وضو، اذان و نماز
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
مَن مَشى الى مَسجِدٍ یطلُبُ فیهِ الجَماعَةَ کانَ لَهُ بکلِّ خُطوَةٍ سَبعونَ ألفَ حَسَنةٍ، ویرفَعُ لَهُ مِن الدَّرَجاتِ مِثلُ ذلک، وان ماتَ وهُو على ذلک وکلَ اللَّهُ بهِ سَبعینَ ألفَ مَلَک یعُودُونَهُ فى قَبرِهِ، ویؤنِسُونَهُ فى وَحدَتِهِ یستَغفِرُونَ لَهُ حتّى یبعَثَ.
هر که براى شرکت در نماز جماعت به مسجدى رود، براى هر قدمى که برمى‌دارد هفتاد هزار حسنه منظور شود و به همان اندازه درجاتش بالا رود و اگر در آن حال بمیرد، خداوند هفتاد هزار فرشته بگمارد که تا زمانى که برانگیخته شود در قبرش به عیادت او روند و انیس تنهایى اوباشند و برایش آمرزش طلبند.
میزان الحکمه: 5/ 2392 ؛ بحارالانوار: 76/ 336
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
انَّ أبغَضَ الخَلقِ الى اللَّهِ ثلاثةٌ: الرّجُلْ یکثِرُ النّومَ بالنّهارِ ولَم یصَلِّ مِن اللّیلِ شَیئاً، والرّجُلُ یکثِرُالأکلَ ولا یسَمّى اللَّهَ على طَعامِهِ ولا یحْمَدُهُ، والرّجلُ یکثِرُ الضِّحْک مِن غیرِ عَجَبٍ.
سه کس نزد خدا از همه منفورترند: کسى که روز زیاد مى‌خوابد در حالى که شب اصلًا نمازى نخوانده است، کسى که زیاد مى‌خورد و هنگام غذا خوردن نام و حمد خدا نمى‌گوید و آن که بى دلیل زیاد مى‌خندد.
میزان الحکمه: 2/ 2516 ؛ کنزالعمّال: 1431
امام باقر علیه السلام فرمودند:
تُقَدِّمُ الصَّلاةَ عَلَى الإِفطارِ، إلاّ أن تَکونَ مَعَ قَومٍ یَبتَدِئونَ بِالإِفطارِ فَلا تُخالِف عَلَیهِم وأفطِر مَعَهُم ، وإلاّ فَابدَأ بِالصَّلاةِ؛ فَإِنَّها أفضَلُ مِنَ الإِفطارِ، وتُکتَبُ صَلاتُکَ وأنتَ صائِمٌ أحَبُّ إلَیَّ.
نماز را بر افطار مقدّم مى‌دارى، مگر آن که با گروهى باشى که اوّل، افطار مى‌کنند. پس با آنان مخالفت نکن و با ایشان افطار کن، وگرنه اوّل، نماز بخوان؛ چرا که بهتر از افطار است و نمازت با حالت روزه نوشته مى‌شود و این نزد من، محبوب‌تر است.
المقنعة: ص ۳۱۸