راسخون - یار همیشه همراه : وضو، اذان و نماز

امام باقر علیه السلام فرمودند:
لا تَتَهاوَن بِصَلاتِکَ، فَإِنّ النَّبیَّ صلى اللَّه علیه و آله قالَ عِندَ مَوتِهِ: «لَیسَ مِنّی مَنِ ‏استَخَفَّ بِصَلاتِهِ»؛
نمازت را سبُک مشمار، که همانا پیامبر صلى اللَّه علیه و آله هنگام رحلتشان فرمودند: «هر کس نماز را سبک بشمارد، از من نیست».
الکافی، ج ۳، ص ۲۶۹

امام رضا علیه السلام فرمودند:
السَّجدَةُ بَعدَ الفَریضَةِ شُکراً للّهِ ـ تَعالى ذِکرُهُ ـ عَلى ما وَفَّقَ العَبدَ مِن أداءِ فَرضِهِ، وأدنى ما یجزی فیها مِنَ القَولِ أن یقالَ: «شُکراً للّهِ، شُکراً للّهِ»، ثَلاثَ مَرّاتٍ.
سجده شکر گزاردن پس از نماز واجب، در برابر توفیقى است که خداوند متعال به بنده داده تا واجبش را انجام دهد و کمترین چیزى که از گفتار در آن کفایت مى کند، این است که سه مرتبه "شکرا للّه " گفته شود.
علل الشرائع: ص۳۶۰ ح ۱

امام رضا علیه السلام فرمودند:
الصَّلاةُ قُربانُ کلِّ تَقِی.
نماز، وسیله تقرّب هر پرهیزگار [به خدا] است.
الکافی: ج ۳ ص ۲۶۵ ح ۶

امام رضا علیه السلام فرمودند:
مَن أذَّنَ وأقامَ صَلّى وَراءَهُ صَفّانِ مِنَ المَلائِکةِ، وإن أقامَ بِغَیرِ أذانٍ صَلّى عَن یمینِهِ واحِدٌ وعَن شِمالِهِ واحِدٌ.
هر کس اذان و اقامه بگوید، دو صف از فرشتگان، پشت سرش نماز مى گزارند و هر کس اقامه بگوید و اذان نگوید، تنها یک فرشته در سمت راست او و یکى در سمت چپ او مى ایستد.
من لا یحضره الفقیه: ج ۱ ص ۲۸۷ ح ۸۸۸

امام باقر علیه السلام فرمودند:
اِنَّ اللهَ تَبَارَک وَ تَعَالَی قَرَنَ الزَّکاةَ بِالصَّلَاةِ فَقَالَ:‌ (اَقِیمُوا الصَّلَوةَ وَ آتُوا الزَّکاةَ)(بقره،‌آیه 43) فَمَنْ اَقَامَ الصَّلَاةَ وَ لَمْ یوْتَ الزَّکاةَ فَکاَنَّهُ لَمْ یقُمِ الصَّلَاةَ.
خداوند بزرگ زکات را با نماز همراه ساخت و فرمود: «نماز را بر پا دارید و زکات بپردازید» پس هر کس نماز بگزارد ولی ذکات نپردازد مانند آن است که نماز نخوانده است.
الکافی، ج 3، ص 506

امام هادى علیه السلام فرمودند:
لَمّا کلَّمَ اللّهُ عَزَّ و جلَّ موسَی بنَ عِمرانَ(ع)... قالَ: إلهی، فما جَزاءُ مَن أتَمَّ الوُضوءَ مِن خَشیتِک؟ قالَ: أبعَثُهُ یومَ القِیامَةِ و لَهُ نُورٌ بَینَ عَینَیهِ یتَلألأُ.
زمانی که خداوند عزّ و جلّ با موسی بن عمران(ع) سخن گفت......... موسی عرض کرد: خدایا! پاداش کسی که از خشیت تو وضو را کامل به جا آورد چیست؟ خداوند فرمود: روز قیامت او را در حالی مبعوث می کنم که در پیشانیش نوری می درخشد.
الأمالی للصدوق: ۲۷۷ / ۳۰۷

امام باقر علیه السلام فرمودند:
اَلدُّعَاءُ بَعْدَ الْفَرِیضَةِ اَفْضَلُ مِنَ الصَّلَاةِ تَنَفُّلاً.
دعا کردن پس از نماز واجب، از خواندن نماز مستحبّی برتر است.
الکافی، ج 3، ص 341

امام سجاد علیه السلام فرمودند:
کانَ الْحُسَینُ بْنُ عَلِی بْنِ اَبِی طَالِبٍ (ع) یصَلِّی،‌ فَمَرَّ بَینَ یدَیهِ رَجُلٌ فَنَهَاهُ بَعْضُ جُلَسَائِهِ فَلَمَّا انْصَرَفَ مِنْ صَلَاتِهِ، قَالَ لَهُ: لِمَ نَهَیتَ الرَّجُلَ؟ قَالَ: یابْنَ رَسُولِ اللهِ (ص) خَطَرَ فِیمَا بَینَک وَ بَینَ الْمِحْرَابِ! فَقَالَ: وَیحَک! اِنَّ اللهَ عزَّوجلَّ اَقْرَبُ اِلَی مِنْ اَنْ یخْطِرَ فِیمَا بَینِی وَ بَینَهُ اَحَدٌ.
امام حسین علیه السلام نماز می خواند. مردی از جلوی ایشان می گذشت یکی از همنشینان امام، آن مرد را از حرکت باز داشت چون امام حسین علیه السلام نمازش را تمام کرد به او فرمودند: «چرا آن مرد را بازداشتی» گفت: ای فرزند پیامبر خدا! میان تو و محراب فاصله انداخت. آن‌گاه حضرت فرمودند: «خداوند عزیز و جلیل به من نزدیک تر از آن است که میان من و او کسی فاصله بیندازد.»
بحارالانوار، ج 80، ص 298

امام صادق علیه السلام فرمودند:
اِذَا کُنْتَ خَلْفَ اِمامٍ فَقَرَأَ الْحَمْدَ وَ فَرَغَ مِنْ قِراءَتِهَا فَقُلْ اَنْتَ: اَلْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ لَا تَقُلْ آمِینَ ؛
هنگامی که به امام جماعتی اقتدا کردی و او از حمد فارغ شد بگو الحمدلله رب العالمین و آمین نگو.
وسائل الشیعه، ج 6، ص 67

امام صادق علیه السلام فرمودند:
اِنَّ رَبَّکم لَرَحِیمٌ یشْکرُ الْقَلِیلَ اِنَّ الْعَبْدَ لَیصَلِّی الرَّکعَتَینِ یرِیدُ بِهَا وَجْهَ اللهِ فَیدْخِلُهُ اللهُ بِهِ الْجَنَّةَ.
به راستی پروردگار شما بسیار مهربان است و از عمل اندک سپاس می گوید اگر بنده دو رکعت نماز بگزارد که در آن رضای خدا را در نظر داشته باشد خداوند بواسطه آن، او را به بهشت وارد می کند.
المحاسن، ج 1، ص 253

امام باقر علیه السلام فرمودند:
اِنَّمَا الْوُضُوءُ حَدٌّ مِنْ حُدُودِ اللهِ لِیَعْلَمَ اللهُ مَنْ یُطِیعُهُ وَ مَنْ یَعصِیهِ ؛
همانا وضو حدّی از حدود الهی است تا خداوند بداند چه کسی اطاعتش می‌کند و چه کسی نافرمانیش می‌کند.
بحارالانوار، ج 77، ص 127

امام صادق علیه السلام فرمودند:
مَنْ ذَهَبَ فِی حَاجَةٍ عَلَی غَیرِ وُضُوءٍ فَلَمْ تَقْضِ حَاجَتَهُ فَلَا یلُومَنَّ اِلَّا نَفْسَهُ.
هر کس در پی حاجتی روان شود و بدون وضو باشد اگر حاجتش برطرف نشد کسی جز خود را سرزنش نکند.
من لا یحضره الفقیه، ج 17، ص 79

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله به امام علی علیه السلام فرمودند:
یا عَلِی، اِذا وُلِدَ لَکَ غُلامٌ أو جارِیةٌ فَأذِّن فی اُذُنِهِ الیمنی وَ أقِم فِی الیسری فإنَّهُ لایضُرُّهُ الشَّیطَانُ اَبَداً.
ای علی، چون فرزندی نصیب تو شد در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه بگو تا هرگز شیطان به او آسیبی نرسانَد.
بحارالانوار، ج 77، ص 66

پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
اَلصَّلاةُ مِن شَرائِعِ الدّینِ وَ فیها مَرضاةُ الرَّبِّ عَزَّوَجَلَّ وَ هِىَ مِنهاجُ النبیاءِ وَ لِلمُصَلّى حُبُّ المَلائِکَةِ وَ هُدىً و ایمانٌ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ بَرَکَةٌ فِى الرِّزقِ؛
نماز، از آیین‌هاى دین است و رضاى پروردگار در آن است. و آن راه پیامبران است. براى نمازگزار، محبت فرشتگان، هدایت، ایمان، نور معرفت و برکت در روزى است.
خصال، ج 2، ص 522

پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
اِنَّ اللهَ یُحِبُّ فِی الصَّلَاةِ مَا یُحِبُّ فِی الْقِتالِ صَفّاً کَاَنَّهُمْ بُنْیَانٌ مَرْصُوصٌ ؛
خداوند آنچه را که در جنگ دوست دارد، در نماز هم دوست دارد و آن صفی (متّحد و منظم) همچون بنیانی پولادین و محکم است.
الدر المنثور، ج 6، ص 213

امام على علیه‏ السلام فرمودند:
عَلِّموا صِبيانَكُمُ الصَّلاةَ ، وخُذوهُم بها إذا بَلَغوا الحُلم ؛
به كودكان خود نماز ياد دهيد و چون به سنّ بلوغ رسيدند، براى (ترک) نماز، بر آنان سخت بگيريد.
غرر الحكم : 6305 ؛ منتخب ميزان الحكمة : 616

پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
لا یزالُ الْعَبْدُ فى صَلاةٍ مَا انْتَظَرَ الصَّلاةَ؛
انسان تا وقتى كه منتظر نماز است، در حال نماز است.
نهج الفصاحه، ح ۲۵۳۸

پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
اَلصَّلاةُ تُسَوِّدُ وَجْهَ الشَّیطانِ؛
نماز چهره شیطان را سیاه مى كند.
نهج الفصاحه، ح ۱۸۷۷

پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
اِذا قامَ الْعَبْدُ اِلى صَلاتِهِ وَ كانَ هَواهُ وَ قَلْبُهُ اِلَى اللهِ انْصَرَفَ كَیوْمٍ وَلَدَتْهُ اُمُّهُ؛
هرگاه بنده به نماز بایستد و گرایش و دلش به سوى خدا باشد، از نماز فارغ مى شود همانند روزى كه از مادر زاده شد.
جامع السعادات، ج ۳، ص ۲۷۵

پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
مَنْ تَرَكَ الصَّلاةَ مُتَعَمِّدا فَقَدْ كَفَرَ جِهارا؛
هر كس نماز را عمدا ترک كند، آشكارا كفر ورزیده است.
المعجم الاوسط، ج ۳، ص ۳۴۳

حدیث

احادیث

حدیث معتبر

احادیث معتبر

بانک احادیث