رذایل اخلاقی
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
يَا عَلِيُّ في الزِّنَا سِتُّ خِصَالٍ: ثَلاثٌ مِنهَا في الدُّنيَا، وَثَلاثٌ في الآخِرَةِ فَأَمَّا الَّتِي في الدُّنيَا فَيَذهَبُ بِالبَهَاءِ، وَيُعَجِّلُ الفَنَاءَ، وَيَقطَعُ الرِّزقَ، وَأَمَّا الَّتِي في الآخِرَةِ ... .
اي علي! زنا شش پيامد دارد: سه تاي آنها در دنيا و سه تاي ديگر در آخرت. پيامدهاي دنيايش اين است که آبرو را مي برد، مرگ را شتاب مي بخشد و روزي را مي بُرد و پيامدهاي آخرتش عبارت است از حسابرسي سخت و دقيق، خشم خداي رحمان و جاودانگي در آتش.
بحار الأنوار، ج 79، ص 22
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
مَن فَجَرَ بِاِمرَأَةٍ وَلَهَا بَعلٌ، اِنفَجَرَ مِن فَرجِهِمَا مِن صَدِيدٍ وَادٍ مَسِيرَةَ خَمسَ مِائَةَ عَامِ يَتَأَذَّي أَهلُ النَّارِ مِن نَتِنِ رِيحِهِمَا، وَ کانَا مِن أَشَدِّ النَّاسِ عَذَاباً.
هرکه بازن شوهرداري زنا کند، رودخانه اي از چرکابه به طول پانصد سال راه از شرمگاه آن دو جاري شود به طوري که دوزخيان از بوي گند آنها اذيت شوند و عذابشان از همه دوزخيان سخت تر باشد.
بحار الأنوار، ج 76، ص 366
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
لَمَّا اُسرِيَ بِي مَرَرتُ بِنِسوَانٍ مُعَلَّقَاتٍ بِثُدِيِّهِنَّ فَقُلتُ: مَن هَؤُلاءِ يَا جَبرَئِيلُ؟ فَقَالَ: هؤُلاءِ اللَّوَاتِي يُورِثنَ أَموَالَ أَزوَاجَهُنَّ أَولادَ غَيرِهِم.
شبي که به معراج برده شدم بر زناني عبور کردم که به سينه هاي خود آويزان بودند. پرسيدم: اي جبرئيل! اينها کيستند؟ جبرئيل گفت: اينها زناني هستند که فرزندان غير شوهران خود را، وارث اموالآنان مي کنند.
بحار الأنوار، ج 79، ص 19
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
اِشتَدَّ غَضَبُ اللهِ عَزَّوَجَلَّ عَلَي اِمرَأَةٍ ذَاتِ بَعلٍ مَلَأَت عَينَهَا مِن غَيرِ زَوجِهَا أَو غَيرِ ذِي مَحرَمٍ مِنهَا، فَإِنَّهَا إِن فَعَلَت ذَلِک أَحبَطَ اللهُ کلَّ عَمَلٍ عَمِلَتهُ ... .
زن شوهر داري که مرد بيگانه اي غير از همسر و يا محرم هايش، چشمش را پر كرده باشد، مورد خشم شديد خداي عزوجل است؛ زيرا که اگر چنين باشد خداوند همه اعمال او را باطل گرداند و اگر به شوهر خود خيانت ورزد، بر خداست که او را بعد از عذاب دادن در قبر به آتش دوزخ بسوزاند.
بحار الأنوار، ج 76، ص 366
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
لَن يَعمَلَ اِبنُ آدَمَ عَمَلاً أَعظَمَ عِندَ اللهِ تَبَارَک وَتَعَالي مِن رَجُلٍ قَتَلَ نَبِيّاً أَو إِمَاماً، أَو هَدَمَ الکعبَةَ الَّتِي جَعَلَهَا اللهُ عَزَّوَجَلَّ قِبلَةً لِعِبَادِهِ، أَو أَفرَغَ مَاءَهُ في اِمرَأَةٍ حَرَاماً.
هيچ کار (گناه) فرزندآدم نزد خداي تبارک وتعالي سنگين ترازاين نباشد که کسي پيامبري يا امامي را بکشد يا کعبه را که خداي عزوجل قبله بندگان خود قرار داده است ويران کند يا به حرام با زني نزديکي کند.
بحار الأنوار، ج 79، ص 20