عضویت
العربیة
English
جمعه، 18 آبان 1403
( جهش تولید با مشارکت مردم )
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هرکه عبادتهاى خالصانهاش را نزد خداوند بفرستد، خداوند بهترین مصلحتها را بر او فرو فرستد. مجموعه ورّام ج 2 ص 108
مجموعه برنامه ها و مسابقات ماه مبارک رمضان (99)
اعمال روزانه ماه مبارک رمضان
اوقات شرعی مراکز استانها در سال 1399
ویژه نامه پرسمان کرونا
تولیدات صوت و فیلم پرتال فرهنگی راسخون
آینده اینجاست
عدالت برای همه
پرسش و پاسخ های موضوعی
سوالات خود را از مشاوران ما بپرسید
کلیپ تصویری | سرود ملی جمهوری اسلامی ایران با کیفیت بسیار بالا
مقالات
چندرسانهای
گالری تصاویر
مشاوره
پرسش و پاسخ
انجمنها
اخبار و تحلیل
احادیث
سبک زندگی
نرم افزار
موبایل
مشاهیر
پیامک
ویژه نامه
تولیدات فرهنگی
ادامه...
مسیر جاری
صفحه اصلی
موضوعات
احادیث
اجتماعی
مسافرت و آداب آن
مسافرت و آداب آن
امام صادق علیه السلام فرمودند:
إذا دَخَلَ شَهرُ رَمَضانَ فَلِلّهِ فیهِ شَرطٌ، قالَ اللّهُ تَعالى: « فَمَن شَهِدَ مِنکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ»، فَلَیسَ للرَّجُلِ إذا دَخَلَ شَهرُ رَمَضانَ أن یَخرُجَ إلاّ فی حَجٍّ، أو عُمرَةٍ، أو مالٍ یَخافُ تَلَفَهُ، أو أخٍ یَخافُ هَلاکَهُ، ولَیسَ لَهُ أن یَخرُجَ فی إتلافِ مالِ أخیهِ، فَإِذا مَضَت لَیلَةُ ثَلاثٍ وعِشرینَ فَلیَخرُج حَیثُ شاءَ.
وقتى ماه رمضان وارد مىشود، خداوند در آن شرطى دارد. خداوند فرموده است: «پس، هر کس از شما این ماه را شاهد بود، آن را روزه بگیرد». پس وقتى ماه رمضان وارد شد، شخص نمىتواند بیرون رود، مگر براى حج، یا عمره، یا مالى که بیم دارد تلف شود، یا برادرى که مى ترسد هلاک گردد. نیز حق ندارد براى تلف کردن مال برادرش بیرون رود. پس چون شب بیست و سوم گذشت، مى تواند هر جا که خواست، برود.
تهذیب الاحکام: ج ۴ ص ۲۱۶
امام علی علیه السلام فرمودند:
لَیسَ لِلعَبدِ أن یَخرُجَ فی سَفَرٍ إذا حَضَرَ شَهرُ رَمَضانَ؛ لِقَولِ اللّهِ عز و جل: «فَمَن شَهِدَ مِنکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ». (البقرة : ۱۸۵)
سزاوار نیست وقتى که ماه رمضان مى رسد، بنده به سفر برود؛ چون خداوند فرموده است: «پس، هر کس از شما این ماه را شاهد بود، آن را روزه بگیرد».
بحار الانوار: ج ۹۶ ص ۳۲۲
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
اذا خَرَجَ أحَدُکم الىسَفَرٍ ثُمّ قَدِمَ على أهلِهِ فَلْیهدِهِم ولْیطرِفهُم ولو حِجارةً!
هر گاه یکى از شما به سفر رفت، در بازگشت حتّى اگر شده یک قطعه سنگ براى خانوادهاش هدیه وتحفه بیاورد!
میزان الحکمه: 5/ 2488 ؛ بحارالانوار: 76/ 283
حمّاد بن عثمان گوید:
عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ أَ یُکْرَهُ اَلسَّفَرُ فِی شَیْءٍ مِنَ اَلْأَیَّامِ اَلْمَکْرُوهَةِ اَلْأَرْبِعَاءِ وَ غَیْرِهِ فَقَالَ اِفْتَتِحْ سَفَرَکَ بِالصَّدَقَةِ وَ اِقْرَأْ آیَةَ اَلْکُرْسِیِّ إِذَا بَدَا لَکَ.
به امام صادق (علیه السلام) گفتم: در روزهاى نحس مانند چهارشنبه و غیره آغاز کردن سفر مکروه است؟ حضرت فرمودند: سفرت را با صدقه آغاز کن و آیة الکرسى را تلاوت کن.
الکافی، ج 4، ص 283
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله در آداب سفر فرمودند:
اِذَا کانُوا ثَلَاثَةً فَاَمِّرُوا اَحَدَهُم وَ تَوَکلُوا عَلَی اللهِ وَ تَاَلَّفُوا.
اگر سه نفر بودید، یک نفرتان را امیر خود قرار دهید، به خدا توکل کنید و همدل باشید.
کنز العمال، ح 17549
پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
سافِروا تَصِحُّوا وَ تُرْزَقوا؛
مسافرت بروید، تا سالم بمانید و روزى كسب كنید.
نهج الفصاحه، ح ۱۷۲۶
امام على علیه السلام فرمودند:
تَغَرَّبْ عَنِ الاَوْطانِ فى طَلَبِ الْعُلى وَ سافِرْ فَفِى الاَسْفارِ خَمْسُ فَوائِدَ: تَفَرُّجُ هَمٍّ وَ اكْتِسابُ مَعیشَةٍ وَ عِلْمٌ وَ آدابٌ وَ صُحْبَةُ ماجِدٍ؛
براى كسب مجد و عظمت از وطن خود دور شو و سفر كن، كه در مسافرت پنج فایده است: برطرف شدن اندوه، به دست آوردن روزى، و دانش و آداب زندگى، و همنشینى با بزرگان.
مستدرک الوسائل، ج ۸، ص ۱۱۵، ح ۹۱۹۹
امام على علیه السّلام فرمودند:
سَلْ عَنِ الرَّفيقِ قَبلَ الطَّريقِ ؛
پيش از سفر از هم سفر جويا شو .
نهج البلاغه ، نامه 31
امام على علیه السّلام فرمودند:
السَّفَرُ مِيزانُ الأخلاقِ ؛
سفر ترازوى اخلاق است .
شرح نهج البلاغه ، ابن ابى الحديد ، ج 20 ، ص 294
امام علی علیه السّلام فرمودند:
تَغَرَّبْ عَنِ الأَْوْطانِ فى طَـلَبِ الْعُلا وَسافِرْ فَفِى الأَْسْفارِ خَمْسُ فَوائِدَ تَفَرُّجُ هَمٍّ وَاكْتِسابُ مَعيشَةٍ وَعِلْمٌ وَآدابٌ وصُحْبَةُ ماجِدٍ؛
براى كسب بلند مرتبگى از وطن خود دور شو و سفر كن كه در مسافرت پنج فايده است: برطرف شدن اندوه، بدست آوردن روزى و دانش و آداب زندگى، و هم نشينى با بزرگواران.
مستدرك الوسائل، ج 8، ص 115، ح 9199.
در وصیت پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله به امام علی علیه السّلام آمده است:
یا عَلیُّ لا تَخْرُجْ فی سَفَرٍ وحْدَکَ.
یا علی! تنها مسافرت نکن.
روضه کافی، ج 8، ص 303
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
إذا كانَ ثَلاثةٌ في سَفَرٍ فَلْيُؤمِّرُوا اَحَدَهُمْ.
هرگاه سه نفر همسفر باشند، بايد يكي را از ميانشان سرپرست خود نمايند.
ميزان الحكمه، ج 4، ص 471
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
سَيِّدُ الْقَوْمِ خادِمُهُمْ فِي السَّفَرِ.
بزرگ قوم، خادم آنها در سفر است.
مكارم اخلاق، ص 265
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
مَنْ أعانَ مُؤْمِناً مُسافِراً، نَفَّسَ اللهُ عَنْهُ ثَلاثاً وَ سَبْعينَ كُرْبَةً.
هر كس مسافر مؤمني را كمك كند، خداوند از او هفتاد و سه گرفتاري رادفع مي كند.
من لايحضره الفقيه، ج 2، ص 293
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
... إذا قَضي اَحَدُكُمْ سَفَرَهُ فَلْيَسْرَع الإيابَ إلي أهْلِهِ.
... زماني كه يکي از شما سفرش را تمام كرد زود به نزد اهلش برگردد.
من لا يحضره الفقيه، ج 2، ص 300
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
إذا خَرَجَ اَحَدُكُمْ إلي سَفَرٍ ثُمَّ قَدِمَ عَلي أهْلِهِ فَلْيُهْدِهِمْ.
هرگاه كسي از شما به سفر برود و سپس به خانه اش باز گردد، براي اهل خانه هديه اي بياورد.
بحارالانوار، ج 76، ص 283
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
إذا خَرَجَ اَحَدُكُمْ إلي سَفَرٍ فَلْيُوَدِّعْ إخْوانَهُ فَإنَّ الله جاعِلٌ لَهُ في دُعائِهِمْ اَلْبَرَكَةَ.
هر گاه كسي به سفري مي رود، با برادرانش وداع كند كه خداوند در دعاي آنها براي او بركت قرار مي دهد.
كنز العمال، ح 17473
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
إذا كانَ ثَلاثَةُ نَفَرٍ في سَفَرٍ فَلْيَوُمَّهُمْ أقْرَؤَهُمْ و إنْ كانَ أصْغَرَهُمْ سِنّاً فَإذا أمَّهُمْ فَهُوَ أميرُهُمْ.
هر گاه در سفر سه نفر شد، بايد آنكه آگاه تر است، سرپرست باشد، اگر چه از نظر سن كوچكتر از ديگران باشد و آنكه سرپرستي ديگران را پذيرفت او رهبر و امير آنهاست.
كنز العمال، ح 17548
امام علی علیه السّلام فرمودند:
لايَخْرُجْ في سَفَرٍ يُخافَ فيهِ عَلي دينِهِ وَ صَلاتِهِ.
به سفري كه در آن بيم خطر بر دين و نماز هست، نرويد.
بحارالانوار، ج 10، ص 108
امام علی علیه السّلام فرمودند:
أمّا مُروةُ السَّفَرِ، فَبَذْلُ الزّادِ وَ قِلَّةُ الخِلافِ عَلي مَنْ صَحِبَكَ وَ كِثْرَةُ ذِكْرِ اللهِ ـ عَزَّوَجَلَّ ـ في كُلِّ مَصْعَدٍ وَ مَهْبَطٍ وَ قيامٍ وَ قُعُودٍ.
امّا مردانگي در سفر، عبارت است از: بخشش مال، کمي اختلاف (سازگاري) با همسفران، و زيادي ذكر خداي عزّوجلّ در هر پستي و بلندي و نشست و برخاستي (در هر يک از منازل سفر).
بحارالانوار، ج 76، ص 266
1
2
>