راسخون - یار همیشه همراه : رذایل اخلاقی

عضویت العربیة English

سه‌شنبه، 4 دی 1403 ( جهش تولید با مشارکت مردم )

حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادت‌هاى خالصانه‌اش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحت‌ها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108

امام علی علیه السّلام فرمودند:
البُخلُ باخراجِ ما أفْترضه الله سُبْحانه من الأموالِ أقْبَحُ البُخل.
بخل ورزيدن نسبت به پرداخت آنچه خداوند سبحان (از اموال) واجب كرده است، زشت‌ترين نوع بخل است.
غررالحكم، ص 19

امام علی علیه السّلام فرمودند:
البخيل في الدنيا مَذمومٌ‌ و في الآخرة مُعذَّبٌ مَلوم.
بخيل در دنيا دچار مذمت و نكوهش و در آخرت گرفتار عذاب و سرزنش مي‌شود.
غررالحكم، ص 19

امام علی علیه السّلام فرمودند:
النظر إلي البخيل يُقسِي القَلبَ.
نگاه كردن به شخص بخيل، باعث قساوت و تير‌‌‌‌گي قلب مي‌شود.
بحار الانوار، ج 75، ص 53

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
اللّهمَّ إنّي أعوذ بِكَ مِنَ البُخل ... .
پيامبراكرم صلي الله عليه و آله در دعائي به خداوند عرضه مي‌دارد: خدايا! پناه مي‌برم به تو از بخل و تنگ نظري.
محجة البيضاء، ج 6، ص 72

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
حُرَّمتِ الجنةُ عَلي المَنّان و البخيل و القَتّات.
بهشت بر كسي كه (بر مردم) منت مي‌گزارد و نيز بر انسان بخيل و سخن چين حرام شده است.
بحار الانوار، ج 70، ص 308

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
البُخلُ أذمُّ الأخلاق.
بخل، مذموم ترين خلق و خوي است.
بحار الانوار، ج 69، ص 199

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
لا يَنبغي لِلمُؤمن أنْ يكونَ بَخيلاً و لا جباناً.
براي مؤمن شايسته نيست كه بخيل و ترسو باشد.
محجة البيضاء، ج 6، ص 74

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
خصلَتانِ لاتَجتمعانِ في مسُلِم: البُخل و سُوءُ الخلَق.
دو خصلت است كه در مسلمان جمع نمي‌شود: بخل و بد اخلاقي.
بحار الانوار، ج 70، ص302

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
لا يَدخُلُ الجنَةَ بخيلٌ.
بخيل، وارد بهشت نمي‌شود.
محجة البيضاء، ج 6، ص 71

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
يهرُمُ ابنُ آدم و تشبُّ منه اثنتان: الحرصُ و الأمل.
آدميزاد پير مي شود و دو چيز در او جوان مي گردد: يكي حرص و آز و ديگري آرزوي دراز.
مجموعه ورّام، ص 205

امام علی علیه السّلام فرمودند:
ما أطال عبدٌ الأملَ إلاّ أساءَ العَمَل.
هيچ بنده اي آرزويش را طولاني نكرد، مگر اين كه كردارش را زشت نمود.
بحارالانوار، ج 70، ص 166

امام علی علیه السّلام فرمودند:
انَّ أخوفَ ما أخافُ عليكم خصلتان: اِتِّباعُ الهَوي و طُولُ الأمَل، و أمّا اتّباعُ الهَوي فيصُدُّ عن الحق، و أمّا طول الأمَل فَيُنسِي الاخرة.
بيش از هر چيز از دو خصلت بر شما نگران و ترسانم: هواپرستي و آرزوي دراز، چرا كه هواپرستي حق را مسدود مي كند و آرزوي دراز آخرت را از ياد مي برد.
تحف العقول، ص 224

امام حسن عسکری علیه السّلام فرمودند:
عليْكَ بِالاِقْتصاد و ايّاك و الاِسْرافَ فانَّه مِنْ فِعلِ الشَّيطنة.
ميانه‌روي كن و از اسراف برحذر باش؛ زيرا اسراف و زياده‌روي از كارهاي شيطان است.
سفينة البحار، ج 1، ص 616

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إنَّ القصدَ أمرٌ يُحِبّهُ الله - عزَّ وَ جلَّ - و إن السَّرَف يُبغِضُه الله حتّي طَرحُك النَّواة فانّها تَصلح لشئ و حتّي صَبُّك شرابَك.
ميانه‌روي را خداي بزرگ و بلند مرتبه دوست دارد و بر اسراف و زياده روي خشم مي‌ورزد، حتي به اندازه دور انداختن هسته خرمايي؛ زيرا قابل مصرف است و يا به مقدار دور ريختن باقي مانده نوشيدني.
بحار الانوار، ج 71، ص 346

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إنّما الاسرافُ فيما أتلفَ المالَ و أضَرَّ بالبدن.
اسراف آن است كه مال را از بين ببرد و به بدن زيان برساند.
بحار الانوار، ج 75، ص 303

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إنَّ السَّرَفَ يُورِثُ الفَقْرَ و إنَّ القصدَ يورث الغِني.
همانا اسراف، فقر و تنگدستي آورد و ميانه‌روي بي‌نياز گرداند.
وسائل الشيعة، ج 12، ص 41

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إنَّ معَ الاِسراف قِلَّة البَركة.
به درستي که با اسراف و زياده‌روي، کمي بركت است.
وسائل الشيعة، ج 15، ص 361

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
... لِلْمُسرِف ثلاثُ عَلاماتٍ: يَشْترِي ما ليس له و يَلْبِسُ ما ليس له و يأكُلُ ما ليس له ... .
اسراف‌كننده سه نشانه دارد: چيزهايي را مي‌خرد و مي‌پوشد و مي‌خورد كه در شأن او نيست.
بحار الانوار، ج 72، ص 206

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إتَّق الله وَ لاتُسْرِفْ و لا تُقَتِّر ولكِنْ بَينَ ذلك قَوامٌ.
تقواي الهي پيشه كن (و از خدا بترس) و اسراف مكن و برخود سخت مگير، بلكه (ميانه‌رو باش كه) ميانه روي مايه استواري است.
تفسير نورالثقلين، ج 3، ص 156

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَن أنفق شيئاً في غَير طاعة الله فهو مُبذِّر و مَنْ أنفق في سبيل الله فَهو مُقتصِد.
كسي كه چيزي (مالي هر چند اندك) را در غير راه خدا بدهد، اسراف كار و كسي كه چيزي را در راه خدا بدهد، ميانه‌رو است.
بحار الانوار، ج 75، ص 302