سَجيَّةٌ سَيِّئَةٌ؛
حسد موجب نابودي ارزش و ثواب حسنات مي گردد. و تكبّر و خودخواهي جذب كننده دشمني و عداوت افراد مي باشد. و عُجب و خودبيني مانع تحصيل علم خواهد بود و در نتيجه شخص را در پَستي و ناداني نگه مي دارد. و بخيل بودن بدترين اخلاق است؛ و طَمَع داشتن خصلتي ناپسند و زشت مي باشد.
بحارالأنوار، ج 69، ص 199، ح 27