رذایل اخلاقی
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
إنّي أجِدُني أمقُتُ الرَّجُلَ يَتَعَذَّرُ عَلَيهِ المَكاسِبُ فَيَستَلقي عَلى قَفاهُ ويَقولُ: «اللّهُمَّ ارزُقني» ويَدَعُ أن يَنتَشِرَ فِي الأَرضِ ويَلتَمِسَ مِن فَضلِ اللّه ِ ، وَالذَّرَّةُ تَخرُجُ مِن جُحرِها تَلتَمِسُ رِزقَها!
همانا در درون خود چنين مى يابم كه بيزارم از كسى كه كسب و كار بر او دشوار مى آيد و بر پشت مى خوابد و مى گويد: «بار خدايا! مرا روزى بخش» و روان شدن در زمين و طلب كردن فضل خدا را وا مى نهد ، در حالى كه مورچه كوچك [نيز] از لانه خود بيرون مى شود و روزى اش را مى جويد .
من لا يحضره الفقيه: 3 / 158 / 3579 .