رذایل اخلاقی
امام حسین علیه السلام فرمودند:
مرّ أمیر المؤمنین علیّ بن أبی طالب علیه السلام برجل یتکلّم بفضول الکلام. فوقف علیه، ثم قال: یا هذا! إنّک تملی على حافظیک کتابا إلى ربّک. فتکلّم بما یعنیک ودع ما لا یعنیک.
امیرالمومنین علیه السلام بر شخصى گذر کرد که سخنانى بى فایده بر زبان مى راند. حضرت نزد او ایستادند و به او فرمودند: تو هر چه بگویى، به وسیله فرشتگان نگهبانت نوشته و به سوى پروردگارت برده مى شود. پس آنچه را که براى تو سودمند است، بر زبان آور و گفتارهاى لغو و بیهوده را واگذار.
الامالی: ص ۳۲
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
المُنافِقُ مَن اذا وَعَدَ أخلَفَ، واذا فَعَلَ أفشى، واذا قالَ کذَبَ، واذا ائتُمِنَ خانَ، واذا رُزِقَ طاشَ، واذا مُنِعَ عاشَ.
منافق کسى است که هرگاه وعده دهد خُلف وعده کند، و هرگاه کارى کند آن را فاش سازد و در بوق دَمَد، و هرگاه سخن بگوید دروغ گوید، و هرگاه امانتى به او سپارند خیانت ورزد، و هرگاه روزى داده شود، سبکسرى کند، و هرگاه روزى داده نشود (وتنگدست گردد به غلّ و غش روى آورد.
میزان الحکمه: 13/ 6416 ؛ بحارالانوار: 72/ 207